Tag Archives: cornoltee

Een idee is geen idee.

18 jun

pidee.001

Een goed idee is een verkocht idee.

Ik heb al een idee.

Komende week gaan we met alle 280 eerstejaars HKU Kunst en Economie studenten ideeën bedenken voor vluchtelingen in asielzoekerscentra.

Daar gebruiken we net als vorig jaar het materiaal van de What Design Can Do Refugee Challenge voor. Ik ben dus alweer een tijdje bezig met de voorbereidingen en kijk, luister, voel, proef en ruik zoveel mogelijk als een vluchteling. Timing is perfect omdat ik privé aan het verhuizen ben en mezelf bij de selectie van mijn spullen de vraag stel;

Ik moet NU vluchten. Neem ik het mee?

En dat helpt. Niet dat mijn spullen nu in mijn Ortlieb tasje passen maar de perspectief wissel is uiterst effectief.

Voor de zekerheid heb ik voor straks toch maar een garagebox gehuurd voor als ik straks voor bijna twee maanden naar Zuid Afrika vertrek en voor een groot deel van de tijd in mijn Volkswagen T2 zal doorbrengen.

Schermafbeelding 2017-06-18 om 13.08.23.png

Maar ik dwaal af.

Ik wilde het hebben over het hebben van een idee. Afgelopen donderdag faciliteerde ik  samen met Irene Koel van The Zooooo een creatieve sessie voor het Rode Kruis. Daarbij zei op een gegeven moment iemand dat ze al een idee had. Dat was voordat we de divergentiefase ingingen. In de divergentiefase gaat het juist om het bedenken van heel veel ideeën. Niet zozeer om de kwaliteit maar om de kwantiteit. Want een goed idee bij begint bij veel ideeën. Dus eerst in je eentje veel ideeën bedenken die je dan vervolgens deelt met je teamleden. Maar wat als je nu al een supervetcoolretegoed idee hebt?? Zoals die dame van het Rode Kruis.

“Dan parkeer je dat idee even”

En dat is best lastig. Want je wilt het helemaal niet parkeren je wilt vol gas vooruit.

Ik had afgelopen vrijdag luisterend naar mijn vrouw een heel goed idee voor vluchtelingen in asielzoekerscentra. Mijn vrouw liet me namelijk dit nummer zien en horen van Joss Stone. Hierin zingt zij samen met een aantal Armeense muziekanten fonetisch mee. Toen ik dat zag, dacht ik WOW! wat een geweldig idee. Stel je voor dat je samen met elkaar elkaars muziek speelt en meezingt . Hoe gaaf is het om een vreemde taal gewoon mee te zingen.

Parkeren dat idee Noltee.

Shit wat is dat lastig.

Tags: , , , ,

Dit wordt een klapper.

24 jun

Moge Piet.

Moge Cor. Zeg eens, wat ga je nu doen nu je je master hebt gehaald?

Ga eerst mijn stuk nog eens een keer lezen en al onze gesprekken nog eens nalezen. En dinsdagochtend ga ik trakteren bij ‘mijn’ groepen 6. Ze bedanken voor hun bijdrage. Ik heb mijn onderzoeksposter ook op ansichtkaarten laten drukken en die krijgen ze samen met iets lekkers.

En wat voor lekkers dan?

Ik bedenk me net dat het me leuk lijkt ze een marshmallow te geven?

Een wat?

Een marshmallow. Ik heb er een voor je meegnomen.

Kun je dat eten?

Jazeker en je kunt hem ook met een stokje roosteren in het vuur en er een lekker hard laagje op laten komen. Door de hitte smelt de binnenkant en dat vormt een heerlijk zoet contrast met de harde buitenkant.

Maar je gaat toch geen fikkie steken in de klas?

Nee dat lijkt me geen goed idee. De laatste keer dat ik binnen iets brandde binnen stond 15 minuten later de brandweer binnen.

Hoezo?

Ja Piet, je doet soms gekke dingen als je jong bent. Zeker als je enthousiast bent over een idee waarvan je denkt dat het wel eens heel goed zou kunnen verkopen. Zo kwam ik elke twee jaar op IAAPA, de internationale beurs voor attractieparken. Je vond hier hallen vol met het nieuwste van het nieuwste op het gebied van rollercoasters, draaimolens, spelkasten, kermisattracties en ga zo nog maar een paar hallen door. Elk jaar kwam ik met een koffer aan folders terug en dat ene jaar zaten daar ook vuurwerkbrilletjes bij.

Vuurwerkbrilletjes? Om je ogen te beschermen?

Nee. Het  waren zogenaamde spectrumbrilletjes. Als je die opzette en naar de buitenverlichting keek, zag je prachtige kleuren rondom de lichtpunten. Echt geweldig. Ja je moet zelf zien om enthousiast te worden. Ik snap het.

Nu heb ik persoonlijk helemaal niks met vuurwerk, dus ik bedacht het volgende, super veilige en goedkope vuurwerkpakket:

– 1 vuurwerkbrilletje

– 1 sterretje

– verpakt in een bubbeltjes envelop

Het werkte als volgt. Met oud en nieuw ging je voor de deur staan. Stak je sterretje aan. Zette je vuurwerkbril op, legde de bubbeltjes envelop voor je en je begon dan te dansen op je bubbeltjes envelop. De bubbeltjes maakten misschien niet zoveel lawaai als de strikers van je buurman maar met je vuurwerkbril kijkend naar je brandende sterretje was ronduit spectaculair. En ze waren veilig en veel minder pijnlijk in de portemonnee.

Dat werd een klapper.

Ja dat wisten we zeker. We moesten het alleen nog even verkopen. We moesten afspraken maken. Ervoor zorgen dat we het konden laten ervaren. Mijn partner in crime Ron Vergeer schreef een ge-wel-di-ge brief aan 14 verzekeraars en telecom bedrijven. Ron had ze zo nieuwsgierig gemaakt dat we 10 afspraken scoorden.

Dat werd een klapper. Dat weet ik zeker. Jullie moesten het alleen nog even verkopen.

We waren al jaren bezig met de allernieuwste technologie. Radiografische bestuurbare autootjes, chroma key virtual reality systemen, japanse sticker automaten enz. Zou een papieren brilletje dan onze doorbraak worden?

Dat werd een klapper. Dat weet ik zeker. Jullie moesten het alleen nog even verkopen.

Piet jij snapt het. Hoe moesten we dit gaan verkopen? Simpel. Het is een idee voor oud en nieuw dus met oud en nieuw. Met vuurwerk, champagne en oliebollen. Zo gezegd zo gedaan. In april zijn we twee weken lang we door Nederland gereden met op de achterbank een schaal met, door Ron’s moeder gebakken oliebollen, flessen Jip en Janneke kinder champagne van de Hema, champagneglazen, sterretjes en natuurlijk de vuurwerkbrilletjes. We zaten aan tafel met de communicatie bazen van een aantal van de grootste adverteerders van Nederland. (ja ook bij Nationale Nederlanden Daniel)

Na een korte intro deed ik het licht uit. Ron trok de schaal oliebollen uit de plastic zak, zette ze op tafel en strooide met de poedersuiker. Ik zette ze de vuurwerkbrilletjes op. Ron wikkelde de folie van de fles. Ik stak de sterretjes aan en begon te tellen.

10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1……

Met elke tel gingen  de monden steeds verder openstaan.

Mooi daar paste precies een oliebol in.

Hahaha.

Knal. De champagne vloeide rijkelijk. De sterretjes brandde. De oliebollen smaakten fantastisch….in april.

Dat werd een klapper. Ik weet het zeker.

Een klapper werd het. In mei. In Enschede.

Hoezo?

In 2000 ontplofte er een dodelijke vuurwerkbom in een vuurwerkopslagplaats in een woonwijk in Enschede. Halve wijk weg. Met een klap was het gedaan met onze klapper. Er was geen merk meer in Nederland die nog iets met vuurwerk wilde. Ook niet met het “veiligste 3d vuurwerkpakket ter wereld” zoals ik ik nog eens probeerde uit te leggen.

We hielden er wel een paar leuke klussen aan over. Maar de klapper werd het niet. Die moet nog steeds komen.

Die komt nu met je marshmallow. Wat ga je daarmee doen?

– een marshmallow

– 20 spaghettistokjes

– 1 meter tape

– 1 meter touw

– en 10 minuten de tijd

en je bouwt een zo hoog mogelijke toren met een marshmallow bovenop. Simpel. De gemiddelde lengte wereldwijd is 50 cm en  kleuters zijn betere bouwers dan CEO’s, advocaten en business studenten.

En wat doen kleuters dan beter?

Dat verklap ik niet. Kijk maar  hier. En Piet, waar is die marshmallow?

 

 

 

 

 

Tags: ,

Tranen van geluk.

4 apr

Piet!

Cor!

Je bent bruin geworden. Hoe was Turkije?

Turkije was echt geweldig. De TEDx talks gingen goed in Instanbul maar great in Ankara. En dat kleurtje heb ik gekregen lunchend op het terras voorafgaand aan de presentatie in Ankara. En jij? Hoe is het met jou?

Zelfde verhaal. Ik word grotendeels genegeerd en de gemiddelde kijktijd is 9 seconden. Maar vertel, wat heb je verder allemaal gedaan daar behalve die TED talks. Heb je nog musea bezocht?

Teveel om op te noemen. Ik zal je er deze week alles over vertellen maar laat ik beginnen met het mooiste werk wat ik gezien. Het was in het Instanbul Modern, een werkelijk schitterend museum gelegen aan het water met een ge-wel-dig uitzicht. Je mocht er eigenlijk niet filmen maar ik wilde je dit werk zo graag laten zien dat ik het stiekem voor je gefilmd heb. Het is in 2015 gemaakt door Olafur Eliasson (1967), het is 270 x 296 x 17 cm en het zijn 321 deels verzilverde kristallen bollen op roestvrijstalen houders. Eliasson is geboren in Denemarken en maakt maakt werk dat de omgeving beïnvloed en transformeert door met ze te interactieren en te verbinden. En dat zonder gebruik makend van technologie. Als bezoeker ‘speel’ je met het werk of je nu moslim, jood of master student bent. Door het interactieve spel van licht, schaduw en schaal nodigt het werk je uit   het van alle kanten te bekijken waardoor het verandert en je het werk echt voelt. Eliasson verandert de statische museum omgeving in een levendig, veranderend podium waar je als kijker meegenomen wordt in een spel van beweging en licht. Echt heel mooi. Dit werk heet “Your solar nebula” en is gemaakt van 321 glazen bollen die lijken op waterdruppels of tranen. Er zitten drie kleuren achterop elke bol waardoor als je er langs loopt je het geheel ervaart als een sterrenstelsel. Het deed me denken aan de de wisselende flikkering van water op een zonnige dag.

Dat klinkt prachtig. Laat zien dat illegale filmpje.

Hahaha. ajb Piet.

Prachtig Cor. Heel mooi.

Zie ik daar nu een traan Piet?

 

 

Tags: , , ,

ELEVEN + 7,5 = 15

16 nov

eleven_937.001

Gisteren schreef ik over SIRI en M, de digitale assistenten van respectievelijk Apple en Facebook. Apple werkt met stemherkenning en M met text. Stemherkenning is soms beter dan texten, zoals op plekken waar je beide handen nodig hebt om te sturen bijvoorbeeld. En er zijn plekken waar je beter niet met stemherkenning kunt werken. Zoals in een lift in Schotland.

Zo zat ik laatst vast tussen de 7de en 8ste verdieping en toen ik eruit klom zag ik achter een dossierkast een klein deurtje met een tunnel erachter. En toen ik hier door kroop, belandde ik in het hoofd van acteur John Horatio Malkovich. Gedurende vijftien minuten kon ik vanuit het hoofd van de acteur door zijn ogen kijken en daarbij alles zien en horen wat de acteur deed. Na vijftien minuten werd ik de tunnel uitgeslingerd en kwam ik in de berm van een snelweg terecht.

Andy Warhol zei ooit “everybody will be famous for 15 minutes” maar in welk hoofd zou jij 15 minuten willen zitten?

Tags: ,

LET GO DEPOT

13 nov

LETGODEPOT_935.001

De afgelopen weken hebben ‘mijn’ HKU studenten keihard gewerkt aan werelds eerste TED pop up store. Deze bevindt zich op Hoog Catharijne in Utrecht tegenover de Mediamarkt.

Het thema van TEDx Utrecht dit jaar is Let Go.

letgodepot2

En gisteren bij de opening moest ik natuurlijk ook iets ‘Let Go”.

Na een korte “biecht” in het biechthokje waar ik vertelde waarom ik dit item wilde laten gaan mocht ik het item in een bak rode verf laten vallen waar het vakkundig uitgevist werd om te drogen en in de TED kast te verdwijnen.

Wat ik los liet? Een dobbelsteen. Als metafoor voor spel en structuur.

letgo4

letgo5

letgodepot3

letgodepot

Wat ik los liet? Structuur om meer vrij te kunnen spelen.

What would you let go?

En Go dan naar het Let Go Depot!

Tags: , ,

Dit is voor de misfits die je her en der alleen ziet staan.

11 nov

RAULAU-933.001

Afgelopen maandag keek ik online de Tegenlicht aflevering met architect Thomas Rau. Een soort perfect Nederlands sprekende  Buckminster Fuller zonder bril.

Als je nieuwsgierig bent naar waarom je naar de kermis moet voor inspiratie.

Als je nieuwsgierig bent naar waarom je beter licht kunt kopen dan een lamp.

Als je nieuwsgierig bent hoe de bouwers van Oxford 500 jaar vooruit dachten.

Kijk dan deze aflevering online:

http://embed.vpro.nl/player/?id=VPWON_1232897&profile=tegenlicht

Of morgenochtend voor de beeldbuis op NPO2 om 9.14.

Of vanavond naar de livestream van de Meet Up vanavond vanuit De Zwijger in Amsterdam. Helaas uitverkocht.

“Tijdens de Meet Up zal er verder ingegaan worden op de overgang van bezit naar service. Wat is er nodig voor deze omschakeling, wat zijn de factoren waar we tegen aan lopen en op welke manieren vindt deze omschakeling al plaats in Nederland? Zo wordt de dag na de Meet Up het eerste remontabele kantoor, met een materialenpaspoort, van Alliander geopend. Bart Blokland vertelt hoe zij tot deze keus kwamen en wat dit praktisch kan gaan betekenen. 

Ook wordt er dieper ingegaan op de rechten van materialen, heeft alles wat leven op aarde mogelijk maakt recht? En als materialen dan rechten krijgen, wie spreekt er dan voor hen? Hoogleraar natuurherstel Matthijs Schouten zal hier meer over vertellen. Tegelijkertijd wordt er dieper ingegaan op de vraag hoe we ervoor zorgen dat het welvaartsideaal minder materialistisch georiënteerd is. Met Damaris Matthijsen kijken we naar hoe eigendom is georganiseerd. En gaan we in op de vraag hoe waarde eigenlijk wordt gecreëerd. Tot slot zal Thomas Rau het programma afsluiten. Staan we werkelijk aan het begin van een zijnsrevolutie? Waar staan we nu in het proces, en wat zijn de volgende stappen?

Ook zullen tijdens de Meet Up verschillende Amsterdamse initiatiefnemers aan het woord komen over hoe zij inspelen op de verandering van bezit en wat je zelf  kan doen.:”

Schermafbeelding 2015-11-11 om 11.00.55

Zal ik afsluiten met een nummer van The Scene met Thé Lau, die helaas in juni van dit jaar overleed.

“Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen”

De titel sluit mooi aan met waar Rau het over heeft.

Nummer komt overigens van de CD Blauw.

Rau.

Lau.

Blauw.

Tags: ,

Lessen naar?

7 nov

LESSENAAR_929.001

De afgelopen week ben ik uren bezig geweest om het eindexamenwerk van de Design Academy studenten nogmaals te bekijken. Echter nu met een kunsteducatieve bril en met het boek dat ik kocht in de Witte Dame tijdens de Dutch Design Week, de plek waar het werk jaarlijks wordt geëxposeerd.

Hieronder mijn persoonlijke top 10. Een kijkje in de toekomst van kunsteducatie.

  1. Stel je voor dat iedere docent aan het begin van het schooljaar een 3d scan laat maken, deze 3d laat uit printen zodat er op geprojecteerd kan worden en hij zowel ‘live’ in de klas  als op afstand les kan geven.

designacademy_kunsteducatie.001

2. Stel je voor dat je je klaslokaal, afhankelijk van de activiteit zelf kunt indelen en de kleur van de stof als een VJ kunt aanpassen.

  1. designacademy_kunsteducatie.002

3. Stel je voor dat je je lessenaar (zijn lessen naar?) kan voorzien van je eigen ornament?

designacademy_kunsteducatie.005

4. Stel je voor dat je al je leerlingen vraagt hun favoriete plek te laten fotograferen en dat als basis gebruikt voor een kleed in de klas.

designacademy_kunsteducatie.006

5. Stel je voor dat je je eigen lamp mag ontwerpen en je die boven of op je lessenaar mag hangen/zetten?

designacademy_kunsteducatie.004

6. Stel je voor dat je een boek uit de boekenkast mag pakken en als je die op je lessenaar legt je alle andere boeken van die schrijver er naast geprojecteerd ziet?

(Ria, ik heb met Erik Vlemmix over jou(w situatie)  gehad en het leek hem interessant je te ontmoeten. Heb zijn kaartje.)

designacademy_kunsteducatie.016

7. Stel je voor dat je vervolgens uit de door jou uitgekozen boeken alleen die pagina’s kunt uitprinten die jij interessant vindt en zo je eigen boek maakt?

designacademy_kunsteducatie.007

8. Stel je voor dat je snel digitaal prototypes kunt maken en 3d uitprinten die eruit zien alsof ze al een leven achter de rug hebben?

designacademy_kunsteducatie.012 designacademy_kunsteducatie.013

9. Stel je voor dat je een klassenfoto maakt waar niemand herkend kan worden door gezichtsherkenning software?designacademy_kunsteducatie.017

10. Stel je voor dat je als docent verschillende delen van de hersenen kunt stimuleren?designacademy_kunsteducatie.008

En wat denk je nu? Worden de lessen naarder?

Or less naar?

Tags: , ,

Het zou fantastisch zijn als…

2 nov

HETZOUFANTASTISCHZIJNALS_925.001.jpg.001

Als je design definieert als een huidige situatie transformeren in een gewenste situatie is de de vraag om de zin “Het zou fantastisch zijn als………” af te maken een goede manier om mensen in mogelijkheden te laten denken in plaats van problemen. In mogelijkheden denken zet het brein open, in problemen denken vernauwt en dat is benauwd.

Stel dat je deze week met collega’s ideeën moet gaan bedenken, maak dan onafhankelijk van elkaar de zin “Het zou fantastisch zijn als………” af. Doe dat zonder te overleggen, schrijf ze op en lees ze een voor een aan elkaar voor. Mocht de zin van de een je inspireren tot een nieuwe “Het zou fantastisch zijn als………” schrijf die dan op een nieuwe Post-It maar bespreek die pas als je originele “Het zou fantastisch zijn als………” die je in je eentje hebt bedacht en opgeschreven.

Mijn ervaring  is dat de verschillen waar we van dromen groot zijn en dat het een mooie manier is om elkaar dromen te delen. De oefening is tevens een goede manier om elkaars perspectief te leren kennen. Elk verhaal heeft twee kanten, dromen veel meer.

Mochten daar nu hele vage, onduidelijke “Het zou fantastisch zijn als………” uitkomen vraag dan of ze hun “Het zou fantastisch zijn als………” willen herschrijven voor een kind van 6. Lukt dat ook niet loop dan naar de maan. Vliegen mag ook. Daar eenmaal aanbeland kijk je naar de aarde. Je droom is uitgekomen. Maar wat doen mensen dan anders? Welke concrete verandering in het gedrag van mensen zie je?

Lukt dat ook niet? Raadpleeg dan het CORAKEL.

Toen ik een aantal jaar geleden mijn eerste opdracht voor Oracle deed kwam ik een leuk boekje tegen bij de Bengel. Gerrit Jan, de eigenaar, heeft altijd goede tips en dit was er weer een.  Ik kocht er meteen drie. Een voor mijn partner in crime en een voor mijn opdrachtgever. Het is een origineel Grieks orakelboek uit de Romeinse keizertijd. Je kunt er de antwoorden mee krijgen op tweeënnegentig belangrijke vragen. Veel daarvan zijn verbonden met de wereld van de oudheid. Maar je kan de vraag en de bijpassende antwoorden moderniseren. Gelukkig zijn er ook veel tijdloze vragen.

Toe ik met een vriend aan het oefenen was en hij een aantal vragen stelde waar erg onwenselijke antwoorden op kwamen, kwam ik er achter dat het niet het juiste moment was om het Orakel te raadplegen. Ik heb dat net wel gedaan.  Tabel B geeft aan dat er op maandag vragen gesteld kunnen worden tussen 14.00 en 15.00.

Hoe werkt het?

Tussen 14.00 en 15.00 stel je je vraag  inclusief het nummer van de vraag.  Tevens vermeld je je je keuzegetal erbij. Dat is een getal tussen de 1 en 10. Noteer beide nummers in een reactie op dit blog of mail ze naar cornoltee@mac.com.

Ik tel dan Vraagnummer en Keuzegetal bij elkaar op en raadpleeg met dit  Codenummer het Orakel. Morgenochtend krijg je dan antwoord.

Dit zijn de vragen:

oracle1oracle2

oracle6

oracle4

oracle5

Tot straks.

Tags: ,

Kijk of klik.

31 okt

kijkklik_923.001

Welk beeld maakt jou nieuwsgieriger?

Deze:

posterActlab.001.jpg.001

Of deze:

posteractlab2.001.jpg.001

Of klik je liever hier.

Tags: , ,

Kan ik u helpen? Nee hoor ik kijk even rond.

30 okt

IKKIJKEVEN_921.001

De afgelopen week was Google Cardbox virtual reality tour. Ik liet een aantal mensen tussen de 10 en 83 zien wat er gebeurt als  Google zich gaat bemoeien met Virtual Reality. Van filmhuis directeur Geert tot bruinebonensoepmaker Cees.

Google Cardboard

Google doet dat anders dan Facebook die voor $ 2.000.000.000 Oculus Rift kocht.oculusrift

In de Oculus Rift zit alle techniek in die zwarte doos en bij de Google Cardbox moet je de techniek er zelf instoppen, zoals in mijn geval, een iPhone 6 Plus. En dat werkt dan ook perfect. De iPhone 6 is 50 keer sneller dan de iPhone 5 en dat heeft met name zijn invloed op de snelheid waarmee het beeld aangepast wordt als je je hoofd draait om rond te kunnen kijken. En dat zijn de toepassingen die er tot nu “inzitten” in de Cardbox app. Rondkijken. In Parijs, Venetie, in een Nasa centrum, een grot…..Wow……..Mmmmmmmmmooooooooooiiiiiiiiiii……zijn unaniem de reacties van de kijkers. Toen ik gisteren Cees liet rondkijken in Parijs voor de Eiffeltoren ging hij zelfs staan om eens even goed rond te kijken. Jammer dat ik van al die glimlachende, primair reagerende mensen geen foto kon maken. Die zat namelijk in de Google Cardbox.

Maar allemaal leuk en aardig, iemand verbazen en verwonderen is niet zo moeilijk. Maar feitelijk is wat Google met de  Cardbox App laat zien niet veel meer dan een luxe ViewMaster. Je verplaatsen op een andere plek.

Schermafbeelding 2015-10-30 om 07.02.41

Maar wat als je met de Cardbox meegenomen in een verhaal? Je er echt “in” zit en je zelf bepaalt waar je naar toe gaat?

Wil je toch zelf even rondkijken met de Google Cardbox kom dan volgende week 6 november om 9.00 uur naar het minicongres “De Toekomst van Kunsteducatie” op HKU, Lange Viestraat 2b. Georganiseerd met een aantal mede studenten van de master kunsteducatie. En misschien voorspel jij dan wel de Toekomst van Kunsteducatie.

posterActlab.001.jpg.001

Tags: ,

← Older Entries