Selling the drama. Dit is Design Thinking bij Doing verhaal 880/1.111

23 sep

sellingthedrama_880.001

Gisteren gaf ik het vak Branding voor een wel hele kleine groep studenten. In plaats van zo’n 25 waren er 7 en toen ook de techniek me in de steek liet, dacht ik “dit wordt een drama” om deze gedachte vervolgens in een imaginair tekstballonnetje te projecteren en het raam uit te blazen. Ik besloot aan tafel te komen zitten bij de studenten en de slides te presenteren vanaf mijn laptop. Als huiswerk had ik gevraagd om de eerste 30 minuten van een dag te beschrijven met de merken die ze bij het opstaan tegenkomen. Een van de studenten had zich netjes afgemeld en zijn huiswerk gemaild met als subject:

“Huiswerkopdracht incl excuses voor afwezigheid.”

De mail luidde als volgt:

“Hallo Cor!

Bij deze zou ik graag alvast mijn excuses willen aanbieden voor mijn afwezigheid in de les van vandaag.
Ik heb de keuze gemaakt om verder te gaan met een project voor school waarvan de deadline erg krap is en ik nog veel te doen heb. Sorryyyyyyyyyy!

Maar ik lever wel mijn huiswerkopdracht van vandaag bij u in via deze mail in de bijlagen die ik via mijn BTO laptop met het besturingstysteem Windows met daarop Firefox browser naar u toe stuur en u waarschijnlijk opent met Safari of Chrome browser op uw Apple macbook 😉

Tot de volgende keer!”

Vanochtend om 06.15u ging de wekker op mijn Apple I phone 4 af, ik snoozde 2x t/m 06.33u en draaide mijn Karwei bankkussen nog een keer om. Deze gebruikte ik als hoofdkussen omdat het kussen (waarvan ik het merk niet weet) waar ik normaal op lig nog bij mijn vriendin thuis lag.
Hierna trok ik mijn MEN onderbroek, Puma sokken, primark broek, namaak Vans, chdnm fmx clockhouse t-shirt en Originals by Jack and Jones vest aan en deed mijn Timex horloge om.
After that smeerde ik Nutella chocopasta met mijn Ikea mes op mijn Deen volkorenbrood op een Xenos bord en nam een slok van de PWN Nationale Nederlanden kraanwater samen met een De Tuinen Calsium Magnesuim en Zink pil uit mijn grote Chocolate Delectable mok.
Toen keek ik op de Ikea klok om tot de conclusie te komen dat de 10 minuten voorbij zijn.
Nu ben ik dit tekstdocument aan het typen op mijn BTO laptop op het besturingsprogramma Windows in het programma Word en kijk ik op mijn klok van de desktop van Windows om weer tot de conclusie te komen dat ik nu buiten de 10 minuten aan het typen ben, waarschijnlijk moet ik nu echt stoppen.

Na nog een aantal ochtendmerkverhalen zat de sfeer er goed in en ontstond er een hele andere dynamiek dan met 25 studenten. Het werd een geanimeerde conversatie waarin ik de presentatie die ik had gemaakt losjes als leidraad gebruikte om vooral veel uitstapjes te maken. Zo liet ik deze zien, waarin duidelijk wordt dat hoe je er uit ziet soms, of vaak, een obstakel is om met iemand te connecten. Je hebt namelijk maar 7 seconden nodig om een vooroordeel te vormen op basis van hoe iemand er uitziet.

Hoe iemand er uit ziet of wat iemand doet heeft onbewust effect op van alles wat we van die persoon vinden en denken en kleurt onze mogelijke interactie met die persoon. Het doet me denken aan het experiment waarin een persoon een exact hetzelfde verhaal hield voor 3 representatieve groepen studenten. Een keer in de rol van student, een keer als docent en een keer als professor. Na afloop van de presentatie moesten de studenten een aantal vragen beantwoorden waaronder een “Hoe lang schat je deze man?” Wat bleek? Naarmate de presentator opschoof op de sociale ladder werd hij bijna 2 centimeter groter. Bedenk dus goed wat je op je visitekaartje zet “pompbediende” of “fossiele brandstof distributeur”.

Ik ben inmiddels zo ver afgeweken van waar ik het eigenlijk over wil hebben dat het inmiddels 05.05 is en ik mijn trein moet gaan halen van 06.08. Ik geef vandaag les in Groningen en ga heerlijk met de trein.

Zal ik afsluiten met een geweldige klassieker van Coca Cola?

Give a little love.

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: