Design Thinking by Doing

Gisteren publiceerde ik het verhaal over de Gele Kornoelje die ik samen met mijn kleinzoon plantte. Vandaag deel ik het concept ‘1 boom 20 studenten’.

Waarschijnlijk heb je nu al een idee waar dit concept over gaat. Ik maak even een zijsprongetje naar een aantal verwante concepten waar ik fan van ben en zal proberen toe te lichten waar mijn enthousiasme vandaan komt.

Laat ik beginnen met een van mijn favoriete ontwerpers Christien Meindertsma. Zij is een toonbeeld van nieuwsgierigheid, verbeeldingskracht, vasthoudendheid, discipline en samenwerken.

Ze was nieuwsgierig naar wat er allemaal met de ‘ingrediënten’ van 1 varken gebeurt. Ze ontdekte dat alles van een varken ‘op gaat’ en belandt in een divers aantal producten, variërend van kogel tot drop, van de remmen van een trein tot schuurpapier. Er blijft niets over. Het drie jaar durende onderzoek heeft ze prachtig verbeeld in een boek waar alle producten/toepassingen staan afgebeeld; PIG 05049:

Het ‘boek’ won de Dutch Design Award in 2008 en op haar site staat een ‘special credit’ vermeld voor Julie Joliat, de grafisch ontwerper van PIG 05049.

Een ander geweldig project van Christien Meindertsma dat aansluit bij de gedachte ‘1’ is het project One Sheep Sweater uit 2010; een serie van 20 truien die allemaal gebreid zijn met de wol van 1 Merino schaap uit Aerle Rixtel, een dorpje in Noord-Brabant. De truien zijn allemaal op dezelfde manier gemaakt, toch is elke trui anders door het verschil in kwaliteit van de wol.

Het schaap voor:

Het schaap na:

De truien zijn onderdeel van de collectie van het Stedelijk Museum in Amsterdam en van het Textielmuseum in Tilburg, waarvan hier een foto. Je ziet er goed de verschillen in kleur, textuur en grootte.

Al schrijvende en nadenkend realiseer ik me dat ik dit soort projecten mooi vind omdat ze op een laagdrempelige manier in verschillende media een groot verhaal vertellen. Een verhaal van verbondenheid maar ook (on)zichtbaarheid. Om met het SUCCES model van Dan en Chip Heath te spreken; ze zijn Simple, Unexpected, Concrete, Credible, Emotional en  Stories. Ideeën die blijven ‘plakken’. Ik schreef er al eerder over.

Ik schreef ook al eerder over The One Bag project van Studio Drift. Onderdeel van hun serie Materialism waar ze op werkelijke prachtige wijze de materialen van gebruiksartikelen tentoonstellen. Zoals deze Kever uit 1980:

Of deze:

Een potlood…..zonder gum.

Aan de hand van een potlood met gum laat onderstaand filmpje prachtig zien dat een eenvoudig gebruiksartikel als een potlood onmogelijk gemaakt kan worden door een persoon. Het is een wereldwijd netwerk van mensen en materialen:

Het hout van het potlood brengt me bij de gerooide boom die ik ’tegen kwam’ op de Dutch Design Week. Een (1) boom, 20 studenten. Welke ontwerpen zitten er in die ene boom. Wat als je de nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht van 20 Design Academy studenten loslaat op 1 boom;

“Om Design Academy studenten op een andere manier contact te laten maken met hun materiaal, hun omgeving en elkaar, nam Atelier NL ze mee het bos in. Ze kregen de opdracht een dag lang met een boom te leven, hielpen mee met planten van 1.000 bomen en het rooien van een grote Esdoorn. Toen die eenmaal omviel, drong het besef door dat het om een levend wezen ging. Iedere student eigende zich een deel boom toe- van de wortels tot de hars en de bladeren- en voerde daar hun eigen project mee uit.”

Ik licht er 2 van de 20 uit:

How do trees smell? Zoa Rosenkranz

Een serie objecten die de natuurlijke geur van bomen viert en de helende geur van de natuur in huis brengt.

The Smallest Burning Forrest. Bom Noh.

Kunnen we mensen met bomen verbinden door ze bewust te maken van het feit dat een lucifer van hout gemaakt is en ze door deze lucifer te verbranden stap voor stap mest laten maken……voor bomen.

Een boom, een potlood, een kever, een schaap, een trui en een varken.

Alles is met elkaar verbonden.

Tags: Bom Noh, Christien Meindertsma, cor noltee, DDW 2019, DESIGN ACADEMY, studio drift, Zoa Rosenkranz