Ben je wel eens een object tegengekomen waarbij je zoiets had van “Dit is echt de allermooiste die ik ooit gezien heb.”
Een gevoel van Wow. Positieve emoties vullen de ruimte. Is het ontzag, liefde of inspiratie? Gisteren bezocht ik de tentoonstelling How We Work in het Stedelijk Museum in ‘s-Hertogenbosch . How We Work laat zien hoe belangrijk het onderzoek en het werkproces zijn. Minutieus materiaal- en kleuronderzoek gaan al dan niet hand in hand met hypermoderne productietechnieken en niet zelden klinkt in de ontwerpen een mild-kritische houding door ten opzichte van onze consumptiedrang. Hoge kwaliteit als antwoord op massa- en overproductie. De tentoonstelling laat het onderzoek en de tijd en aandacht zien die dat vraagt. Het onderzoek, het proces dat aan de dingen vooraf gaat, laat zien welke onverwachte informatie plotseling opduikt. Hoe de ontwerpers ineens een andere weg inslaan en het hele proces van richting veranderen. De mooiste dingen ontstaan onderweg.
En onderweg in die prachtige ruimte gebeurde het.
Eerst zag ik deze:
De eerste open source 3d geprinte stoel ter wereld. Bestaande uit 77 puzzelstukjes.
Wow.
Maar mijn mond viel pas echt open toen ik deze zag:
Van Joris Laarman.
Ik ben er weer stil van.
Ssssst.
Ik zit te genieten.
Gaaf, echt kei gaaf – mooie aanvulling/ uitbreiding van wat ik zaterdag zag, in Museum Rotterdam. Omdat we op De KrachtFabriek een 3D printer gekregen hebben, was ik helemaal geïnteresseeerd, dus denkelijk iets meer foto’s dan leuk voor de leek
Maar hier dus ook de Joris Laarman vanuit optik, ook te maken met kleine 3D Printer
Sowieso echt de moeite waard dat muzeum 😉
https://www.flickr.com/photos/caroliengeurtsen/16337618646/
Wat bijzonder.