Tag Archives: DESIGN THINKING BY DOING

Blijven spelen.

9 feb

BLIJVENSPELEN.001

Natuurlijk kun je een online training Design Thinking volgen achter je scherm maar als je echt wilt ervaren wat het is om Human Centered te ontwerpen dan moet je dat doen in samenwerking met anderen…..In Real Life. Wat je weet, wat je kan, wat je hebt ervaren gezamenlijk inzetten en stapsgewijs beter worden in het begrijpen van waar het nu precies over gaat. Bandura noemt dat self efficacy, David Kelley “guided mastery”. Begeleid ergens beter in worden, stapje voor stapje. De afgelopen 10 jaar heb ik het beste wat ik heb gelezen, gezien, geleerd en gehoord verwerkt in een driedaagse cursus Design Thinking die ik afgelopen januari voor de vierde keer in Milaan gaf aan een bont gezelschap Politecnico Strategic Design Master studenten uit de hele wereld. Het materiaal voor de driedaagse training staat in een keynote van 894 slides. Soms met een woord, soms een TED talk:

Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.41.51Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.08Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.19Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.30Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.40Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.42.52Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.43.06Schermafbeelding 2019-02-09 om 14.43.17

Deze zomer geef ik de driedaagse training ook in Nederland. Maar eerst zaterdag 23 februari de 5 uur durende training Design Thinking by Doing bij Villa Augustus in Dordrecht. Op basis van de feedback van de deelnemers van de eerste training wordt deze nog beter. Althans dat hoop ik. Praxis zegt “Omdat je huis nooit af is.” Ik zeg omdat mijn training nooit af is.

Jack White (voormalig White Stripes) speelt op een crappy gitaar en zet zijn versterker buiten bereik op het podium. Om uitgedaagd te blijven. Mooi voorbeeld van het vrijwillig pogen een overbodig obstakel te overwinnen. Om goed gitaar te blijven spelen moet je blijven spelen met je gitaar.

Na 10 jaar weet ik inmiddels goed wat de ‘nummers’ zijn die deelnemers graag ‘horen’ en dankzij hun feedback weet ik ook wat er beter kan. Zo leerde ik de laatste training van Anouschka Scholten een andere manier om ideeën te kiezen.

Wil jij weten wat er beter kan?

Geef je dan op.

Ga ik weer spelen.

 

 

Tags: , , ,

Cees Case

1 feb

blog2019.001

19 januari jl. organiseerde ik de eerste Design Thinking By Doing training van het jaar. In de aanloop dacht ik na over een Case waar we mee aan de slag konden. Een Case waar alle deelnemers wel iets mee hebben en voor iedereen waardevol kan zijn. De groep was heel divers. Van ervaren onderzoeker, ondernemer, ontwerper tot systeemdenker en inkoopspecialist. Ik was op zoek naar een complexe uitdaging waar alle deelnemers iets van af weten, ervaring mee hebben en misschien zelfs wel speciale vaardigheden voor hebben. Na de het introductie en inspiratiecollege maakten we zo divers mogelijke  teams en begonnen we met het delen van onze Kennis met betrekking tot de Uitdaging. Daarvoor had ik gekozen voor “eenzame, alleenstaande ouderen”, gevoed door de gesprekken die ik woensdagavond heb met Cees, de 83 jarige vriend van mijn in 2012 overleden moeder. Na het overlijden van mijn  moeder erfde ik de frietpan en nam ik de traditie over om op woensdagavond friet met frikandel speciaal bij Cees te eten. Die traditie ziet er al jaren zo uit:

IMG_1253IMG_1092IMG_0468IMG_0214

Voor alle duidelijkheid. Tussen bovenstaande foto’s zit een week.

IMG_0311 (1)

De frites komt overigens uit een Airfryer. Cees en ik hebben wekenlang onderzoek gedaan naar hoe je de lekkerste zelfgemaakte friet uit zo’n apparaat krijgt.  Het is niet gelukt met zelf gesneden aardappels maar de Aviko Airfryer Frites doen het prima….niet teveel in een keer in de pan.

airfryerfriet

De frikadellen zijn niet te versmaden, zeker niet met een vers gesnipperd uitje.

En tijdens de maaltijd schenken we een lekker koude Sauvignon Blanc en praten we over de afgelopen week. Heel gezellig en leerzaam….als je het hebt over eenzame, alleenstaande ouderen. Nu is Cees nog heel actief. Hij rijdt auto, fietst, laat elke dag zijn hond flink uit  en gaat elke jaar zoveel mogelijk met zijn (zelf onderhouden) boot de Biesbosch in. Maar we hebben het ook vaak over ouder worden en dat er ook veel minder wordt.

Het leek me dan ook mooi en waardevol met een Cees Case aan de slag te gaan.

Tijdens de training deelden we onze persoonlijke ervaringen en observaties in twee delen; wat er werkt en wat er beter kan. Zo ontstonden er categorieën waar Hoe Kunnen We vragen van gemaakt konden worden. Ik beloofde de deelnemers de Hoe Kunnen We vragen voor te leggen aan Cees en nam gisteren het stapeltje Hoe Kunnen We vragen mee. Ik las de vragen voor en vroeg aan Cees op welk stapeltje de vraag moest:

Nee. Niet relevant of niet duidelijk.

Misschien. Ik twijfel nog

Ja. Dat is een waardevolle vraag en ben benieuwd naar de ideeën.

IMG_1600

Uit de  Ja Hoe Kunnen We vragen kwam een duidelijke ‘winnaar’:

“Hoe kunnen we zorgen voor een betere voorlichting en makkelijkere doorstroming naar een andere woonvorm nog voordat het nodig is?”

Het delen van de vragen leverde een mooi gesprek op. Cees vond het heel leuk en waardevol. Hij vertelde me overigens dat hij net een brief had gehad van de gemeente. Er komt binnenkort iemand van de gemeente op bezoek om te kijken of ze wat voor Cees kunnen betekenen.

Ik weet welke vraag Cees gaat stellen.

IMG_1601

 

Tags: , , ,

Zoom uit

4 jan

Schermafbeelding 2019-01-04 om 10.12.59

Zaterdag 19 januari organiseer ik een training Design Thinking by Doing.

Ik vraag alle deelnemers wat ze zouden willen leren en stel mezelf ook deze vraag.

“Cor wat zou je willen leren?”

Ik zou willen leren hoe ik de deelnemers nog beter kan uitleggen dat verandering begint bij kijk op en begrip van een huidige situatie. Daarom ben ik begonnen in het boek ‘Thinking in Systems’ van Donella Meadows.

En in het begin van het boek staat een quote uit een van mijn favoriete boeken ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ van Robert Pirsig:

“If a factory is torn down but the rationality which produced it is left standing, then that rationality will simply produce another factory. If a revolution destroys a government, but the systemic patterns of thought that produces that government are left intact, then those patterns will repeat themselves…There’s so much talk about the system. And so little understanding.”

Als je design definieert als de transformatie van een huidige situatie in een gewenste situatie dan is het dus belangrijk om een overzicht te hebben van wie, wat en hoe er allemaal, welke rol spelen. Hoe de dynamiek werkt, de interacties en relaties.

Meadows (en ik vertaal het even):

Pas als we de relatie tussen structuur en gedrag zien, kunnen we begrijpen hoe systemen werken, hoe ‘slechte’ resultaten tot stand komen en hoe we de gedragspatronen van deze systemen kunnen verbeteren.

En in deze snel veranderende, complexe wereld helpt systeem denken de vele mogelijke opties te managen en aan te passen. Het is een manier van denken die ons de vrijheid geeft om te kernoorzaken van problemen te herkennen en nieuwe mogelijkheden te zien.

En wat is een systeem volgens Meadows?

Een systeem is een aantal dingen (mensen, cellen, moleculen of wat dan ook) die zo met elkaar verbonden zijn dat ze over een bepaalde periode een bepaald patroon in hun gedragingen vertonen. Dat systeem kan buffers bevatten, beperkingen, triggers of gedreven worden door krachten van buiten. Maar de reacties van het systeem op deze krachten is karakteristiek voor het systeem en zelden eenvoudig in de echte wereld.

Als je ‘iets’ wilt veranderen moet je dus begrijpen hoe dat ‘iets’ werkt. En om het grote plaatje te zien is het handig om uit te zoomen.

Wil je mee uitzoomen? Er is nog een aantal plekken. Kijk hier voor meer info.

Schermafbeelding 2019-01-04 om 10.09.35

 

 

 

Tags: , , , , , , ,

Geef je je op of geef je het op?

27 dec

GEEFJEJEOPGEEFJEHETOP.001.jpeg.001

Schermafbeelding 2018-12-27 om 10.30.47Die afgelopen maand vertaalde, bewerkte en vulde ik een artikel van Jerry Saltz aan. Het werd een 56 pagina tellend document dat je als geheel in pdf vorm kunt downloaden:

howtobeanartist

Er zijn aardig wat uurtjes in het vertalen, knippen, plakken, denken en schrijven gaan zitten. En soms heel confronterend. Met name als ik stukken tekst las op mijn eigen blog van een tijd geleden. De stukken  waren soms aanleiding om maar weer direct te stoppen omdat ik ze heel slecht of juist heel goed vond. De mooiste feedback kreeg ik van mijn kleinzoon Jóa in de vorm van een glimlach om het hoekje. Ik was net de familie mijn post aan het voorlezen toen hij, waarschijnlijk omdat we net ervoor Kiekeboe hadden gespeeld, even kwam kijken waarom ik achter mijn scherm zo formeel tegen hem aan het praten was. Het leek alsof hij zei “waarom zo serieus?”

joakiekeboe

Zijn koppie past geweldig bij de copy van mijn post.

En de subregel past heel goed bij mijn schrijfsituatie. Of moet ik zeggen kunstenaarschap? Het verbeelden/verwoorden van mijn nieuwsgierigheid. Ik ben oprecht nieuwsgierig naar het waarom van mijn Huh’s? (waarom zo?) en mijn Wow’s! (zo kan het ook!). Dat is ook de reden waarom Design Thinking zo goed bij mij past. Het is een vrijwillige poging tot het begrijpen en bevragen van Waarom dingen zijn zoals ze zijn en uitproberen van Hoe het ook kan.

De afgelopen jaren heb ik duizenden mensen op alle continenten (behalve Australië) geïnspireerd, geïnformeerd en aan het werk gezet met het gedachtengoed van Design Thinking.  Steeds een beetje beter, een beetje anders maar altijd gelovend dat het beter kan. Menselijker. Mensen zijn het uitgangspunt van DT. Sommige noemen DT ook wel Human Centered Design. Maar toen ik twee jaar geleden het boek ‘Donuteconomie’ van Kate Raworth las en me vervolgens onderdompelde in de wereld van duurzaamheid, begon ik ernstig te twijfelen aan Human Centered Design. Want zijn Wij mensen niet de oorzaak (of de reden) van de situatie waar we in beland zijn? Dat is op zich een hele interessante vraag. Want als we op zoek zijn naar een schuldige dan kunnen we ook wijzen naar taal, religie, technologie of geld. Feit is dat we op een eindige planneet wonen in een systeem van oneindige groei. Steeds meer mensen worden zich daar van bewust. En met die mensen wil ik samen werken. Zoals Donella Meadows zo prachtig verwoord heeft:

Schermafbeelding 2018-12-07 om 14.05.10

….empower the heck out these people.”

….empower

….power

Mensen ‘aan’ zetten.

Het afgelopen jaar heb ik veel geëxperimenteerd met spel. Nog meer dan voorgaande jaren en zag steeds weer bevestigd wat ik gelezen en geleerd had over de kracht van spel en spelen. Mensen reageren anders als je ze een vraag stelt met een stel kaarten in je handen. Als je iets wilt veranderen aan een situatie moet je mensen in verwarring brengen maar hoop op succes bieden, complexiteit stap voor stap verkennen door ze nieuwsgierig te maken.

Ik geloof in de combinatie van Spel en Design Thinking als middel naar een mens-en planeetvriendelijkere en waardevollere wereld.

Ik geloof ook dat ik nog meer impact kan maken door nog meer mensen ‘aan’ te zetten…….empower the heck out of these people.

Daarom organiseer ik zaterdag 19 januari 2019 de eerste van vier “Design Thinking by Doing” waarin ik al mijn kennis en ervaring op het gebied van Design Thinking en Spel deel en we aan de slag gaan met de theorie voor een mens-en planeetvriendelijkere en waardevollere wereld. Aan het eind kun je zelf aan de slag en ook anderen ‘aan’ zetten.

Er is plek voor maximaal 22 personen.

Locatie: Dordrecht, Villa Augustus, de Moestuinzaal

Kosten € 295,- inclusief hapje en drankje

Tijd: 13.00 – 17.00

Geef je je op of geef je het op?

Meld je aan: cornoltee@mac.com of 06 249 65 000

 

 

 

 

 

 

 

 

Tags: , , ,

%d bloggers liken dit: