Tags: cor noltee, kunst
Tag Archives: kunst
How to be an artist. The End.
26 dec
Wies Bronkhorst stuurde me het artikel ‘Kunstenaar worden: schaam u nooit’ uit het NRC over een artikel van Jerry Saltz; How to be an artist. 33 lessen die je volgens Saltz van inspiratieloze amateur naar nieuwsgierige verbeelder van je originele kijk brengen. (of in ieder geval helpen een beetje creatiever te leven.) Bekijk het origineel hier.
Ik las de lessen van Saltz en vertaalde ze in het Nederlands. Soms letterlijk. Soms liet ik stukken weg of vulde aan met eigen materiaal.
Enfin.
Les 1 tot en met 7 hier
Les 8, 9 en 10 hier.
Les 11 tot en met 16 hier.
Les 17, 18 en 19 hier.
Les 20 en 21 hier.
Les 22 hier.
Les 23 hier.
Les 24 hier.
Les 25 hier
Les 26 hier
Les 27 hier
Les 28 hier.
Stap Zes: Attain Gallactic Brain
Jerry’s kosmische epigrammen. (dat moest ik even opzoeken: epigram (puntdicht, sneldicht) is een kort en bondig gedicht met een woordspeling of pointe.)
Les 29: Kunst is zelfkennis.
Kunst is geen optie, geen siertuin voor het kasteel van beschaving. Het is niet meer of minder belangrijk dan filosofie, religie of psychologie.
Les 30: “Kunstenaars bezitten niet de betekenis van hun werk.” — Roberta Smith
Onthoudt: iedereen mag jouw kunst – elke kunst – op elke manier die voor ze werkt gebruiken. Jij kan dan wel zeggen dat je werk over het vluchtelingenprobleem gaat maar anderen zeggen misschien wel dat het over klimaatverandering gaat of dat het een natuurstudie is. Cool.
Les 31: Alle kunst is subjectief.
Wat dit betekent? We zijn het eens dat sommige kunstenaars goed zijn, maar je kan zomaar voor een Rembrandt staat en denken….Het is best bruin. Prima! Het betekent niet dat je dom bent.
Het betekent dat ondanks dat er maar een tekst van Hamlet is, iedereen die het stuk ziet een andere Hamlet ziet. Bovendien zie je, elke keer als je Hamlet opnieuw ziet, een andere. Dit geldt met bijna alle goede kunst. Het verandert constant en elke keer als je het opnieuw ziet, vraag je je af Hoe kon ik dat de vorige keer missen? Nu zie ik het eindelijk echt! Tot een volgende keer en het werk je denken weer omgooit en je waarneming verrijkt en verdiept.
Kunst voert je mee in een ander soort werkelijkheid: Kunst is een statisch, onveranderd ding dat nooit hetzelfde is. Een soort virtual reality die iedereen anders beleeft.
Les 32: Prijs Kwetsbaarheid
Radicale kwetsbaarheid.
Wat dat betekent? Dat je je werk durft te volgen in de verste hoeken en donkerste plekken. Dingen over jezelf onthullen die je pas kunt onthullen als het werk dit toelaat en niet te falen in middelmatigheid en laffe, halfslachtige pogingen. Je moet bereid zijn om flamboyant te falen, dingen te doen die dom lijken en anderen je wellicht als slecht persoon zullen beoordelen. Als het eng wordt, blijven kijken en verder werken.
Kun je dat?
Durf je dat?
Les 33: Wees Waanzinnig
Om drie uur ‘s-nachts hebben we allemaal bezoek van onze demonen. Saltz is oud maar hij wordt elke nacht toegesproken. En overdag.
Ze vertellen je dat je niet goed genoeg bent, niet naar de goede school ging, dom bent, onbekwaam, veel te duur bent (of te goedkoop), niet origineel bent, niemand het iets kan schelen wat je doet, dat je HE LE MAAL niets toevoegt. Ze vertellen je dat je maar doet alsof, nep bent, lui, dat mensen dwars door jou en je werk kijken, je geen idee hebt waar je mee bezig bent en dat je het alleen maar doet voor aandacht en geld.
Saltz heeft een oplossing om je demonen de rug toe te keren; luister met aandacht naar je demonen en moedig ze aan om met nog meer te komen. Nog erger. Nog pijnlijker. Zo’n half uur tot een uur om vervolgens keihard “Jaaaa, maar ik ben een fucking genie.”
Dat ben je…..nu. Kunst is voor allen maar niet voor iedereen. Deze 33 regels zijn je tools. Gebruik ze en verander je wereld……de wereld. Aan het werk!
ps
Alle lessen in pdf? Download ze hier:
How to be an artist. LES 28. Ik haat houden van.
25 dec
Wies Bronkhorst stuurde me het artikel ‘Kunstenaar worden: schaam u nooit’ uit het NRC over een artikel van Jerry Saltz; How to be an artist. 33 lessen die je volgens Saltz van inspiratieloze amateur naar nieuwsgierige verbeelder van je originele kijk brengen. (of in ieder geval helpen een beetje creatiever te leven.) Bekijk het origineel hier.
Ik las de lessen van Saltz en vertaalde ze in het Nederlands. Soms letterlijk. Soms liet ik stukken weg of vulde aan met eigen materiaal.
Enfin.
Les 1 tot en met 7 hier
Les 8, 9 en 10 hier.
Les 11 tot en met 16 hier.
Les 17, 18 en 19 hier.
Les 20 en 21 hier.
Les 22 hier.
Les 23 hier.
Les 24 hier.
Les 25 hier
Les 26 hier
Les 27 hier
Stap Zes: Attain Gallactic Brain
Jerry’s kosmische epigrammen. (dat moest ik even opzoeken: epigram (puntdicht, sneldicht) is een kort en bondig gedicht met een woordspeling of pointe.)
Les 28: Waar je niet van houdt is net zo belangrijk als waar je wel van houdt.
Zeg niet, “Ik haat figuratieve schilderijen.” Je weet nooit wanneer je aandacht echt wordt getrokken door een zogenaamd figuratief schilderij. Dus wees geen kunst begrafenis ondernemer die verkondigt dat bepaalde media ‘dood’ zijn. “Schilderen is dood,” “De roman is dood,” “De schrijver is dood,””Fotografie is dood,”” Geschiedenis is dood,”
Niets is dood!
En ik heb inmiddels geleerd dat wat je ziet niet altijd is wat je eruit kunt halen. Zo ben ik niet heel enthousiast of geïnteresseerd in de fotografie van andere planeten of sterren. Ja eigenlijk alles wat zich verder dan 10.000 kilometer van de aarde bevindt. Ok, ik haat foto’s van de maan niet maar ik zou er toch niet gauw een boek over kopen. Toch twijfelde ik bij het zien van het werk van Nadine Schlieper en Robert Pufleb.
Niet zozeer om wat ik zag maar om wat het is.
Dit is het werk dat ik zag:
Een boek over de maan vind ik bijvoorbeeld veel minder interessant dan de volle maan kalender. Daar heb ik wat aan. Of denk ik wat aan te hebben als ik mijn vreemde (slaap)gedrag wil verklaren.
Maar het wordt een heel ander verhaal als ik weet hoe die maanfoto’s gemaakt zijn. Of eigenlijk wat het zijn. Want het is niet de maan.
Het is een pannenkoek.
Melk, ei en meel op het vuur gemasseerd tot een galactisch wonder.
Pannenkoeken eten met volle maan.
Dat zouden meer mensen moeten doen.
How to be an artist. LES 27. Familie hebben is OK. of doe er iets mee…of aan
24 dec
Wies Bronkhorst stuurde me het artikel ‘Kunstenaar worden: schaam u nooit’ uit het NRC over een artikel van Jerry Saltz; How to be an artist. 33 lessen die je volgens Saltz van inspiratieloze amateur naar nieuwsgierige verbeelder van je originele kijk brengen. (of in ieder geval helpen een beetje creatiever te leven.) Bekijk het origineel hier.
Ik las de lessen van Saltz en vertaalde ze in het Nederlands. Soms letterlijk. Soms liet ik stukken weg of vulde aan met eigen materiaal.
Enfin.
Les 1 tot en met 7 hier
Les 8, 9 en 10 hier.
Les 11 tot en met 16 hier.
Les 17, 18 en 19 hier.
Les 20 en 21 hier.
Les 22 hier.
Les 23 hier.
Les 24 hier.
Les 25 hier
Les 26 hier.
Les 27: Een familie hebben is ok……of doe er iets mee….OF AAN.
Er is een ongeschreven reden dat, met name voor vrouwen in de kunstwereld, kinderen hebben slecht is voor je kunstcarrière. Dat is belachelijk.
Waarschijnlijk had 90% van alle kunstenaars kinderen. Deze kunstenaars waren meestal mannen en het was niet slecht voor hun carrière. Vrouwen waren aan huis en kind gebonden, werden niet toegelaten op scholen en academies, mochten geen naakten schilderen, laat staan leerling zijn van kunstenaars. Dat is voorbij.
Laatst luisterde ik de podcast van Lynn Berger bij de Correspondent. Ze schrijft over cultuur en cliches. Ze is gefascineerd door de sleutelwoorden van deze tijd. “Misschien ken je ze wel, woorden als innovatie, of impact of ambitie. Die lijken vanzelfsprekend maar wanneer je ze tegen het licht houdt, blijken ze stiekem heel veel te zeggen over wie we denken, hopen en vrezen te zijn.”
In de derde aflevering van 29 november 2018 brengt “ze een ode aan een woord dat geen sleutelwoord is, maar dat wel zou moeten zijn. Namelijk onderhoud.”
Beluister de podcast hier.
In de podcast vertelt Berger het mooie voorbeeld van Mierle Laderman Ukeles.
“New York 1969. Ze is net moeder geworden. Een dochter, een zegen, maaaaarrr er is een probleem. De zorg voor de baby en het huishouden slokken al haar tijd op. Wanneer moet ze nu kunst maken. Omdat het 1969 is, en New York en omdat Ukeles een kunstenaar is, doet ze wat ieder ander in haar positie zou hebben gedaan, ze schrijft een manifest; I do a hell of a lot of washing, cleaning, cooking, renewing, supporting, preserving, etc. Staat erin en also up to now separately I DO ART.
In haar manifesto for maintenance art formuleert Ukeles ook meteen de oplossing voor haar probleem. Niet langer zal kunst een aparte activiteit zijn naast al het andere dat ze moet doen, nee, voortaan zal ze van haar dagelijkse onderhoudswerkzaamheden Het Werk maken. Kunst dus. Onderhoudskunst. Immers als Marcel Duchamp een urinoir in een sculptuur kon veranderen door het te signeren en in een museum te plaatsen, dan kan zij van het huishouden best een performance maken. En dat doet ze. Haar performances beginnen klein met alleen haarzelf en haar kinderen, de tweede dienst zich al gauw aan, als publiek en uitvoerder in een. Het aankleden van haar kinderen, het sorteren van de sokken, het poetsen van de badkamer, Ukeles fotografeert het, geeft het een titel mee, maakt het tot kunst. Later boent ze ondermeer de trappen van een museum, stoft sculpturen af, harkt bladeren bijeen op een universiteits campus en schrobt de stoepen van kunstenaarswijk Soho.
Met zulke ‘performances’ geeft Ukeles commentaar op de soms absurde logica van de kunstwereld. Maar haar boodschap gaat verder dan dat. Voor het werk ’touched sanitation’ bijvoorbeeld reist ze in 1979 elf maanden lang door New York om alle 8.500 vuilnismannen van de stad de hand te schudden; Thank you for keeping New York city alive, zegt ze dan. Want zoveel is Ukeles wel duidelijk. Huizen, musea, steden, zelfs samenlevingen zijn nergens zonder onderhoud. Of zoals ze het formuleert in haar manifesto for maintenance art; after the revolution, who is going to pick up the garbage on Monday morning”
Dankjewel Lynn Berger voor je geweldige podcasts. Ik geniet er met volle teugen van. Ik luister ze ‘s-ochtends vroeg als ik met mijn oude Alfa Romeo Spider om 6.00 richting Utrecht rijd om de files te vermijden om vervolgens toch nog iets aan mijn conditie te doen als ik om 7.00 in Utrecht aankom bij Fit For Free. De kunst van het combineren. Ik wordt er steeds beter in.
Laten we Jerry nog even aan het woord. Hij zegt dat kinderen niet slecht zijn voor je carrière. Maar het betekent dat je minder tijd, geld of plek hebt. Ja dus?? De meeste kinderen die in de kunstwereld zijn opgegroeid hebben een geweldig leven.
(De kinderen van Picasso buiten beschouwing gelaten. Om van de kinderen van Gauguin maar te zwijgen.)
Saltz haalt kunstenares Laurel Nakadate aan. Zij vindt dat ouder zijn erg veel lijkt op kunstenaar zijn. Het betekent spullen overal heen slepen, in chaos leven, mysterieuze, onmogelijke en enge dingen doen. Net als kunst kunnen kinderen je heel de dag gek maken, jezelf wensend dat deze dag maar snel voorbij gaat. Maar dan in een fractie van een seconde, op enig moment, wordt je beloond met een moment van intense, allesomvattende liefde.
Afgelopen donderdag was ik bij mijn familie in Groningen; de Noorderlingen. De Noorderlingen is een TopProgramma Ondernemerschap, voor ambitieuze en ondernemende studenten uit Noord-Nederland. Maar ook studenten buiten het Noorden kunnen zich inschrijven! Het is een uitdagend onderwijsprogramma voor studenten die tijdens hun studie al een eigen bedrijf of business idee hebben en dit willen laten groeien tot een succes. Hierbij worden ze gecoacht en geadviseerd door succesvolle ondernemers en experts uit de regio. Met workshops, trainingen, inspirerende bedrijfsbezoeken en toegang tot een groot netwerk helpt De Noorderlingen je bedrijf groeien!
Ik ben geen ‘succesvolle ondernemer en expert uit de regio’ want ik stapte donderdag om 05.30 in Papendrecht uit bed om de trein van 06.37 in Dordrecht te halen richting Groningen. Ik had mijn spullen meegesleept om weer eens iets onmogelijks en eng te gaan doen. 20 ondernemers in 5 minuten p.p. van persoonlijk advies voorzien en ze de, voor sommige vage en zweverig theorie van Design Thinking uit te leggen.
Ter ondersteuning beloofde ik ze de slides.
Alsjullieblieft. Ik ben blij dat ik familie in het Noorden heb.
(Maarten wist dat al)
Fijne Kerst.
Cor Noorderling Noltee