Tag Archives: planet centered design

Do or do not. There is no try. 5/500

4 jul

Op 26 januari 2013 besloot ik een jaar lang elke dag de wekker een uur eerder te zetten. Om 6.00 drukte ik 1 keer op snooze. Om 6.09 stond ik op en schreef om 6.12 ‘iets’ over design thinking. Over empathie, creativiteit of prototypen. Om 7.00 publiceerde ik zonder het na te te lezen. Soms werd het 7.30. Maar het was een jaar lang het eerste wat ik creëerde. De gedisciplineerde, vasthoudende verbeelding van mijn nieuwsgierigheid. In deze omschrijving ontbreekt het vijfde element van het creatief vermogen; samenwerken. Dat uurtje in de ochtend was pure ME time. De ontwikkeling van mijn kunstenaarschap en mijn strijd met mijn Kabouter die altijd van alles vindt van wat ik denk, maak en deel. Ik zei ook altijd dat het het beste ‘ding’ was, wat ik ooit gedaan had. En dat is natuurlijk niet heel slim. Om dat te denken en zeker niet om te zeggen. Het degradeert al het andere. Want dat is dan sowieso minder en het werpt een enorme drempel op om weer iets anders te doen in je ME time. En die drempel werd een berg toen ik met CORona nog meer ME time mogelijkheid kreeg. Alle Design Thinking workshops, trainingen en presentaties werden gecanceld. Meer ME time. Minder omzet. En het beste wat ik ook gedaan had al gedaan. Garantie voor een hardCOR crisis. Ik was eigenlijk ook wel een beetje klaar met Design Thinking ook wel Human Centered Design genoemd. Dat Human Centered was de oorzaak van een wereldwijde crisis. Onze verslaving aan (oneindige) groei; meer omzet en meer likes. Kan het ook Planet Centered? Kun je ook ontwerpen met de planeet als stakeholder. Kunnen we sowieso wel iets terug doen voor moeder aarde? In de VPRO Tegenlicht aflevering Groen Goud maakte ik kennis met John D. Liu die vanaf 1995 in opdracht van de Chinese overheid de restauratie van het Löss-plateau op camera vast legde. Sindsdien is Liu bezig met zijn wereldwijde missie om woestijnen te vergroenen en biodiversiteit te herstellen. In de aflevering zit een overvloeier die een kantelpunt in mijn denken veroorzaakte:

Ik schreef me in voor de online cursus A business approach to sustainable landscape restauration van de Erasmus Universiteit en maakte kennis met Commonland:

‘Building a new balance between ecology, economics and hope.

The world’s landscapes and ecosystems are degrading at an unprecedented pace. It’s in our common interest to build resilient landscapes, restore healthy ecosystems and create regenerative businesses for generations to come.

Now more than ever, the world needs viable solutions based on social and ecological needs, science and entrepreneurship. For this to happen, we need a practical holistic approach that everybody understands.

4 Returns: a holistic and practical framework that acts as the common language of global landscape restoration.

4 Returns is a science-based framework that is proven in practice. Developed in close collaboration with leading scientific institutes, business schools, farmers and experts, 4 Returns transforms degraded ecosystems by focusing on 4 key returns over the course of a single generation (20 years).’

20 jaar! Mijn leeftijd plus 20 was 73. Ik dacht; doen. Helaas had mijn vader zijn 1.200 ha grond in Zuid Afrika verkocht en Kabouter had nog een waslijst aan redenen om het niet te doen.

“Do or do not. There is no try.” zegt Yoda. Ik deed het niet maar de cursus en die overvloeier hadden een deurtje open gezet. Een deurtje van Human Centered naar Planet Centered. Nu ik dit zo schrijf realiseer ik me wat er toen gebeurde; Een maker genaamd John D. Liu inspireerde mij met twee in elkaar overvloeiende beelden en liet mij een hoopvolle toekomst zien die mij de inspiratie en energie gaf het deurtje verder open te duwen. En wie stond daar?

Emiel Heijnen.

De Aarde en de Grondwet

8 jan

overvieweffect

Het beste idee dat ik in 2019 tegenkwam is het idee dat advocaten wereldwijd uren kunnen doneren om de rechten van de natuur in Ecuador te verdedigen. Er is ook al een ‘zaak’ gewonnen. Zo won een rivier het van een wegenbouwer op basis van het recht van de rivier om te stromen. Voor het eerst in mijn leven had ik spijt dat ik geen rechten was gaan studeren. Zeker als ervaren, en ontslagen, waterbakker had ik kunnen shinen in de rechtszaal en het recht om te stromen kunnen demonstreren met mijn waterbak. Maar dat is een ander verhaal maar misschien wel een belangrijk kantelpunt geweest in mijn ‘carrière’. Het is daarna bergafwaarts gegaan met mijn creatief vermogen. En met de aarde is het al niet veel beter gegaan. 26 januari 2013 besloot ik wat te doen aan mijn creatief vermogen en schreef een jaar lang elke ochtend een stuk over design thinking. Mijn dagelijkse, vasthoudende en gedisciplineerde verwoording van mijn nieuwsgierigheid naar empathie, creativiteit en prototypes. Oftewel Human Centered Design. Het schrijfexperiment heeft me ontzettend veel gebracht. Maar in de zoektocht naar wat Design nu eigenlijk is en hoe je mensen kunt inspireren en helpen om complexe uitdagingen samen stapsgewijs aan te pakken, stuitte ik ook op het begrip Duurzaamheid. Voor mijn master schreef ik er een stuk over; ‘Kwispelend naar een duurzamere wereld.’

Naarmate ik meer leerde over en deed met duurzaamheid ging mijn eigen staartje steeds minder hard kwispelen. In zijn TED talk vertelt Sir Ken Robinson dat als alle insecten zouden verdwijnen het binnen no time heel slecht zou gaan met de aarde. Echter als alle mensen zouden verdwijnen de aarde binnen korte tijd zou floreren. ‘Leven  in deze ecologische waarheid is een aanslag op je gemoedstoestand’, las ik in Artonauten van Ruben Jacobs. Een aanrader. Hij neemt je mee op een reis in het Antropoceen; ‘het nieuwe geologische tijdvak waarin de mens zoveel impact heeft op de aardse biosfeer dat die invloed nu ‘rivaliseert’ met de grootste krachten van de natuur.’

Vandaag precies 378 jaar geleden overleed Galileo Galilei, de vader van de moderne astronomie. Galilei was tot de conclusie gekomen dat de zon in het midden van ons zonnestelsel staat. Eerder dacht men dat de aarde in het middelpunt van het gehele universum stond, en dat de zon, de planeten en alle sterren om de aarde heen draaiden.

Het is 2020. De aarde draait om de zon en op deze aarde draait het niet alleen om mensen.

‘We zijn allemaal astronauten op ruimteschip aarde’ schreef Buckminster Fuller.

En astronauten zorgen goed voor hun ruimteschip.

 

 

wAARDE

7 mei

Schermafbeelding 2019-05-07 om 09.10.50

Is het omdat ik tegenwoordig steeds vaker als minimensje naar de wereld kijk dat ik het grootse in het kleine zie?

Is het dat ik de laatste tijd steeds vaker lees over het ‘overview effect’ en dat ik denk dat dat een manier zou kunnen zijn om mensen bewust te maken van het wonder waarop we leven en dat we daar zuinig op moeten zijn?

Is het dat ik me de laatste tijd afvraag wat ik zou zou studeren als ik weer een studie zou gaan doen en dan vaak denk aan biomimicry?

Is het dat ik op de Bauhaus tentoonstelling (tot 26 mei!) in Boijmans me realiseerde dat we 100 jaar later in een soortgelijke situatie zijn beland met dat verschil dat het economische systeem en zijn oneindige groei de vijand is?

Gelukkig is er ook veel verzet. Ondergronds verzet in de vorm van de schimmels en wortels die allemaal met elkaar verbonden zijn en een ondergronds “internet of nature” vormen.

Bovengronds gebeuren gelukkig ook mooie dingen. Geen ‘georganiseerde problemen’ zoals Thomas Rau ze noemt in zijn boek Material Matters waarin hij refereert aan de gloeilamp in de brandweerkazerne in Livermore (VS) die al sinds 1901 brandt. In 1924 besloten 4 grote gloeilampfabrikanten om in de toekomst alleen nog gloeilampen te produceren die na 1000 uur stuk gingen….ondanks dat er al lampen waren die duizenden uren meegingen. Rau ontwikkelde samen met Philips een nieuwe ‘Lichtservice’.

Mooier dan Rau zelf kan ik het niet verwoorden:

“Kijkend naar de aarde vanaf een afstand wordt het duidelijk: de mens is een tijdelijke gast in een gesloten systeem, de aarde. Daarbinnen is alles even belangrijk voor een stabiele balans met een toekomst. Binnen haar grenzen kunnen we alleen mentaal blijven groeien.

Het hoogste doel is het faciliteren van continuïteit van leven, de economie is daarin de georganiseerde relatie tussen mens en natuur. Deze relatie voorzien wij van een nieuwe systeemarchitectuur. Dat resulteert in onder meer vernieuwende concepten, producten en diensten, met steeds als uitgangspunt het faciliteren van onze tijdelijke aanwezigheid.

Turntoo is een koploper in de circulaire economie. Turntoo assisteert bedrijven en instellingen bij de ontwikkeling en uitvoering van circulaire business modellen en strategieën en faciliteert de overgang naar een circulaire economie.

Turntoo staat bekend om baanbrekende innovaties zoals het Licht As A Service (Circular Lighting) model ontwikkeld in samenwerking met Philips Lighting, of wasmachines op prestaties basis met Bosch. Beiden zijn iconische projecten voor de circulaire economie geworden.

Turntoo beschouwt producten als een conglomeraat van grondstoffen (grondstoffendepot) – die terugkeren naar de fabrikant aan het einde van het gebruik. Op deze manier blijven componenten en materialen beschikbaar voor toekomstige producten, en worden fabrikanten automatisch gestimuleerd om te kiezen voor betere ontwerp- en materiaalkeuzes.

Lees meer op de website van Turntoo”

Turntoo. Ik draai me nog een keer om en kijk naar de aarde.

Waarde = Wij + Aarde

That’s True Too

%d