Gisteren was ik op het Urban Explorers festival (UE).
UE verandert de binnenstad van Dordrecht jaarlijks in een multidisciplinair labyrint. Naast performances, tentoonstellingen en intieme concerten op ongebruikelijke locaties, nemen kunstenaars het festivalpubliek mee op avontuurlijke expedities door de stad. Urban Explorers is een initiatief van stichting Urban Explorers en het Dordrechts Museum.
Ik neem jullie even mee op mijn avontuurlijke expeditie door de stad.
‘Een expeditie rond drie punten in Dordrecht
verandert je perceptie
verandert je coördinatie
je smartphone verzamelt je trip
en deelt deze met andere virtuele reizigers
JODI, of jodi.org, pionierde halverwege de jaren 90 met netkunst en behoort tot de eerste kunstenaars die standaarden van het Internet, software en computergames onderzochten en omverwierpen. Op radicale wijze ontwrichtten zij de taal van deze systemen, inclusief het visuele karakter, de interface-elementen, commando’s, errors en code ervan.
JODI’s werk is te vinden in de meeste kunsthistorische boeken over elektronische en mediakunst en wordt wereldwijd tentoongesteld, waaronder bij Documenta-X (Kassel), Guggenheim Museum (New York) en MOMI (New York).’
Nu schreef ik al eerder over interactieve kunst. Dat waren topervaringen. Telematic Dreaming en het werk van Crew.
Waarom waren dit top ervaringen? Omdat ze spannend waren. Onverwachts. Je stapte in een verhaal.
Het werk van JODI vond ik geen top ervaring. Het was een flop. Een nachtmerrie op klaarlichte dag. Zal jullie mijn ervaring delen. Om 18.00 werden we met 8 man in een volkswagen bus gestopt om vervolgens een rondje door de stad te rijden. Vooraf werd ons gevraagd om met onze gps telefoon (voorwaarde voor deelname) naar http://www.roooood.com te gaan en daar de expeditie te starten.
Met 8 man zaten we in een Volkswagenbusje naar het bewegende blauwe stipje op ons schermpje te kijken. Wachtend op wat er komen ging. Wachtend op een ‘radicale ontwrichting van de taal van internet, software en computergames. Inclusief het visuele karakter, de interface-elementen, commando’s, errors en code ervan’. En toen gebeurde het. We naderden een rotonde en in plaats van deze maximaal driekwart te nemen namen we hem 10 keer. Ja u leest het goed. 10 keer. Op mijn ‘nog een rondje en deze expeditie eindigt in het van het plafond schrapen van mijn lunch’ werd niet gereageerd. Iedereen bleef naar zijn telefoonschermpje kijken waar de blauwe stip cirkels maakte. Ik was totaal ontwricht. Missie van de kunstenaar geslaagd. Vervolgens zocht de chauffeur die heel toepasselijk van zijn haar twee duivelshoorntjes had gejeld op weg naar de volgende rotonde. Ook daar ‘een radicale ontwrichting van de taal van internet, software en computergames. Inclusief het visuele karakter, de interface-elementen, commando’s, errors en code ervan’. Om vervolgens naar een laatste rotonde weer totaal ontwricht te worden van de taal van internet, software en computergames. Inclusief het visuele karakter, de interface-elementen, commando’s, errors en code ervan’.
De kunst van JODI is niet het werk. De kunst van JODI is dat ie het verkocht krijgt. JODI is een topverkoper met als thema:
If you can’t convince them confuse them.
Met een zakje graag de volgende keer.
Geef een reactie