Als werkloze waterbakker had ik met hakken over de sloot mijn Atheneum diploma gehaald en had mezelf, zonder natuurkunde, op de HTS geluld om vervolgens na een half jaar op de HEAO in Rotterdam te belanden waar ik het na een paar maanden ook al weer gezien had. Of moet ik zeggen niet gezien had. Als je niet uitgedaagd wordt op je Kennis (wat weet ik, wat kan ik, wat heb ik gedaan en wat wil ik) is het heel moeilijk om gemotiveerd te blijven. Dus bedacht ik mijn eigen opleiding. Ik begon met de LOI opleiding reclame praktijkdiploma maar had een uitdaging, ik had geen praktijk waar ik die theorie kon toetsen. En na de zoveelste schriftelijke afwijzing bedacht ik een ander plan om aan praktijkervaring in de reclame te komen. Het was 1989 en wat deed je toen als je wilde weten welke reclamebureau’s er in Dordrecht gevestigd waren? Google bestond nog niet dus pakte je de Gouden Gids. Ik zocht bij reclamebureau’s en belde de twee vetgedrukte namen;
Design Plus
en
Duits Reclame Marketing
Mijn openingszin was als volgt: “Dag, ik ben Cor Noltee en ik zou graag bij jullie willen komen werken…….voor niks.”
Bij Design Plus werd er binnen 1 seconde opgehangen. Bij Duits Reclame Marketing (genoemd naar de de oprichter Jac. Duits, het eerste advertentiebureau van Nederland) werd de telefoon opgenomen door Joop Penning. Achteraf bleek dat ongebruikelijk maar omdat de telefoniste die dag ziek was en Joop Penning achter de receptie zat was hij degene die mij hoorde zeggen:
“Dag, ik ben Cor Noltee en ik zou graag bij jullie willen komen werken…….voor niks.”
Joop Penning was een man van weinig woorden en zoals zijn achternaam doet vermoeden inderdaad financieel directeur. Zijn antwoord was dan ook kort en krachtig; “Heb je vanmiddag tijd?” Dat had ik en de maandag erop begon ik als ‘junior account executive” op de Toulonselaan in Dordrecht en zat ik in “de praktijk” voor niks. De perfecte praktijkopleiding reclame in combinatie met de LOI cursus. Ik liep een maand stage op de media afdeling, een maand bij traffic, een maand bij productie, een maand bij de creatieven, een maand op de studio en een maand met de algemeen directeur. Ik was inmiddels ook ’s avonds gaan studeren bij de Stichting Reclame Marketing maar het hoogtepunt van mijn “ik zou graag bij jullie willen komen werken…….voor niks” actie was de ontvangst van mijn eigen visitekaartjes. Het was het officiële bewijs dat ik “in de reclame” zat” en dat maakte het solliciteren een stuk makkelijker. Nu werd ik wel uitgenodigd voor banen waar ik wel een salaris kreeg. En toen ik na een half jaar een nieuwe, betaalde, baan had gevonden meldde ik dat bij mijn directeur die vervolgens verbaasd meldde “Hoezo verdien je hier niets?” Tot op de dag van vandaag weet ik niet of Joop Penning dat toen tegen zijn partners verteld heeft. Dat was namelijk ook niet van zijn gezicht af te lezen toen ik even later met hem mijn contract tekende en ik vijftienhonderd gulden per maand ging verdienen. Van 0 naar 1500 in 15.552.000 seconden. Een slow start maar ik was waar ik wilde zijn.
Mooi verhaal!