Ik heb deze keer expres geen rood tekstblokje geplaatst. Maar ik zal een tip geven. Het gaat over nulletjes en eentjes. Ik heb net het schrijfcontract met mezelf verlengd met 110 dagen. Waarom? Omdat ik het een beter verhaal vind. Het beter past beter bij het project. Dit project is eigenlijk een groot prototype. Een try out. Mijn premiere voor de dag. Het is mijn beste voorbeeld van dat een idee ‘hebben’ belangrijk is maar het idee prototypen het echt maakt zodat je feedback kunt krijgen. Dit schrijfproject is een vrijwillige poging tot het overwinnen van een overbodig obstakel. Of wat dacht je van deze: de gedisciplineerde, vasthoudende verbeelding van mijn nieuwsgierigheid. Maar waar werd ik het weekend dan zo enthousiast van. Ik werd enthousiast van mijn idee over de afronding van dit project. Misschien komt het omdat ik nu veel bezig ben met het nadenken over het vercommercialiseren van mijn activiteiten voor het vak Management en Organisatie. Er moet zelfs een businessplan geschreven worden. Of zou het komen omdat ik onbewust toch nog niet echt blij was met de toevoeging van duizend en een als einddoel van dit project. Het maakt ook niet zo veel uit waar het vandaan komt. Het bepaalt namelijk wel waar ik naar toe ga. Ik ga naar de 1.111 Geen 1.001 maar 1.111. De 1.111 regel leerde ik ooit van Jeroen de Bakker.
Jeroen de Bakker was ooit mijn directeur bij TBWA\ en legde mij als eerste uit hoeveel een idee waard is. Toen ik, een van de vele keren, vroeg of ie tijd had om naar een idee van me te luisteren (waar hij altijd de tijd voor nam), zei hij:
“Cor, je bent een ideeen man. Hoeveel denk je dat een idee waard is”?
“Hoe bedoel je?” zei ik.
“Nou. Stel je voor je hebt 1.111 punten te verdelen. Hoeveel is het idee dan waard van die 1.111 punten?”
“Uhmmm. Toch minstens de helft.” zei ik zonder veel aarzeling. “600?”
“Ja? Denk je dat?” zei Jeroen.
“Jaaaa. zeker wel! zei ik resoluut.
“1 punt.” zei Jeroen.
“1????? vroeg ik met half openstaande mond. Ik heb Jeroen namelijk erg hoog staan en luister altijd heel goed als ie iets vertelt. Ik was nogal geschokt. Wat was mijn carriere nog waard? Ook 1 punt? Nauwelijks de moeite om door te gaan dan. Ik voelde een lichte migraine opkomen. Maar zag hoop fonkelen in de blauwe kijkers van Jeroen.
“Vertel, leg uit”, vroeg ik hem.
Breed gebarend begon Jeroen met zijn uitleg.
“Kijk dat zit zo. Als je 1.111 punten hebt te verdelen gaat er
1 naar het idee.
10 naar het uitgeschreven idee
100 naar het project of businessplan
en 1.000 naar het……….
Prototype.”
Tja Jeroen had me weer iets geleerd en een geweldige spiegel voorgehouden. Mijn hele carriere zit ik in de creatieve industrie. Ik heb honderden, misschien wel duizenden ideeën bedacht. Maar degene die realiteit werden waren altijd de ideeen die ik prototypte. Niets is beter in staat om perspectief te delen als een prototype. Een voorstelling van hoe het in het echt gaat werken. En dat hoeft er echt niet perfect uit te zien. En het kan van alles zijn. Van modelletje tot verhaal, van storyboard tot lego model. Maak iets. Van hoofd naar handen. Onze hersenen hebben namelijk de grootste moeite om nieuwe feiten te onthouden. Maak het vooral niet te perfect. Het geeft de ander ruimte en uitdaging om het te verbeteren.
Dus prototype je idee en faciliteer feedback.
Vandaag bel ik Jeroen. Of hij het voorwoord van mijn boek wil schrijven. Met in de titel iets van 1.111 en Design Thinking by Doing.
Doe maar 1112 want dit verhaal hebben we al gehad. lol.