Studentbeperking

Een van de leukste en beste manieren om te leren wat Design Thinking is, is de crashcourse die D-school heeft ontwikkeld. D-school is opgezet door Stanford University en IDEO en is een 90 minuten, handson training waarbij je in tweetallen alle stappen van Design Thinking doorloopt. Ik gaf hem op de Universiteit van Horsens met Immo Dijkma, aan kids op TED-kids en laatst aan mijn medestudenten op de master kunsteducatie. Die laatste was mijn slechts voorbereidde.  Ik had e.e.a. met de docent afgesproken in mei maar helemaal vergeten. In de pauze om  18.18 kwam de docent naar me toe en vroeg me of ik daar nog aan gedacht had. Na drie maanden was ik dat vergeten. Had het ook niet in mijn agenda gezet want het rooster voor het tweede jaar was nog niet bekend en ik kan zo nog een paar redenen bedenken dat ik daar niet voorbereid stond. Met nog een klein half uur op de klok hoopte ik dat Tiger aan de gracht in Utrecht nog open was. Tiger was gesloten maar gelukkig was De Bijenkorf nog open. Om 18.44 was ik € 54,- lichter maar had ik materialen voor de workshop. Deze gaf ik al een aantal keer eerder maar nu moest het nog eenvoudiger in een kortere tijd. Ik had namelijk geen 90 minuten maar maximaal 20.

Hoe de Design Thinking by Doing in 20 minuten werkt?

Je vraagt de deelnemers team van twee te maken en allebei na te laten denken over een idee dat ze ooit hebben gehad maar nooit hebben uitgevoerd of zelfs opgeschreven. Ze krijgen 1 minuut de tijd om dit vervolgens op de voorkant van een ansichtkaart te schrijven. Vervolgens vertellen ze het idee aan hun partner die luistert en vragen stelt. En dan is de partner aan de beurt om zijn idee te vertellen en jij vragen te stellen. Daarna speel je om de beurt de Superdure Consultant. Je hebt het idee gehoord van je partner en speelt dat je dat he-le-maal geweldig vindt (ook als je dat niet vindt) en zegt dat ook; “wat een geweldig idee en dan zou je ook nog…………..” Vervolgens plus je het idee zonder beperkingen. De partner luistert aandachtig en schrijft jouw verbeteringen en aanvullingen op de achterkant van de aansichtkaart. Neem daar 1 minuut voor en draai de rollen dan om. Als je klaar bent bekijk je in stilte je eigen idee en de verbeteringen en schets je op 1 post-it je nieuwe verbeterde idee. 2 minuten later ga je met de materialen die hebt gekregen een prototype maken van je verbeterde idee want niets brengt het denken verder dan een prototype. Iedereen had daarvoor:

• 1 ballon
• 1 potlood
• 1 paperclip
• 1 lint van 60 centimeter
• 1 vierkante centimeter plakgum
• 1 schaar

Iedereen heeft dus hetzelfde materiaal om mee aan de slag te gaan. In 3 minuten moesten ze iets maken wat ze vervolgens aan hun partner in handen geven met de bijbehorende pitch.

Als afsluiting een applausje voor jezelf en  iedereen een kleurplaat voor volwassenen.

Oh ja, de worshop begon met het uitdelen van trekdrop die ze horizontaal tussen hun tanden moesten plaatsen. Dat werkt. Heb ik geleerd van Daniel Kahneman. Het was mijn beste vergeten workshop ooit. Waarom? Omdat de voorwaarden om hem te geven overbodige obstakels waren geworden die ik vrijwillig aanging en een uitdaging vormde die ik te lijf ging ging met mijn Kennis over Design Thinking.

In plaats van 90 minuten had ik er 20 en de materialen kocht ik zonder na te denken.

Mijn medestudent  Blanka Pejšová ging nog een stapje verder. Zij gaf de workshop zelfs zonder materialen aan te schaffen. Ze vroeg de deelnemers om de inhoud van hun tas te gebruiken wat op zich al een hele leuke manier is om elkaar te leren kennen. Het is een soort ‘A day in the life’.

Ik heb mijn tas voor jullie geleegd en zal de inhoud ervan even doornemen. Voor degene die mij kennen een goede check of het klopt. Voor de  minder bekende een CORte persoonlijke kennismaking.

Hier komt ie:

Literatuur. Even checken of ik alles nog weet uit ‘Creativiteit. Hoe? Zo!’

Ik heb al meer dan een jaar niet op de racefiets gezeten. Lees er alleen nog over.

Adidas armband. Deze armband heb ik ooit uit een voetbalschoen gesneden. Een voorbeeld van hoe ik een idee voor Adidas verkocht. Het idee was dat als je voerbalschoenen kocht je daar een armband bij kreeg zodat je ook buiten het veld kon laten zien dat jij een Adidas voetballer bent……en geen Nike.

Een rolletje snoep. Uit onderzoek blijkt dat als je mensen voor een brainstorm een kadootje geeft ze met betere ideeen komen omdat ze ‘open” staan’. Je kunt ze ook een heeeel leuk filmpje laten zien.

Twee honing. Ik eet geen suiker. Dus heb ik altijd zelf honing bij me. In kleine verpakkingen zodat ik ze niet hoef in te leveren bij de douane.

Koffiebeker voor koffie on the go.

Daaronder liggen mijn Paul Smith manchetknoppen. Never leave home without them.

Verder:

-paspoort

– muntgeld

– afstandsbediening en VGA kabeltje voor Apple, lader voor telefoon en laptop

– potlood, pen en gele marker

– hooikoorts medicijnen en tandpasta.

– mijn Apple

– de Archetypen kaarten van Innate Motion. Wie ben ik?

– sleutels

– fluitje. Als ik ergens een overtreding zie.

– portemonnee van Paul Smith China

– aantekenboekje, schetsboek (rood)

– bandenplakker

– tot, bijna perfect, gekneed balletje alu folie.

– koptelefoon.

Maar wat ontbreekt er?

Wat heb ik altijd bij me maar staat niet op de foto?

En waarom niet?

Als je dat niet weet, ken je me niet echt.

Tags: cor noltee, design thinking