Archive | empathie RSS feed for this section

De Social Design Scheurkalender 2023

3 jan

Dry January? Het kwam gisteren weer met bakken uit de hemel. Ik ben heel blij met mijn Gore Tex Arcteryx jas en RAB regenbroek. Ik houd het droog. Ook in februari. Andere goede voornemens? Meer schrijven en me nog meer verdiepen in de wereld van design. Mijn 6-daagse bezoek aan de Dutch Design Week en het schrijven daarover vond ik erg leuk.

Tijdens de DDW is er op het Ketelplein elk jaar een pop-up boeken winkeltje met een geweldige collectie boeken, spellen en kaartensets. Een tijdelijke dependence van Motta Art Books. Ik ben fan en bedenk de meest vreemde excuses om mijn aankopen goed te praten. Zo moet ik bijvoorbeeld elke dag echt een nieuw boek of kaartenset kopen voor de terugreis in de trein. Zeker nadat ik me een dag had kunnen inhouden en de trein een uur vertraging had. Zat ik daar op het perron, zonder boek. Ik kijk wel uit. Eén aankoop heb ik bewust ingepakt gelaten en gisteren pas uitgepakt. En als ik dan toch een goed voornemen moet bedenken dan is het dat ik elke dag een een blad afscheur van de Social Design Kalender:

De Social Design Scheurkalender is een initiatief van The Social Design Lobby, een bottom-up netwerk dat social design op de kaart zet. In de scheurkalender staan inspirerende projecten en ervaringen uit het veld. Op de weekdagen zijn 46 social designers vertegenwoordigd met 225 projecten. In het weekend komen organisaties aan het woord als opdrachtgevers of partners van de ontwerpers.

En gisteren scheurde ik voor de tweede keer dit jaar. Op de voorkant stond:

VREEMDE VRIENDEN MAKEN

En op de achterkant het verhaal van Smelt. Ze omschrijven zich als een creatieve studio. ‘Wij creëren ervaringen en interactieve installaties die mensen aanzetten tot (zelf)onderzoek, betekenisgeving en reflectie rondom maatschappelijke thema’s.

Voor een politievraagstuk werden ze gekoppeld aan wijkagente Lily die ze als kennismakingsopdracht vroegen om een regel naar keuze te overtreden. Wat Lily vervolgens met volle overtuiging deed. Wat? Dat is natuurlijk geheim maar wat een briljante opdracht. Hardcore empathie. Het ultieme verplaatsen in je doelgroep. Ik moest denken aan het project van IDEO waarbij ze onderzoek deden naar de ziekenhuis beleving. Een van de ontwerpers liet zich opnemen en filmde wat hij heel de dag zag. Dat was niet veel meer dan een systeemplafond met af en toe een hoofd. Toen ze hun bevindingen aan het bestuur van het ziekenhuis lieten zien in de vorm van een minuten durend filmpje van een systeemplafond kun je je voorstellen dat het bestuur dacht “Wat is dit???? Hebben we een duur design bureau ingezet om wekenlang onderzoek te doen, zitten we hier minutenlang naar een systeemplafond te kijken.” En dat was precies de bedoeling van IDEO. Het bestuur laten voelen hoe het is om in een ziekenhuisbed te liggen.

Je verplaatsen in de schoenen van een overtreder (of een ziekenhuispatient) is belangrijk om zelf te ervaren wat het is om die persoon te ‘zijn’. Zo ben ik een betere docent/trainer geworden door zelf student te worden en mijn master te doen. Urenlang op een slechte stoel zitten. Slechte presentaties aan te moeten horen en lang op mijn beoordeling moeten wachten. Maar ook geïnspireerd te raken door nieuwe werkvormen en samen te werken met medestudenten. Je verplaatsen in de ander en jezelf de vraag te stellen ‘Wat werkt er voor me?’ en ‘Waar heb ik behoefte aan?’

Weet wat ik gaaf zou vinden? Als je ook een mooi voorbeeld hebt van ‘jezelf in de ander verplaatsen’ en die mij mailt of als reactie plaatst. Zeker als je droog staat deze januari. Ben je lekker fris en heb je tijd over.

Proost. Op een inspirerend 2023.

Wil je zelf scheuren. Voor €20 koop je de kalender hier.

Luchtvervuiling op de Dutch Design Week 2022

13 dec

Dit is post 9 over mijn 6-daagse bezoek aan de Dutch Design Week in Eindhoven.

Wij wonen nu een paar jaar in Rotterdam. In of moet ik zeggen ‘op’ Katendrecht. In een heel klein appartement met een groots uitzicht:

Foto: Cor Noltee

Ook dit jaar weer geen Kerstboom want het is elke dag Kerst:

Foto: Cor Noltee

De uitzichten zijn adembenemend:

Foto: Cor Noltee

Laatst zei iemand “Ja letterlijk adembenemend. De vervuiling in de lucht zorgt voor die mooie kleuren.” Ik moest er weer aan denken toen Rotterdam laatst werd verkozen tot meest ongezonde stad van Nederland en Groningen de meest gezonde. Op ad.nl lees ik dat dat blijkt uit een nieuwe inventarisatie en ranglijst van advies- en ingenieursorganisatie Arcadis. Dat bedrijf beoordeelde 25 Nederlandse steden op hun ‘gezondheid’, zoals groenvoorzieningen, fietsvriendelijkheid en het tegengaan van hittestress. Op die lijst staat Groningen, net zoals twee jaar geleden, bovenaan. Rotterdam sluit de rij.

De uitstoot van de cruiseschepen die hier om de paar dagen aanleggen en weer vertrekken dragen in ieder geval niet bij een een mogelijke stijging op de lijst.

Misschien moet ik CiucciaNebbia (fog-sucker) van Design Academy afgestudeerde GAIA D’ARRIGO uitnodigen. CiucciaNebbia is een mythisch wezen dat door de straten van Milaan loopt. Met een lijf gemaakt van giftige stoffen die zich vast hebben gezet op de façades van gebouwen. Een levend archief van Milaan’s industriële geschiedenis

THE MYTH OF THE CIUCCIANEBBIA, GAIA D’ARRIGO, darrigo.gaia@gmail.com

In maart geef ik weer les in Milaan. Ik hoop CiucciaNebbia dan tegen het vuile lijf te lopen om haar uit te nodigen voor een espresso uit een kopje gemaakt met het stof van de Viale Monte Ceneri, zou ze het drinken? Op ser-vies.nl lees ik:

Voor veel Milanezen is de Viale Monte Ceneri hét voorbeeld van de ongelukkige impact van het verkeer op het leven in een stad. Het is zo’n verkeersader uit de jaren ’50 en ’60 dwars door de stad, waarvan het nooit de bedoeling was dat het zou worden wat het nu is, maar waarvan iedere stad er wel én of meer heeft. Om de capaciteit van de ringweg om Milaan te verdubbelen werd in die tijd een weg bovenop de eerste gebouwd, en ontstond een viaduct met een lengte van meer dan 2 km. Zoals in veel steden kon men de toename van het verkeer toen niet bevroeden, zeker niet in combinatie met de verdichting van het gebied waarlangs de ringweg voerde. Vandaag de dag zien bewoners in de flatgebouwen pal naast het viaduct het verkeer onophoudelijk langs hun balkons voorbij razen, en houden zij angstvallig hun deuren en ramen gesloten voor het lawaai en smog.

Viale Monte Ceneri, Milaan

Ser-vies ontwerpers Iris de Kievith en Annemarie Piscaer vonden een manier om fijnstof te oogsten en te gebruiken als glazuur voor keramiek. Onderdeel van het project is het ‘participative urban mining’; je kan meedoen aan het oogsten van het stof. Dat kan zeker in steden waar de luchtkwaliteit onder de aandacht gebracht moet worden, in binnen- en buitenland. De wind waait het stof immers overal heen.

De initiatiefnemers van het project Ser-vies wonen en werken (en ademen) in Rotterdam en zijn aan de slag gegaan met het stof dat daar in de lucht hangt. Zo leggen zij de Rotterdamse luchtkwaliteit vast in een porseleinen servies dat om te beginnen uit 6 delen bestaat. Alle 6 delen maken zij in 5 kleuren, die bepaald worden door de hoeveelheid fijnstof die door een persoon gedurende een periode ingeademd wordt. Het resultaat is een servies als een merkwaardige matrix van data:

bron: https://www.ser-vies.nl/het-servies/

In tien jaar ademt een Rotterdammer ongeveer een hele gram in. Daar wordt één kopje of bord mee geglazuurd, net als met de hoeveelheden die je in 25, 45, 65 of 85 jaar binnenkrijgt. De kleurverschillen spreken voor zich! 

bron: https://www.ser-vies.nl/het-servies/

Mooi aan het project vind ik dat ze op een heel laagdrempelige manier herkenbare gebruiksvoorwerpen gebruiken om een onzichtbaar probleem zichtbaar te maken.

Nog een stap verder gaat Toxic Toby in Londen. Als de luchtvervuiling daar een, door de Engelse regering bepaalde grens bereikt, houdt Toxic Toby zijn poot voor zijn mond en begint ie te hoesten. Daarmee niet alleen bewustzijn creërend maar ook een twittertweet sturend naar de lokale politici om iets te doen aan de luchtvervuiling. Toxic Toby bevat namelijk een lucht kwaliteit meter van BreezoMeter, een bedrijf dat real time de locale luchtkwaliteit meet.

Toxic Toby

Via Rotterdam, Milaan en London passeren we dampkring in schone lucht. Not.

Via Studio Roosegaarden’s project Space Waste Lab leerde ik dat er meer dan 29.000 objecten groter dan 10 centimeter om onze aarde zweven. Space waste; stukken kapotte raket en satelliet. Miljoenen kilo’s. Dit afval kan de huidige satellieten beschadigen waardoor er nog meer space waste ontstaat en communicatie systemen verstoord kunnen raken. Hoe gaan we dat opruimen? Ik wist niet eens van het bestaan van space waste. Met SPACE WASTE LAB PERFORMANCE maken groene LED stralen de onzichtbare space waste 200 – 20.000 kilometer boven ons hoofd zichtbaar.

Premiere Space Waste Lab Roosegaarde_Foto Jacqueline Knudsen 

Weet jij een mooi project waar het onzichtbare zichtbaar wordt gemaakt? Ik hoor het graag. Mail of bel me: cornoltee@mac.com of 0624965000. Ik zit zo ruim drie uur in de auto op weg naar de gezondste stad van Nederland.

Een hoeveelheid luchtvervuiling producerend minstens zo groot als:

Campagne voor WWF door Ogilvy China, 2007

Wat kan jij van kraaien leren op zaterdag 23 maart?

9 mrt

campagne_training_kraai.001

Zaterdag 23 maart 2019 organiseer ik de tweede “Design Thinking by Doing”. In deze 5 uur durende training leer je de theorie van de Triple Diamond kennen en wat Bandura ‘Self efficacy’ noemt. Maar Design Thinking is vooral zelf aan de slag gaan. Je gaat spelen met verschillende methodes om je verbinden met mensen met als doel er achter te komen wat ze bezig of juist tegen houdt. Je leert dat deze inzichten de basis vormen voor het inzetten van je creatief vermogen waardoor je meer waarde en originaliteit in je ideeën kunt stoppen en je niet stopt bij het eerste idee….maar volhoudt…net als een kraai. En je leert hoe je feedback kunt verzamelen om je tot leven gewekte ideeën te verbeteren……omdat het altijd beter kan.

Locatie: Dordrecht, Villa Augustus, de Moestuinzaal

Kosten € 295,- inclusief hapje en drankje

Tijd: 13.00 – 18.00

Meld je aan: cornoltee@mac.com of 06 249 65 000, maximaal 12 personen.

Kill je Kabouter op 23 maart 2019

8 mrt

campagne_training_kabouter.001

Zaterdag 23 maart 2019 organiseer ik de tweede “Design Thinking by Doing”. In deze 5 uur durende training leer je de theorie van de Triple Diamond kennen en wat Bandura ‘Self efficacy’ noemt. Maar Design Thinking is vooral zelf aan de slag gaan. Je gaat spelen met verschillende methodes om je verbinden met mensen met als doel er achter te komen wat ze bezig of juist tegen houdt. Je leert dat deze inzichten de basis vormen voor het inzetten van je creatief vermogen waardoor je meer waarde en originaliteit in je ideeën kunt stoppen omdat je je Kabouter de mond hebt weten te snoeren. En je leert hoe je feedback kunt verzamelen om je tot leven gewekte ideeën te verbeteren……omdat het altijd beter kan.

Locatie: Dordrecht, Villa Augustus, de Moestuinzaal

Kosten € 295,- inclusief hapje en drankje

Tijd: 13.00 – 18.00

Meld je aan: cornoltee@mac.com of 06 249 65 000, maximaal 12 personen.

Design Thinking Training 23 maart 2019

7 mrt

campagne_training_olifanten.001

Zaterdag 23 maart 2019 organiseer ik de tweede “Design Thinking by Doing”. In deze 5 uur durende training leer je de theorie van de Triple Diamond en wat Bandura ‘Self efficacy’ noemt. Maar Design Thinking is vooral zelf aan de slag gaan. Je gaat spelen met verschillende methodes om je verbinden met mensen met als doel er achter te komen wat ze bezig of juist tegen houdt. Je leert dat deze inzichten de basis vormen voor het inzetten van je creatief vermogen waardoor je meer waarde en originaliteit in je ideeën kunt stoppen. En je leert hoe je feedback kunt verzamelen om je tot leven gewekte ideeën te verbeteren……omdat het altijd beter kan.

Locatie: Dordrecht, Villa Augustus, de Moestuinzaal

Kosten € 295,- inclusief hapje en drankje

Tijd: 13.00 – 18.00

Meld je aan: cornoltee@mac.com of 06 249 65 000, maximaal 12 personen.

Design Thinking by Doing Training zaterdag 23 maart 2019

4 mrt

DTBD_23032019.001

 

Als je me nu zou vragen “Wat is jouw definitie van Design Thinking?” dan zou mijn antwoord zijn:

“Het is een vrijwillige poging tot het begrijpen en bevragen van Waarom dingen zijn zoals ze zijn en uitproberen van Hoe het ook kan.”

De afgelopen jaren heb ik duizenden mensen op alle continenten (behalve Australië) geïnspireerd, geïnformeerd en aan het werk gezet met het gedachtengoed van Design Thinking.  Steeds een beetje beter, een beetje anders maar altijd gelovend dat het beter kan. Menselijker. Mensen zijn het uitgangspunt van Design Thinking. Sommige noemen Thinking ook wel Human Centered Design.

Het afgelopen jaar heb ik veel geëxperimenteerd met spel. Nog meer dan voorgaande jaren en zag steeds weer bevestigd wat ik gelezen en geleerd had over de kracht van spel en spelen. Mensen reageren anders als je ze een vraag stelt met een stel kaarten in je handen. Als je iets wilt veranderen aan een situatie moet je mensen in verwarring brengen maar hoop op succes bieden, complexiteit stap voor stap verkennen door ze nieuwsgierig te maken.

Ik geloof in de combinatie van Spel en Design Thinking als middel naar een mens-en planeetvriendelijkere en waardevollere wereld.

Ik geloof ook dat ik nog meer impact kan maken door nog meer mensen ‘aan’ te zetten…….empower the heck out of these people.

Daarom organiseer ik zaterdag  23 maart 2019 de tweede “Design Thinking by Doing” waarin ik al mijn kennis en ervaring op het gebied van Design Thinking en Spel deel. In deze 5 uur durende training leer je de theorie van Design Thinking. Maar Design Thinking is vooral zelf aan de slag gaan. Je gaat spelen met verschillende methodes om je te verbinden met mensen met als doel er achter te komen wat ze bezig of juist tegen houdt. Je leert dat deze inzichten de basis vormen voor het inzetten van je creatief vermogen waardoor je meer waarde en originaliteit in je ideeën kunt stoppen. Uiteindelijk breng je de ideeën tot leven door ze uit te proberen. Met als uiteindelijk doel het verzamelen van feedback om je uitprobeersels te verbeteren.

Locatie: Dordrecht, Villa Augustus, de Moestuinzaal

Kosten € 295,- inclusief hapje en drankje

Tijd: 13.00 – 18.00

Meld je aan: cornoltee@mac.com of 06 249 65 000, maximaal 12 personen.

Blijven spelen.

9 feb

BLIJVENSPELEN.001

Natuurlijk kun je een online training Design Thinking volgen achter je scherm maar als je echt wilt ervaren wat het is om Human Centered te ontwerpen dan moet je dat doen in samenwerking met anderen…..In Real Life. Wat je weet, wat je kan, wat je hebt ervaren gezamenlijk inzetten en stapsgewijs beter worden in het begrijpen van waar het nu precies over gaat. Bandura noemt dat self efficacy, David Kelley “guided mastery”. Begeleid ergens beter in worden, stapje voor stapje. De afgelopen 10 jaar heb ik het beste wat ik heb gelezen, gezien, geleerd en gehoord verwerkt in een driedaagse cursus Design Thinking die ik afgelopen januari voor de vierde keer in Milaan gaf aan een bont gezelschap Politecnico Strategic Design Master studenten uit de hele wereld. Het materiaal voor de driedaagse training staat in een keynote van 894 slides. Soms met een woord, soms een TED talk:

Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.41.51Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.08Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.19Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.30Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.40Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.52Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.43.06Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.43.17

Deze zomer geef ik de driedaagse training ook in Nederland. Maar eerst zaterdag 23 februari de 5 uur durende training Design Thinking by Doing bij Villa Augustus in Dordrecht. Op basis van de feedback van de deelnemers van de eerste training wordt deze nog beter. Althans dat hoop ik. Praxis zegt “Omdat je huis nooit af is.” Ik zeg omdat mijn training nooit af is.

Jack White (voormalig White Stripes) speelt op een crappy gitaar en zet zijn versterker buiten bereik op het podium. Om uitgedaagd te blijven. Mooi voorbeeld van het vrijwillig pogen een overbodig obstakel te overwinnen. Om goed gitaar te blijven spelen moet je blijven spelen met je gitaar.

Na 10 jaar weet ik inmiddels goed wat de ‘nummers’ zijn die deelnemers graag ‘horen’ en dankzij hun feedback weet ik ook wat er beter kan. Zo leerde ik de laatste training van Anouschka Scholten een andere manier om ideeën te kiezen.

Wil jij weten wat er beter kan?

Geef je dan op.

Ga ik weer spelen.

 

 

Training Design Thinking by Doing 23 februari 2019

7 feb

DTBD_23022019.001

Zaterdag 23 februari 2019 organiseer ik de tweede Design Thinking by Doing training van dit jaar, wederom bij Villa Augustus in Dordrecht.

Naar aanleiding van de feedback van de deelnemers van de vorige training heb ik het programma iets aangepast en nemen we iets meer tijd. Ook heb ik besloten het maximaal aantal deelnemers terug te brengen naar maximaal 12. Er is nog plek.

Het programma.

13.00 -13.15 Koffie, thee en kennismaken

13.15 – 14.30 Plenair Inspiratie en Informatie. De theorie van Design Thinking, voorbeelden en technieken van het Triple Diamond model.

14.30 – 14.45 Playpauze

14.45 – 18.00 Case. In groepjes onder begeleiding aan de slag met de Triple Diamond. De geleerde technieken toepassen op een echte case.

18.00 Borrel met een heeeeeeerlijke bittergarnituur.

Kosten bedragen € 345,00 inclusief hapjes en drankjes. Wil je meer weten over het programma? Bel of mail mij dan; 0624965000 cornoltee@mac.com

Wil je alvast een kijkje nemen bij Villa Augustus. Kijk dan hier.

Ik hoop je 23 februari te zien!

 

 

 

 

Cees Case

1 feb

blog2019.001

19 januari jl. organiseerde ik de eerste Design Thinking By Doing training van het jaar. In de aanloop dacht ik na over een Case waar we mee aan de slag konden. Een Case waar alle deelnemers wel iets mee hebben en voor iedereen waardevol kan zijn. De groep was heel divers. Van ervaren onderzoeker, ondernemer, ontwerper tot systeemdenker en inkoopspecialist. Ik was op zoek naar een complexe uitdaging waar alle deelnemers iets van af weten, ervaring mee hebben en misschien zelfs wel speciale vaardigheden voor hebben. Na de het introductie en inspiratiecollege maakten we zo divers mogelijke  teams en begonnen we met het delen van onze Kennis met betrekking tot de Uitdaging. Daarvoor had ik gekozen voor “eenzame, alleenstaande ouderen”, gevoed door de gesprekken die ik woensdagavond heb met Cees, de 83 jarige vriend van mijn in 2012 overleden moeder. Na het overlijden van mijn  moeder erfde ik de frietpan en nam ik de traditie over om op woensdagavond friet met frikandel speciaal bij Cees te eten. Die traditie ziet er al jaren zo uit:

IMG_1253IMG_1092IMG_0468IMG_0214

Voor alle duidelijkheid. Tussen bovenstaande foto’s zit een week.

IMG_0311 (1)

De frites komt overigens uit een Airfryer. Cees en ik hebben wekenlang onderzoek gedaan naar hoe je de lekkerste zelfgemaakte friet uit zo’n apparaat krijgt.  Het is niet gelukt met zelf gesneden aardappels maar de Aviko Airfryer Frites doen het prima….niet teveel in een keer in de pan.

airfryerfriet

De frikadellen zijn niet te versmaden, zeker niet met een vers gesnipperd uitje.

En tijdens de maaltijd schenken we een lekker koude Sauvignon Blanc en praten we over de afgelopen week. Heel gezellig en leerzaam….als je het hebt over eenzame, alleenstaande ouderen. Nu is Cees nog heel actief. Hij rijdt auto, fietst, laat elke dag zijn hond flink uit  en gaat elke jaar zoveel mogelijk met zijn (zelf onderhouden) boot de Biesbosch in. Maar we hebben het ook vaak over ouder worden en dat er ook veel minder wordt.

Het leek me dan ook mooi en waardevol met een Cees Case aan de slag te gaan.

Tijdens de training deelden we onze persoonlijke ervaringen en observaties in twee delen; wat er werkt en wat er beter kan. Zo ontstonden er categorieën waar Hoe Kunnen We vragen van gemaakt konden worden. Ik beloofde de deelnemers de Hoe Kunnen We vragen voor te leggen aan Cees en nam gisteren het stapeltje Hoe Kunnen We vragen mee. Ik las de vragen voor en vroeg aan Cees op welk stapeltje de vraag moest:

Nee. Niet relevant of niet duidelijk.

Misschien. Ik twijfel nog

Ja. Dat is een waardevolle vraag en ben benieuwd naar de ideeën.

IMG_1600

Uit de  Ja Hoe Kunnen We vragen kwam een duidelijke ‘winnaar’:

“Hoe kunnen we zorgen voor een betere voorlichting en makkelijkere doorstroming naar een andere woonvorm nog voordat het nodig is?”

Het delen van de vragen leverde een mooi gesprek op. Cees vond het heel leuk en waardevol. Hij vertelde me overigens dat hij net een brief had gehad van de gemeente. Er komt binnenkort iemand van de gemeente op bezoek om te kijken of ze wat voor Cees kunnen betekenen.

Ik weet welke vraag Cees gaat stellen.

IMG_1601

 

A Happy Activist 2019

1 jan

happyactivist2019.001.jpeg.001

Ik zie al een tijdje de Happy Activist berichten van Matthijs Jaspers op LinkedIn voorbij komen. En sinds vandaag ben ik ‘officieel’ een Happy Activist.

Jaspers:

“Wil jij ook strijden voor een beter land voor onze kinderen, maar vind je het leven te leuk om daar steeds boos en verongelijkt over te zijn? Wil jij ook best wel eens de barricades op voor duurzaamheid en inclusiviteit, maar dan wel zo dat je om 6 uur thuis kan zijn om de oppas af te lossen? Vind jij diep in je hart het huidige goeddoen ook zo saai, en zou je stiekum willen dat het allemaal wat leuker en makkelijker zou zijn?

Gefeliciteerd, jij bent een Happy Activist!”

En wil jij ook op de hoogte gehouden worden van de leukste én simpelste manieren om ons land wat beter achter te laten voor de kids? Dan klik je hier.

Vandaag inspirerende Matthijs me me verder te verdiepen in het gegeven dat in het Equador de natuur officieel rechten heeft gekregen. Eigenlijk best logisch dat e.e.a. nu in de GRONDwet is vastgelegd. Maar wat als je vervolgens advocaten en juristen wereldwijd vraagt uren te doneren om de natuur te verdedigen? Ik heb nog nooit de wens gehad advocaat te zijn tot vandaag:

Kijk voor meer info op naturerepresented.com

En ben je advocaat? Geef de natuur een stem en doneer!

Happy Activist Year.

Dankjewel Matthijs!

 

 

 

%d bloggers liken dit: