Moge Cor.
Dag Piet.
Je ziet er nogal opgewekt uit vandaag.
Dat klopt Piet. Weet je nog dat je me vroeg hoe dat nu zat het domein ‘de brede sociale en culturele context’ uit Heijen’s model?
Jazeker. Dat vond je nog een lastige. Volgens jou gaat het over onderwijs en leren.
Piet, toen ik gisteravond, nadat ik jou de eerste tekeningen van de leerlingen van de groep van Menno met hun eigen commentaar liet zien, luisterde ik nogmaals mijn gesprek met Til na. En toen opeens vertelde ze het:
Dat is in ieder geval een thema wat ik heel goed begrijp. Mijn werk, mijn leven en de tijd (1917) was een grote breuk met tradities en conventies.
En een thema dat aansluit bij hun levensfase en ontwikkeling. Daarmee refereer ik aan wat ik in Cultuur in de spiegel las over de conventie die bestaat bij kinderen tussen de 10-14 jaar.
Welke was dat ook alweer?
Dat een tekening duidelijke stereotype kenmerken moet bezitten, met weglating van ‘onbelangrijke’ details, en dat het een weergave is zoals de realiteit hoort te zijn: herkenbaar en eenduidig!
Volgens Cultuur in de Spiegel geldt deze conventie niet alleen binnen de peergroup, maar veelal ook daarbuiten. De normen van een realistische tekening zijn vrij eenduidig en vergen heel wat technisch vermogen. Echter met de uitdaging die ik ze gegeven had, gingen ze voortvarend en met veel plezier aan de slag. En dat zit hem in het feit dat ze een opvolger moesten maken die in de geest ligt van jouw voorgaande werk. Dat van realistisch naar abstract gaat. Het maken van een abstracte tekening is dus blijkbaar geen reden om af te haken en maar juist een uitdaging om vele mogelijkheden te zien en deze rijkelijk te verbeelden…
…en te verwoorden. Mag ik beide filmpjes nog een keer zien…en horen.
Mooi he.
Zeker Cor.
Geef een reactie