Afgelopen zaterdag was ik in de Wonderkamers van het Gemeentemuseum Den Haag. Ik schreef daar gisteren, eergisteren en zondag ook al over. Vandaag wil ik met jullie mijn laatste feedback delen. Ik doe dat volgens de methode van DASarts, de tweejarige internationale theater masteropleiding in Amsterdam. Ik bezocht drie van de dertien Wonderkamers, alleen die van Mondriaan in het kader van het vak onderzoekszoeksvaardigheden voor de master kunst educatie die ik volg aan HKU.
De 13 punten die voor mij werkten?
- ik verzamelde punten die ik kon gebruiken om kunst uit het depot mee te kiezen waar ik zelf een museumzaal mocht inrichten
- ik werd persoonlijk ‘aangesproken’ en rondgeleid door de directeur van het museum.
- De kamers spraken alle drie een andere aspect van de kunstenaar/kunstewerk aan. Zo was ik aan het dansen met Mondriaan in New York, leerde ik over zijn werk en leven door middel van een film waarna ik mocht proberen om de door mij in de quiz gekozen werk in chronologische volgorde te zetten en mocht ik aan slag met het werk van Mondriaan waarbij Mondriaan eerst zelf in het werk uitlegde Waarom en Hoe.
- Elke kamer was een afgerond ‘level’. Aan het eind wist je hoeveel punten je had gescoord
- De techniek werkte perfect, alles was eenvoudig te bedienen en te begrijpen
- De vormgeving van de kamers was prachtig.
- Je ‘werkte’ van buiten naar binnen. Wonderkamers, Depot en het Miniatuurmuseum in het midden. Dit gaf je ook fysiek en qua locatie een gevoel van dat je verder kwam.
- De techniek werkte feilloos. Ook met veel kids tegelijk. Later vernam ik dat 60 kids tegelijk het spel kunnen spelen.
- De drie duidelijk verschillende levels; Beleven (Wonderkamers), Kiezen (Depot), Maken (Minimuseum) werkten heel goed omdat je daarmee steeds meer vertrouwen kreeg dat ook jij een conservator van een museum kunt zijn.
- Het feit dat jij met jouw gemaakte museumzaal iets achterlaat wat door anderen bekeken kan worden
- De tijd vloog voorbij. Ik heb me geen moment verveeld. Duidelijke tekenen van een Flow ervaring. Mijn kennis over Mondriaan werd continu in balans gebracht met nieuwe uitdagingen.
- Aan het begin typte je je naam in en maakte je een foto van jezelf die later terug kwam in het spel. Bijvoorbeeld als je met een scherm bezig was. Dan zag je dat die door mij gereserveerd was.
- De vriendelijke en duidelijke uitleg bij de info balie.
Trouwe lezers denken, ja dat wist ik al. Klopt. Een ding dat ontzettend goed werkte bewaarde ik echter speciaal voor een aparte post. En dat is het mailtje wat je bij thuiskomst in je mailbox vindt:
Goede Tone of Voice en een oproep om het te delen op je Facebook pagina. En de vraag of je nog een keer terug komt. Geeft mij een welkom gevoel. Wel vreemd dat het geen persoonlijk mailtje van de directeur is die me de hele tour heeft begeleid.
Enfin. Een klik op de link brengt je naar je eigen pagina op de Wonderkamers site:
Het linkerplaatje is de foto die ik aan het begin bij ontvangst van mijn tablet maakte. Ik kan het plaatje nu delen of downloaden:
Het leek me niet zo’n goed idee deze nu op mijn Facebook of Twitter te zetten aangezien trouw lezer Ruub onderstaande foto laatst op mijn Facebook tijdlijn plaatste:
Enfin terug naar de Wonderkamers.
Ook mijn zaal “Strak in de lijn” in het miniatuurmuseum kon ik makkelijk delen:
En via de mail button deelde ik de link met mijn medemasterstudenten:
Daarin typte ik zelf:
“Dag,
One Response to “我想與大家分享這個頁面。”