Gisteren was ik samen met Bob toeschouwer van een theaterstuk van CREW genaamd Prometheus en ik me vanochtend de taak van recencist gegeven. Uiteindelijke doel van een recencist vind ik dat hij je een advies geeft of je wel of niet naar iets moet gaan kijken/beleven.
Ik heb eerder werk van CREW ondergaan. Een ‘voorstelling’ waarbij ik in Hasselt met een Head Mounted Display werd geteleporteerd naar Brussel. Geweldig. Dus de verwachtingen waren hoog gespannen.
De voorstelling Prometheus heeft wel degelijk een plakfactor om de woorden van Dan en Chip Heath te gebruiken. Maar is het daarmee ook een SUCCES?
S
Simpel. Het verhaal van de voorstelling is heel simpel. Het gaat over een man en een vrouw die zich in een kamer bevinden en vragen stellen over de liefde en vandaar uitstapjes maken naar virtuele werelden. Een verhaal over identiteit, hoop, liefde, angst en verlangen. Het verhaal wordt deels op een transparant doek geprojecteerd waarbij de hoofdrolspelers eruit zien als een man en vrouw uit SIMS.
De twee avatars worden echter aangestuurd door twee mannelijke acteurs die zich achter het doek op het podium bevinden.
De drie witte blokken op het podium zijn de twee stoelen en de bank. Simpel toch?
U
Unexpected. De stemmen van zowel de man als de vrouw worden uitgesproken door een persoon die zich links naast het podium bevindt. De acteurs praatten zelf dus niet. En wat ik heel onverwachts en vreemd vond was dat de rol van de vrouw ook door een man werd gespeeld. Hetgeen een kusscene toch heel onverwachts en ongemakkelijk maakte. Verder liep er zo nu en dan een groot wit knaagdier op het podium die met een ‘camera’ de beeldhoek bepaalde van wat wij als toeschouwers op het scherm te zien kregen. Op onderstaande foto staat hij met blote voeten, zonder hoofd tweede van links…mocht u hem niet kunnen onderscheiden.
C
Concrete. Het was allemaal heel duidelijk te zien en te horen. What you see is what you get.
C
Credible. Of dit geloofwaardig is? Voor een voorstelling van CREW zeker. Zij werken met veel technologie en dat maakt de titel van het stuk ook geloofwaardig. Wikipedia: Nog steeds wordt Prometheus geassocieerd met techniek. Daarom is hij de officiële “mascotte” van de Technische Universiteit Delft. Een standbeeld van hem stond bij de aula aan het Mekelpark;[1] het vuur van Prometheus is terug te vinden als de vlam op de T in het universiteitslogo.
E
Emotional. Of ik geraakt werd? De eerste 3 minuten zeker. De verbazing over hoe het stuk technisch in elkaar zat en de humor die heel subtiel werd toegvoegd deed me een paar keer grinniken. Emotioneel hoogtepunt van het stuk was dat de voice een nieser uit het publiek gezondheid wenste. Als dit gescript is, vind ik DAT briljant.
S
Story. Behalve dan dat er met een ongelooflijke bak techniek werd gewerkt had ik weinig aanknopingspunten om meegenomen te worden in een verhaal. Inhoudelijk vond ik geen verdere verwijzingen naar het verhaal van Prometheus. Ik plukt dit net van Wikipedia en probeer connecties te vinden naar de voorstelling:
“Veelbetekenend is de mythe van Prometheus. Bij de oorspronkelijke toebedeling van gaven en vaardigheden door de Griekse goden was de mens er bekaaid afgekomen. Zowel op het vlak van de overlevingsinstincten als op het vlak van de natuurlijke verdedigingsmiddelen waren de andere levende wezens er veel beter aan toe. Uit hybris stal Prometheus het vuur bij de Olympische goden en schonk het aan de mensen. De mens leerde metaal te bewerken en een technische beschaving te ontwikkelen.
Prometheus wordt bovendien voorgesteld als een leraar en uitvinder, die de mensen wederzijds respect bijbrengt en hen leert vooruit te zien: zijn naam wordt verklaard als ‘de vooruitdenkende’. Prometheus werd door Zeus, de Griekse oppergod, gestraft voor zijn hybris. De nemesis (‘wrekende gerechtigheid’) viel hem ten deel: hij werd aan de bergketen Kaukasus gekluisterd waar adelaar Ethon elke dag zijn lever kwam opeten. Elke nacht groeide de lever weer aan. De nemesis had voor eeuwig moeten duren, maar de held Herakles bevrijdde hem tijdens zijn elfde werk.”
Dus Cor, was het een succes of niet? Ik ben blij dat ik ben geweest maar ga er vanavond niet nog een keer naar toe zoals ik een dag later wel mijn vrouw mee nam naar Hasselt om ze daar rond te laten lopen in Brussel.
SUCCES CREW.
Dat was weer een creacortieve beschrijving …doe mij maar Hasselt/Brussel 😉