Tag Archives: ns

€1,30 AUB. Dit is Design Thinking by Doing Verhaal nummer 862/1.111

2 sep

130aub_862.001

Trouwe lezers weten dat ik fan ben van de Nederlandse Spoorwegen. Meestal kom ik op tijd waar ik moet zijn, de stiltecoupes zijn steeds vaker stil en zelfs Utrecht Centraal gaat er ooit een keer mooi uit zien. Niet zo mooi als Rotterdam Centraal natuurlijk maar dat is zoiets als  FC Utrecht met Feyenoord vergelijken, niet helemaal eerlijk. Maar ik wil nu iets minder posititiefs kwijt over de NS. Ik vernam gisteren namelijk van de fietsenmaker op station Dordrecht, die ook de fietsenstalling runt, dat de NS de reden is dat ik niet met pin kan betalen voor mijn fietsenstalling maandkaart. Gisteren was het 1 september en voor het eerst in twee maanden wilde ik weer een maandkaart fietsenstalling kopen. Echter toen ik mijn geld om 7.22 telde had ik maar € 13,00 en dat was er een te weinig. Dat zei ik, als trouwe klant, en toen ik vroeg of ik dan kon pinnen werd gemeld dat helaas niet kon. Enfin. Ik kreeg een dagkaartje en haalde aan het eind van de dag mijn fiets uit de dagstalling. Vooraf had ik zelf geld gepind zodat ik direct een maandkaart kon kopen voor € 14,00 en toen ik mijn bewijs voor de dagkaart uit mijn portemonnee haalde zei ik dat ik, als ik een maandkaart zou kopen ik dat dagkaartje van € 1.30 zeker niet hoefde te betalen. Dat kon niet. Want dat dagkaartje zat al in “Het Systeem” dat kon ie niet terug draaien en als hij mij die € 1,30 terug zou geven dan zou hij het uit eigen zak moeten betalen. Ik dacht nog “Het Systeem”?? en zei dat ik dat heel vreemd vond. Ik had nu toch een maandkaart betaald voor September en bij wie ik moest zijn om daar een vraag over te stellen. Het is toch niet van deze tijd dat je niet kunt pinnen? Dus beste NS. Waarom niet? En ik wil die € 1,30 terug. Ik hoor graag van U.

hoe dichter bij dordt

10 aug

rotterdordrecht.013

Hoe rotter het wordt.

Zoals jullie misschien weten ben ik een groot fan van de Nederlandse Spoorwegen. Maar het kan altijd beter. Laatst zat ik in de trein van Rotterdam naar Dordrecht en de dienstdoende conducteur vond dat waarschijnlijk ook. Nu is ‘beter’ natuurlijk een breed begrip. En de desbetreffende conducteur vulde ‘beter’ zo op zijn eigen manier in. Met humor en storytelling. Daniel Pink zou trots op hem zijn.

We naderden Dordrecht waarop de conducteur via de intercom meldde:

‘We naderen station Dordrecht. Station Dordrecht.’

Om er vervolgens aan toe te voegen:

‘Hoe dichter bij Dordt hoe rotter het wordt.’

Wat zegt ie nu? Mijn linker wenkbrauw had een wegtrekker en ik spitste mijn oren met een lichte schuine beweging om het vervolg goed te horen.  Ook mijn medereizigers keken op met een glimlach of lichte verbazing. Hij had onze volledige aandacht.

De conducteur vervolgde na een goed getimede pauze:

‘Maar weet u eigenlijk wel waar dat gezegde vandaan komt. Ik ken twee verhalen. Maar er zijn er vast meer. De ene  komt uit de scheepvaart. Het wordt smaller richting Dordt. Rotter om te varen. Het andere verhaal zou zijn dat het steeds rotter ruikt als je richting Dordt komt vanwege de vismarkt op de kade, lang geleden.  Ik ruik niks en gelukkig zitten we in de trein en rijden we OVER het water. Dames en heren:

Station Dordrecht.’

Iedereen in de coupe zat inmiddels met een heeeeele grote glimlach en sprak er over met elkaar. Er werden nieuwe ‘Hoe dichter bij Dordt’ verhalen gedeeld ik vond het bijna jammer dat ik al op de plek van bestemming was.

Op tijd.

Met een glimlach.

Dankjewel Nederlandse Spoorwegen.

Ik Ga Mee.

heen en weer

5 jun

heenenweer.024

Toen ik vorige week schreef over de gratis eerste klas rit naar Rotterdam Dordrecht en terug. Ben ik na het schrijven in de trein gestapt om het experiment te herhalen. En ja hoor. Het werkt. Maar nu zat ik toch heel wat minder relaxed in de trein. Waarom? Dat zal ik even uitleggen. Voor ik de trein instapte checkte ik netjes in met mijn OV kaart. Heen kon me niks gebeuren. Maar toen ik de conducteur over de intercom hoorde zeggen ‘Vergeet niet uit te checken…..’ was ik een gewaarschuwd man. Toen ik vervolgens weer in de eerste de beste trein weer naar Dordt terug reed voelde dat als fraude. Ik dacht dan zeg ik gewoon dat ik iets vergeten ben in Dordrecht en weer direct terug ben gegaan. Dat had de conducteur kunnen zien op mijn OV card. Maar dat was de bedoeling niet van dit experiment. Ik zat niet in de trein om de boel te belazeren. Ik zat in de trein om te kijken hoe eea werkt ….of niet werkt.

Terug in Dordt checkte ik binnen een uur weer uit en er was inderdaad niets afgeschreven van mijn OV kaart. Ik was legaal naar Rotterdam gereisd en illegaal naar Dordt omdat ik, ondanks de ‘waarschuwing’ van de conducteur, niet eerst was uitgecheckt.

Kortom experiment geslaagd.

Conclusie.

Zolang de conducteurs wijzen op het UITCHECKEN heb je geen poot om te staan als je dit experiment na doet en op de  terugreis wordt gecontroleerd. Dat wilde ik even kwijt want ik kreeg afgelopen zondag dit bericht van Eric Beenen.

Schermafbeelding 2013-06-04 om 08.34.22

Ik neem de beenen.

Check in.

Check uit.

Heen en weer naar Utrecht. Over de rivier.

Dankjewel Eric.

ga mee

30 mei

gaamee.010

De laatste tijd ben ik best veel in Rotterdam. Zowiezo 2 keer in de week als ik naar de Hoge School voor de Kunsten ga in Utrecht. Ik moet dan overstappen op Rotterdam Centraal. Dat is geen straf. Wat een geweldig station is dat geworden. Als je daar elke week een paar keer komt zie je het als een time lapse stapje voor stapje beter en mooier worden. Soms sla ik gewoon een trein over om beneden tussen de winkels naar het publiek te kijken. Het liefst met een bakkie koffie. Je kunt trouwens een heerlijk ontbijtje halen bij LaPlace. Een koffie, croissant en broodje voor:

Nou wat denk je?

Minder.

Nog minder.

Ja. Bijna goed.

€ 3,25.

Moet je wel er wel voor 10.30 zijn.

Goede deal.

Enfin ik wilde heel ergens anders over schrijven maar dat komt morgen of later dan wel weer.

Even terug naar Rotterdam Centraal. Nippend aan mijn koffie. Zittend tussen de winkels. Kijkend naar de mensen hoorde ik laatst dat er geen treinverkeer mogelijk was tussen Rotterdam en Utrecht vanwege een brugprobleem.  Ze kregen de brug niet open. Of was het dicht?

Naast mij zat een meneer die op het bericht reageerde met een binnensmonds ‘godverdomme’ en ik dacht. Hmmmm lekker. Werk ik vandaag thuis. Binnen een uur stond ik weer op Station Dordrecht en toen ik wilde uitchecken met mijn OV chipkaart werd er niets afgeschreven. Ik was gratis van Dordrecht naar Rotterdam en terug vervoerd. Voor niks. Ik zat een uur later aan de keukentafel met een ontbijtje. Mede mogelijk gemaakt door de NS.

NS. Ga mee….gratis.

Schermafbeelding 2013-05-30 om 07.00.04

 

ps

Dit verhaal liever niet delen of doorvertellen. U begrijpt wel waarom.

Jij ook niet Michel van D.

 

 

een blik is genoeg

29 mei

ikzieikzie.008

Enig idee hoe vaak de deuren van een trein open en dicht gaan? Ik niet. Wat ik wel weet is dat ze nog nooit open zijn gegaan terwijl we reden.

Maar hoe controleren ze bij de NS nu of de bouten en moeren van de deuren nog wel goed vast zitten? Nu is dat geen vraag waar ik mee rondloop maar ik denk wel het antwoord te hebben gevonden. Tja. Je kijkt wat rond op zoek naar nieuwe verhalen over Design Thinking.

Trouwe lezers weten inmiddels dat ik een grote fan ben van de NS. En als fan is het dus niet zo gek om af en toe even in en uit te zoomen op de details.

Enfin ik stond in de trein die bij Blaak stopte. Deuren gingen open. Deuren gingen dicht.

Ik kan dan echt genieten van hoe dat werkt. Dat zit zo mooi elkaar.

nsdeur

Dat moest ik gewoon even van dichtbij bekijken. Even inzoomen.

En toen zag ik hoe de NS de speling op de deuren controleert.

Enig idee?

Niet met een of andere high tech momentsleutel met LED display. Nee een blik is genoeg. Het werkt supersnel en iedereen kan het.

Enig idee?

De NS gebruikt een likje rode verf als controle systeem. Kijk maar:

deurns2

Briljant! Als er maar een fractie speling op zit zie je dat direct.

Met een blik.

ssssssssssssst

21 mei

sssssst.013.013

Ik schreef al eerder over Stilte Management. Geinspireerd door Frank uit de film ‘God Bless America’ wil ik het daar vandaag weer over hebben.

Frank is er klaar mee. Ik zal niet teveel verklappen maar Frank en zijn tiener partner in crime schieten oa 3 mensen in de bioscoop dood die zitten te bellen, popcorn te gooien en te praten. Asociaal natuurlijk. Van die drie. Ondanks de duidelijke stilte verzoeken voorafgaand aan de film.

Het zal niet lang duren voordat er ook doden gaan vallen in de stiltecoupe’s van de NS. In tijden van crisis is er altijd wel een of andere idioot die doorslaat waarop we ons dan massaal afvragen hoe het toch zover heeft kunnen komen. Ik zal de NS een uitgebreid onderzoek besparen. Dat duurt dan weer maanden, kost een hoop geld en die kan de NS wel beter gebruiken.

In de stiltecoupes van de NS zitten drie soorten mensen.

1. De mensen die stil zijn

2. De mensen die praten en niet weten dat het een stiltecoupe is

3. De mensen die praten en weten dat het een stiltecoupe is

Het is opvallend hoe weinig mensen iets tegen 2 en 3 zeggen. Ik vond dat ook moeilijk…in het begin. Maar nu gaat het me steeds makkelijker af. Met wisselend resultaat overigens.

Als ik groep 2 er op aanspreek wijs ik vriendelijk op de grijs matte stickers op de ramen waarop staat ‘stilte, silence’. Het merendeel verontschuldigt zich en is dan stil. Een klein deel blijft gewoon doorpraten en er zijn er ook die gaan fluisteren. Das nog irritanter dan praten.

 

Groep 3 is hopeloos. Zij lopen het grootste risico Frank een keer tegen het lijf te lopen.

Om onnodige slachtoffers te voorkomen wil ik de NS wijzen op een techniek die ik heb geleerd van Wies Bronkhorst genaamd priming.

‘(Associatieve) priming wil zeggen dat je sneller of sterker reageert op prikkels als je kort daarvoor prikkels hebt waargenomen die in je hersenen er mee in verband worden gebracht…….. Een inmiddels redelijk bekend voorbeeld is dat het afbeelden van een bibliotheek in een stiltecoupé van de trein tot een daling van het geluidsniveau leidt.’

Alstublieft NS. Vraag niet hoe het kan maar profiteer er van.

Ik ga straks met de trein naar Utrecht. In de stiltecoupe.

Ik hoop dat Frank met de auto gaat.

 

 

 

%d bloggers liken dit: