Uit onderzoek blijkt dat de verbondenheid van mensen met de natuur de afgelopen twee eeuwen flink is afgenomen. Toch is er ook goed nieuws: we weten nu steeds beter wat we kunnen doen om die band te herstellen – en dat werkt niet alleen voor de natuur, maar ook voor onszelf.
Kinderen op jonge leeftijd kennis laten maken met de natuur en steden veel groener maken, zijn volgens onderzoekers de krachtigste manieren om dit tij te keren. Wanneer jonge kinderen spelen tussen bomen, bloemen en vogels, bouwen ze een levenslange band op die ze later vaak doorgeven aan hun eigen kinderen.
Professor Miles Richardson van de University of Derby laat zien dat ouders hierbij een sleutelrol spelen. Als volwassenen hun liefde voor de natuur delen, is de kans veel groter dat kinderen zelf ook natuurvriendelijk opgroeien. Zo kan er een positieve, zelfversterkende beweging ontstaan.
Het onderzoek benadrukt dat groene steden niet alleen goed zijn voor dieren en planten, maar ook voor ons welzijn. Een flinke uitbreiding van parken en biodiversiteit in de stad kan al bijdragen – en hoe meer groen, hoe sterker het effect.
Initiatieven zoals bosklasjes, natuurspeeltuinen of groen traineeships zoals Friends of the Forest zijn daarbij waardevol: ze brengen plezier, versterken de mentale gezondheid en maken natuur weer een vanzelfsprekend onderdeel van het dagelijks leven.
Richardson ziet hierin een kans: omdat onze huidige natuurverbondenheid zo laag is, kan elke stap vooruit een groot verschil maken. Met gezamenlijke inspanning – van gezinnen, scholen, gemeenten en maatschappelijke organisaties – kunnen we een samenleving creëren waarin mens en natuur weer sterker verbonden zijn.
Afgelopen zaterdag was de terugkomdag van groen traineeship Friends of the Forest. Deelnemers hadden vrienden en familie meegenomen om hun boek met 15 natuurchallenges te presenteren en uit te delen aan vrienden en familie. Maar eerst trokken we met zijn allen het bos in om twee natuurchallenges te ervaren. De zus van een van de trainees had haar twee jarige zoontje meegenomen. Met zijn kaplaarsjes aan en een tak met bladeren in de hand liet ze hem trots voorop lopen en toen hij bij varens belandde die bijna net zo groot als hij waren begon hij ze voorzichtig te aaien. Dat is wat kinderen doen. Die zijn nieuwsgierig en ontdekken door te voelen, ruiken, kijken, luisteren en proeven. Naarmate we ouder worden verliezen we die nieuwsgierigheid. Een verbroken relatie met de natuur als gevolg.
Gelukkig kunnen we onze relatie met de natuur herstellen. Met kleine, eenvoudige activiteiten die je ook gewoon ‘in de buurt’ kunt doen. Je hoeft er niet perse voor naar een bos of park, ver weg. Pak vandaag een blad van de grond en bekijk het eens in detail. Volg een vogel in haar vlucht tot ze uit beeld verdwijnt. Doe het samen en verwonder je over de schoonheid, de complexiteit en verbondenheid.
En ben je op zoek naar inspiratie, download dan hier het boek dat de groen trainees van Friends of the Forest hebben gemaakt:
Met de Regeneratiekaart op Landvanwaarde.nu als routekaart vertrok ik donderdag met vriend Maarten vanuit Westernieland op de fiets naar Middelstum. Maarten fietst ruim tienduizend kilometer per jaar en vandaag stond een rondje van 50 kilometer gepland dus was ik heel blij dat ik de fiets van de buurvrouw kon lenen in plaats van op mijn kleine vouwfiets aan de schouder van Maarten te hangen.
Op de Regeneratiekaart staan meer dan 700 initiatieven in Nederland die zich allemaal op hun eigen manier inzetten voor regeneratieve, natuurinclusieve voedselproductie voor de korte keten. Onze eerste ontmoeting was met Emma Vloers. Ik had haar de dag ervoor al even telefonisch gesproken en wist dat ze vandaag met familie voor vakantie naar Zweden zou vertrekken. Het erf opfietsend stond het busje met de kinderen er al in en de caravan nog net niet aangehaakt klaar voor vertrek. Emma is een voedselbos aan het aanleggen om gezond, biologisch voedsel weer voor iedereen betaalbaar maken en kan daar alle hulp bij gebruiken. Mail emma op: emmakoers95@gmail.com Of volg voedselbos Sabearelân op Instagram. Hoe meer hulp hoe sneller de producten te koop komen bij Everts Lokaal, de buren. Onze volgende stop. Everts verkoopt in de landwinkel veelal duurzaam geproduceerd, biologisch voedsel uit de buurt. Ik ben nog op zoek naar tomaten voor de pasta van vanavond en net voor openingstijd worden we verwelkomd in de prachtige winkel. Het eerste wat we opvalt, is het bordje met daarop ‘Fietsers 3% korting’. Met een ‘prijsblik’ bekijk ik de prijzen en vergelijk de prijs van hun biologische pijnboompitten met die van AH waar ik gisteren de verse pesto mee gemaakt had.
Tot mijn verbazing zijn Everts biologische pijnboompitten goedkoper dan die van AH; € 5.38 per 100 gram. AH is 0,11 duurder: € 5,49. En dat is dan nog zonder de 3% fietskorting. Dan zijn Everts biologische pijnboompitten € 5,21. Das 0,28 cent goedkoper dan AH! Ik deel het met de dame in de winkel en ze balt haar vuist en trekt een overwinningsgezicht alsof ze net in de laatste seconden van de verlenging gescoord heeft. Trots vertelt ze dat de biologische pijnboompitten in een glazen statiegeldpot zitten die ze in hun professionele spoelkeuken afwassen zodat ie weer gevuld kan worden en jij als klant geen verpakkingen hoeft weg te gooien. Biologische pijnboompitten van Everts……….hamsteren!!!!!!!
Met verse biologische tomaten van de Eemstuin uit Uithuizermeeden (14 kilometer verderop) in de rugzak vertrekken we weer. De Eemstuin staat overigens ook op de Regeneratiekaart maar niet op onze kaart vandaag. Maar virtueel breng ik toch even een bezoekje en lees op hun prachtige site;
‘De Eemstuin is een biologisch-dynamisch landbouwbedrijf. Op 1,2 hectare zavelgrond – een grondsoort van zand en klei – telen ze groente op natuurlijke wijze. Hiervan groeit 2.500 m2 in de koude kas. Ze werken met meer dan 60 zaadvaste rassen. Dat zijn levenskrachtige gewassen met smaakvolle groenten.’
Ik kan het niet laten om even te kijken wat de tomaten kosten; € 2,50 per kilo. Bij AH; € 5,50 per kilo. Het winkeltje aan huis is altijd open en is zelfbediening. Of als je in Groningen bent….Elke vrijdag staan ze op de Vismarkt in Groningen. De hele week werken ze naar dit moment toe. Ze oogsten, plukken en verzamelen. Ook bij bioboeren uit de buurt rijden ze langs, zodat ze nog meer variatie uit Noord-Nederland én van het seizoen op de kraam kunnen leggen.
Ik denk dat ik mijn volgende trip naar Groningen plan rond de open dag op zaterdag 10 oktober. Op de site lees ik dat er zelfs een luisterwandeling is gemaakt door Tom Tieman. Tijdens het rondje vertellen tuinder Liz, tuinder Jouke en bodemexpert Ruud Hendriks over de tuin. De muziek die je ondertussen hoort, is van Eva Waterbolk. Via de site van Tom Tieman beland ik in Snackgelok; ‘Bij Snackgelok lig je in een levensgroot patatbakje en luister je naar een muzikale compilatie van audiofragmenten waarin mensen vertellen over hun drift om te consumeren en het geluk dat ze daaraan ontlenen. Je ‘snackt’ als het ware hun verhalen. Naast het genot komt ook de keerzijde van snackgeluk aan bod. Want wanneer is het genoeg?‘
Wij hebben er nog lang geen genoeg van en vertrekken richting Tuinderij Klein Alma in Bedum. Op de zelfoogsttuin wordt niet alleen hard gewerkt aan en op het land maar ook aan de bouw van een aantal gebouwen. We zijn welkom om een rondje te lopen op de prachtige plek. Ik lees over het proefabonnement van 4 weken dat ze aanbieden. Vier weken eten wat de bodem schaft. Zouden daar ook de eieren van de kip zitten die buiten met 5 kuikens rondscharrelt die allemaal van verschillende vaders lijken te komen. In de verte wapperen de vlaggen bij de groenten die je zelf kan oogsten.
Door ‘de winkel’ teruglopend valt mijn oog op het prachtige keukenblokje gemaakt van afvalhout en oud marmeren keukenblad en gootsteen. ‘Aandacht maakt alles mooier’ was de prachtige slogan van IKEA. Dit keukenblok komt niet van IKEA. Nog mooier.
Op de geleende fiets rijd ik voor het eerst vandaag voorop. Dit stukje Groningen kende Maarten nog niet.
Onze laatste stop is bij Florentien Biobloemen. Het erf opfietsend ruikt het verre van naar bloemen. Ik stap af om naar het woonhuis te lopen, begeleid door een enthousiast springende Jack Russel. Na drie klopjes op de deur opent een vriendelijk en verbaasd gezicht de deur. De verbazing en glimlach worden groter als ik zeg dat ik op zoek ben naar Florentien Biobloemen. “Die zit aan de overkant.” Huh? Had ik me vergist? Het blijkt dat de locaties omgewisseld zijn. De Jack Russel duwt me weer vriendelijk richting mijn fiets. Aan de overkant gluur ik door de ramen van de enorme schuur en zie een paar kratten met bloemen staan. Ik sluip langs de zijkant naar een voordeur met trekbel en voordat bel is uitgerinkelt doet een mogelijk nog grotere glimlach vol verbazing de deur open. “Ik ben op zoek naar ‘Florentien Biobloemen” zeg ik.
“Dat ben ik. Hallo ik ben Jantien.”
“Kan ik een bosje bloemen kopen?” vraag ik.
“Je bent de eerste die aanbelt voor een boeket” glimlacht ze.
“Loop maar even mee.”
Samen lopen we naar de schuur waar ik net naar binnen had gegluurd en zie Maarten naar binnen gluren. Even later staan we vol bewondering te kijken naar hoe Jantien een prachtig boeket samenstelt. Elke tak wordt zorgvuldig bekeken, eventueel ingekort en samengevoegd bij de andere kleuren. Ondanks dat het ‘de drukste periode van het jaar is’, neemt Jantien alle tijd.
Jantien’s doel is helder “bodemleven en biodiversiteit stimuleren en behouden plus het aandeel biologische sierteelt in Nederland te laten groeien.”
Jantien en haar man toverden op hun boerderij in Winsum en Den Andel een om tot bloemenakker. Wil je zelf een keer een boeket biologische bloemen kopen? Kijk dan op Wilderful of stuur een mailtje naar florentienbiobloemen@hotmail.com
15 minuten en €15 later fietsen we de laatste 10 kilometer tegenwind met de electrische wind in de rug terug. De fiets met bloemen gaan terug naar de buurvrouw en de gesneden tomaten strooi ik op de pasta met het restantje pesto. Ik rasp de parmezaanse kaas en strooi die over de tomaten en schuif de pasta in de oven. We proosten met de niet biologische wijn. Waar staat die op de kaart?
Van 18 tot met 23 augustus organiseren we voor de vijfde keer Friends of the Forest voor mensen tussen de 16 t/m 29 jaar. Word jij ook een Friend of the Forest? Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt namelijk dat dagelijkse, kleine activiteiten in en met de natuur, zoals het ruiken aan bloemen of gewoon zitten en relaxen in je tuin, het sterkst bijdragen aan gezondheid en welzijn. In dit gratis traineeship doe je inspiratie op om de natuur op nieuwe manieren te beleven, zodat je die oefeningen en activiteiten kan inbouwen in je dagelijkse routines.
Friends of Forest Mei 2025
Tijdens Friends of the Forest ervaar je de magie van het bos door te verstillen in, je te verbinden met, en je te verwonderen over de natuur. Korte speelse momenten waarop je bewust bezig bent met de natuur. Dat is laagdrempelig en leuk, gebaseerd op wetenschappelijke inzichten. En wist je dat dit een positieve impact heeft op je gedrag met betrekking tot klimaatverandering, biodiversiteit en mentale gezondheid? Dus goed voor jou én de natuur!
Friends of Forest Mei 2025
Je leert samen de magie van het bos kennen. Niet alleen met je hoofd, maar ook met je handen en je hart. Je leert het verschil tussen ‘in’ de natuur en ‘met’ de natuur zijn. Bijvoorbeeld door een Shinrin-Yoku sessie, een Japans ritueel waarbij je al je zintuigen gebruikt tijdens een trage wandeling in het bos. Of tijdens de dagelijkse ‘sit spot’ waarbij je een half uur op een door jou gekozen plek ‘bent’. Elke dag begint met een gezamenlijke check-in en sluit af met een kampvuur, waar we onze ontmoetingen met het bos delen. We koken en eten samen vegan en slapen in tentjes in het bos.
Wat biedt dit Groen Traineeship jou?
Een concreet project bij een natuur- en duurzaamheidsorganisatie;
Professionele begeleiding;
Diverse trainingen en workshops, zoals Shinrin-Yoku, Toekomstdenken en Design Thinking;
Toegang tot een netwerk van ondernemers, ontwerpers en kunstenaars;
Een creatieve omgeving waar je jouw talent kunt ontdekken en inzetten
Een certificaat om je CV te vergroenen;
Reiskostenvergoeding (binnen Nederland);
Verblijf op het landgoed (neem je eigen tent en kampeerspullen mee, wij zorgen voor de rest).
Ben jij 16 t/m 29 jaar oud of ken je iemand en ben je klaar om jouw impact te vergroten en Friend of the Forest te worden? Schrijf je snel in.
Vorige week verschenen de tentjes aan de rand van de biologische pompoenakker van Jan en Niels in Zonnemaire. We leerden elkaar kennen met behulp van het Veranderkompas. Sommige post-its verloren het van de Zeeuwse wind maar het Veranderkompas gaf ons juist richting en houvast.
De hele week stond in het teken van de (biologische) voedselketen. Samen werken op het land, samen eetrituelen bedenken, samen koken, eten en ‘op pad’ met het Veranderkompas.
Met Jan en Niels bekeken, voelde en roken we de bodem tussen het wuivende winterrogge. Joop (de vader van Jan) nam ons mee in het ontstaan van het eiland, de geschiedenis van de boerderij en het ontstaan van het biologische brood Vlegel.
Een mooi voorbeeld van hoe je nieuwe dingen voor elkaar krijgt als je er samen voor gaat, ondanks de vele obstakels. Zittend aan de lange tafel leerden we over de complexe uitdagingen waar landbouwers voor stonden en staan. De afgelopen week heeft het werken op het land en het Veranderkompas ons geholpen ons meer te verbinden met ons voedsel en nog meer begrip en respect te krijgen voor twee jonge landbouwers die de uitdaging aangaan om de transitie naar biologisch te maken.
Stel je voor. Je bent een week lang buiten. Je begint de dag gezamenlijk met een ontbijt dat uit de buurt komt en dat je samen hebt bereid. Aan de lange tafel ontdek je wie de ochtendmensen zijn en wie duidelijk nog even nodig hebben om wakker te worden. Na het ontbijt vertrek je met zijn allen naar het land waar je na de Check-In een actieve bijdrage levert aan de transitie naar een 100% biologische boerderij. Je helpt de ui, de pompoen of de wortel aan nog meer leefruimte. Je ontwikkelt kracht voor de bodem en voor jezelf; duurzame daadkracht. Je aanwezigheid op het land verandert je relatie met het land en de elementen. Je voelt dat je leeft.
Terug fietsend naar de boerderij voel je je lijf. Je hebt spieren gebruikt waarvan je niet wist dat je ze had. Je voelt je sterk. En hongerig. Terug op de boerderij heeft een deel van de groep samen met eetontwerpster Valerie Kuster een lunch bereid zoals je nog nooit hebt ervaren. Een speelse ontmoeting met elkaar en de ingredienten. De middag is voor inspiratie of expeditie. Je leert van een bijen expert of bezoekt een voedselbos, je luistert naar een ui en geeft antwoord als het water…
De avond maaltijd is wederom een speelse ontmoeting met elkaar en de ingredienten. Nooit gedacht dat vegan eten zo lekker was.
Tijdens de Check-Out na de maaltijd deel je ‘je goede ding uit de natuur’ van die dag. De oefening houdt je nieuwsgierig en bewust. Mooi om zien dat iedereen dat anders ervaart.
Het facultatieve avondprogramma sla je even over. Even tijd voor jezelf. Maar het kampvuur wil je niet missen.
Je ruikt naar vuur en ritst je slaapzak dicht. Je luchtbed scheid je van de bodem. De nachtrust laad je op voor een nieuwe dag vol Bodemkracht.
Het laatste maal is een ritueel waar alles van de afgelopen week samen komt in de vorm van een Hangi, een traditionele Maori methode om eten te bereiden in een kuil in de grond die wordt opgewarmd met hete stenen en tijdens het kookproces helemaal met aarde wordt afgedekt. Zo komen aan het eind van de week ingredienten, de bodem en deelnemers samen. Het ultieme Bodemkracht ritueel.
Er zijn nog een paar plekken voor deze week van 1 tot en met 7 juni 2025. Deelname is gratis. Je betaalt alleen een bijdrage voor het eten en drinken; € 75 voor de hele week!
Meer weten? Bel of mail mij 0624965000, cornoltee@mac.com of schrijf je direct in:
Afgelopen zaterdag. De vierde editite van Friends of the Forest zat erop. Tentjes werden ingepakt, hugs werden uitgedeeld. Als een van de laatste uitnodigingen vroegen we de deelnemers een handgeschreven uitnodiging te schrijven aan een toekomstige Friend of the Forest. Afgelopen week typte ik de anonieme brieven in Word en deel er nu elke dag 1 in de Signal groep. Vandaag uploade ik alle anonieme brieven in Chat GTP en vroeg om een volgende brief te schrijven op basis van alle brieven.
Dit is het resultaat:
Wat een prachtige verzameling brieven en boodschappen vol liefde, zachtheid en diepe verbondenheid met natuur en mens. Hier is een volgende brief in diezelfde geest – passend bij de toon en thematiek van “Friends of the Forest”:
Lieve toekomstige Friend of the Forest,
Er is een plek waar de tijd een beetje langzamer loopt. Waar het ochtendlicht door de bladeren valt alsof het speciaal voor jou is. Waar je voeten zachter worden van het mos, je ogen rustiger van het groen, en je hart – beetje bij beetje – openklapt.
Ik ben daar geweest.
En wat ik daar vond, was geen grote waarheid of helder antwoord. Maar een gevoel. Van thuiskomen. In het bos. In mezelf. In anderen.
Ik vond mensen die ik nog niet kende, maar die voelden als oude vrienden. Ik vond gesprekken die begonnen in stilte en eindigden in verbondenheid. Ik vond lucht die rook naar aarde, vuur dat verhalen vertelde, en dieren die precies op het juiste moment verschenen om je eraan te herinneren dat je onderdeel bent van iets groters.
Dus ik wil je niets beloven – behalve dit: Als jij jezelf toestaat om te luisteren, te voelen, te zijn, dan zal het bos je iets teruggeven dat je nooit meer vergeet.
Geef je over. Wees nieuwsgierig. Knuffel een boom. En laat je raken.
Je bent welkom.
Met alle liefde, Een Friend of the Forest Mei 2025
Ben jij (of ken jij iemand) onder de 30 en ben je nieuwsgierig naar die magische momenten in de natuur? 18 tot en met 23 augustus is de 5de editie van Friends of the Forest op Landgoed Zonheuvel in Doorn.
Friends of the Forest is een Maatschappelijk Diensttijd project van Groen Traineeship, Stichting SBI, Goedlandt en Cor Noltee. Er zijn geen kosten verbonden aan deelname. Meld je hier aan.
Fotografie: Cor Noltee(tijdens Friends of the Forest, 30 april 2025)
Een van de mooiste uitnodigingen die ik leerde in de opleiding tot Shinrin-Yoku gids is de sit-spot. Een plek in de buurt waar je een half uur zit, bent, kijkt, ruikt, voelt, luistert en proeft. Het liefst dicht in de buurt. Een park, perk, je tuin of je balkon. Een plek waar je niet veel moeite voor hoeft te doen om er te komen, om er te zijn. Mijn sit-spot is in de binnentuin van het appartementen complex waar ik woon. Als je regelmatig je sit-spot bezoekt, bijvoorbeeld een half uur per week, bouw je langzaam een relatie op met de plek en haar bewoners.
Mijn grootste uitdaging tijdens de sit-spot zijn mijn gedachten. Mijn ‘to-do’ lijstjes of ‘did not do’ lijsten. Nog erger zijn mijn ‘stil not done’ lijsten. Zittend op mijn sit-spot is er altid wel een lijst die om aandacht vraagt. Door dan mijn aandacht te richten op de wind op mijn hand, de schaduw van de tulp op de grond, het gekrijs van de overvliegende meeuw of dat pijntje in mijn linker kleine teen, verwaaien alle lijsten in mijn hoofd en zit ik gewoon te zijn.
Een van de leukste ontmoetingen tijdens mijn sit-spot was er een met een tulp. Op een dag zag ik hem met zijn gekleurde bloembladeren half open meedeinen in de wind. Een week later hingen er nog twee bloemblaadjes aan zijn stukken minder strakke stengel. En toen de wind zijn geknakte rechter grote groene blad oprichtte was het alsof hij naar me zwaaide. Het was voor het eerst in mijn leven dat ik lachte naar een tulp. Dit typende kan ik er weer om lachen.
In de voorbereiding op Friends of the Forest doen de deelnemers thuis ook een aantal keer een sit-spot. En tijdens Friends of the Forest elke ochtend na de check-in. Tijdens de kennismaking afgelopen maandag kozen de deelnemers een sticker van een dier, boom, paddenstoel of plant en deelde hun verhaal over hun relatie ermee. Twee van de deelnemers kozen een hert.
Twee keer raden wat zij, en alleen zij, gisteren tijdens hun sit-spot voor ontmoeting hadden.
Agnes van de Berg noemt dit soort ontmoetingen, verbindende natuurervaringen; een magisch moment waarop je je verbonden voelt met alles om je heen wat leeft en je beseft hoe bijzonder dit is en je je daardoor dankbaar en gelukkig voelt.
Ben jij onder de 30 en ben je nieuwsgierig naar die magische momenten in de natuur? 18 tot en met 23 augustus is de 5de editie van Friends of the Forest op Landgoed Zonheuvel in Doorn.
Friends of the Forest is een Maatschappelijk Diensttijd project van Groen Traineeship, Stichting SBI, Goedlandt en Cor Noltee. Er zijn geen kosten verbonden aan deelname. Meld je hier aan.
Illustratie: Mayra van Miltenburg (deelnemer Friends of the Forest 2025)
Langzaam druppelen de deelnemers binnen en als snel opkomende paddenstoelen plopt er een veelvoud aan kleurige tentjes onder de grote tent. Sommige ploppen letterlijk. Je haalt ze uit de verpakking en binnen 0,4 seconden staat er dan een tent. Er wordt zelfs mee ‘geadverteerd’ op de tent; staat binnen 2 seconden. Het doet me denken aan die keer dat mijn buurman me belde met de vraag of ik hem even kon helpen met zijn nieuwe tent. Hij had deze in zijn woonkamer open geplopt. Stond idd binnen twee seconden. Na 20 minuten gaf ik het op om de tent klein ‘opgevouwen’ weer in het zakje te krijgen. Ik ben heel benieuwd hoe dat aanstaande zaterdag gaat.
Als iedereen en alles staat, lopen we naar de twee eerder ontworpen dankbaarheidsrituelen. De tweede, ‘De Ontmoeting’ is een spiral met een doorsnede van zo’n 8 meter, gemaakt van in de grond gestoken wilgentakken. Als ik op zondag, de dag voordat de deelnemers komen, ga kijken hoe het werk erbij staat, valt me op dat het er nog zo goed en mooi bij staat. Het bos en haar inwoners lijken het geaccepteerd te hebben. Ook ‘de mens’ heeft het met rust gelaten. Ik ga in de vertraging en loop de spiral. Aan het eind ontmoet ik wederom de boom en kijk langzaam omhoog naar zijn kroon en hoe zijn takken en bladeren de takken en bladeren van de omringende bomen niet raken. Prachtig en fascinerend om zo duidelijk te zien dat deze bomen elkaar de ruimte geven….of elkaar niet uit kunnen staan. Ze zijn zich in ieder geval bewust van elkaars aanwezigheid. Ook van die van mij? Zouden ze me herkennen?
Foto: Cor Noltee
Als ik dinsdag met de deelnemers bij de ‘De ontmoeting’ ben, vraag ik ze of ze in stilte, één voor één de ontmoeting aan willen gaan. Langzaam, en dan nog een versnelling lager. Sommige kunnen heeeeeeeel langzaam lopen. Als iedereen zo langzaam loopt dan zijn we niet voor donker thuis. Ik maak me druk, moet ik ingrijpen? Ik laat het. Om me heen zie ik iemand op haar rug liggend een tekening van de boomkronen maken en een eindje verder beweegt iemand zittend op de grond met haar rechterarm. Als ik na twee uur opsta en nieuwsgierig naar haar toe loop om te kijken of zie iets gemaakt heeft of gewoon maar een beetje in het zand heeft zitten doodlen zie ik dit:
Werk van de rechterhand van Mayra van Miltenburg
Ik blijf nieuwe details ontdekken. Tijdens de cirkel met talking stick wordt gedeeld dat die twee uur in stilte heel fijn was om te landen, een veilige plek creëerde, zonder oordeel. Niemand had zich druk gemaakt of we wel op tijd terug zouden zijn. Behalve ik.
Het bos laat los.
PS
Ben je jonger dan 30 en wil je een week verstillen, verbinden en verwonderen in het bos? De inschrijving voor de 5de editie van Friends of the Forest is net geopend. Friends of the Forest is een Maatschappelijk Diensttijd project van Groen Traineeship, Stichting SBI, Goedlandt en Cor Noltee. Er zijn geen kosten verbonden aan deelname. Meld je hier aan.
Gisteren maakte ik een selfie. Dat doe ik wel vaker. Maar deze keer werd er met behulp van AI het gezicht van een virtueel kind van mijn selfie en dat van een andere (willekeurig!) persoon in de ruimte gemaakt, waardoor we allebei virtuele ouders werden. Vervolgens werden we samen met een ander stel grootouders van een virtueel kleinkind. Uiteindelijk werd het hele publiek één grote familie! 32 voorouders van een virtueel achter-achter-achter-achterkleinkind.
Screenshot
Stel je de gesprekken eens voor die we met al die voorouders hadden over hoe we voor toekomstige generaties moet zorgen. Soms ‘silly’ soms ‘serious’.
Gisteren waren we op IDFA bij de wereldpremière van Ancestors van The Smartphone Orchestra. Het was een speelse en serieuze interactie met je mobiele telefoon en 31 andere onbekenden.
Heel knap hoe ze een ervaring hebben ontworpen die 32 mensen met elkaar in gesprek laat gaan over toekomstige generaties. Wil je ervaren wat het is om je samen verbonden te voelen met je achter achter achter kleinkind? Laadt je mobiel op en boek Ancestors voor je nieuwe toekomst event of onderwijs.
