Tien jaar geleden kreeg ik van mijn vrouw de gehele Bricklane Bike collectie van H&M. De Londense fietswinkel Brick Lane Bikes en H&M brachten samen een collectie op de markt geïnspireerd op fietsen en dan vooral fietskoeriers in de stad. De bijbehorende spijkerbroek van stretch jeans en smalle pijpen heeft aan de binnenkant een lichtgevende band zodat als je je pijp omvouwt je extra goed zichtbaar bent. De jeans is de enige jeans die ik heb en heb ik ontelbare malen gedragen. Tot de gaten erin zaten. En een beetje gat kan nog wel maar als je met het aantrekken van je broek de helft van je pijp aan een dun draadje hangt wordt het tijd voor……..
Ja zeg het maar.
Een bezoek aan de kleermaker.
Vorige week bracht ik mijn jeans en liet hem de gaten zien, waarop hij enthousiast antwoordde:
“Dat kan ik heel mooi maken. Zie je bijna niks meer van. Kijk dit is dezelfde kleur blauw.”
Ik keek hem lachend aan en zei dat ik de scheuren juist wel wilde zien en vroeg hem of hij gouddraad had. En of hij het juist zo zichtbaar mogelijk wilde stikken, zigzaggend, als een flinke wond die gehecht is.
Hij deed of hij me niet hoorde of dacht dat ik hem in de maling nam en liet mij de blauwe draad zien waarmee hij mijn jeans onzichtbaar ging repareren. Ik keek naar waar hij het blauwe garen vandaan haalde en wees hem op de meest goudgele draad die ik zag. Hij sputterde nog een keer tegen, trok een stuk blauw garen van de klos en legde het op mijn jeans. En inderdaad, zeker zonder mijn leesbril was ie echt onzichtbaar. “Mooi!” zei ik “Maar ik wil toch die goudgele.”
Hij keek me met een schuin oog en scheve frons aan, mompelde iets onverstaanbaars gevolgd door een duidelijk “twintig euro”. “Prima.” antwoordde ik, “tot volgende week.”
Een half uur geleden ging ik mijn broek halen. Nieuwsgierig en een beetje nerveus. Halverwege de drempel draaide hij zich om en pakte mijn broek. Hij was me blijkbaar niet vergeten. Met een soepele zwieper legde hij mijn broek op de tafel en zei “Mooi”. Ik kon niet ontdekken of dat met een uitroepteken of met een vraagteken was. Maar ik zag het meteen. Het was prachtig…met twee uitroeptekens. Ik keek hem aan en een tevreden glimlach sierde zijn gezicht.
Het idee voor deze reparatie is geïnspireerd op Kintsugi, een Japanse lijmtechniek om kostbaar keramiek te lijmen met goud- of zilverkleurige lak. In de Japanse schoonheidsleer dragen de sporen van breuk en herstel bij aan de schoonheid en waarde van een voorwerp. Het benadrukt de schoonheid van imperfectie en vergankelijkheid en onthult zo een deel van zijn geschiedenis.
De scheuren onthullen een deel van onze geschiedenis, een leven dat we samen dragen. Met alle ups en downs. Toen ik net een foto maakte van de broek en inzoomde zag ik de Heartbeat van mijn Jeans.
Klaar voor de volgende tien jaar.
Dat rijmt en goud draad dicht.
Mooi!!
PS
De broek is gemaakt door Stomerij Paulus, Paul Krugerstraat 141, Rotterdam. 010-4848345 of 0614776638
