
‘Fijn dat hij ook steeds na tegenslag toch weer de draad op weet te pakken.’ Schreef de dochter van Cees als reactie op mijn post op Cees zijn 88ste verjaardag. En dat vind ik eigenlijk nog beter verwoord dan wat ik schreef. Ik gebruikte het woord ‘vasthoudendheid’ maar ‘veerkrachtig’ dekt meer de lading. En bij het woord veerkracht denk ik aan de vier vormen van veerkracht die Jane McGonigal noemt in haar geweldige boek ‘Superbetter’. Games zijn oefeningen in veerkracht; sociale, mentale, emotionele en fysieke veerkracht. Door het vrijwillig overwinnen van sociale, mentale, emotionele en fysieke obstakels trainen we onze veerkracht. Qua veerkracht is Cees een superheld. Hij komt niet van Krypton, is ook niet gebeten door een radioactief bestraald spinnetje en rijdt niet in een Batmobile maar een Toyota Aygo. Cees is een superheld omdat hij elke keer weer nieuwe uitdagingen voor zichzelf creëert. Allemaal ‘vrijwillige pogingen tot het overwinnen van overbodige obstakels’. Zelfs het verbouwen van zijn eigen voedsel in zijn moestuin voldoet aan de vier elementen van een spel;
- Een helder doel
- Duidelijke regels
- Feedback
- Vrijwillige deelname
Toen Cees niet meer kon voldoen aan de regel ‘ik doe het zelf’ stopte hij met spelen in de moestuin. Het fysieke obstakel werd te groot en dus bedacht hij weer een nieuwe uitdaging.
Ik zie regelmatig ‘van 8 tot 88 jaar’ op de verpakking van spellen staan. Daar trekt Cees zicht niets van aan. Hij blijft spelen. Ook in zijn 89ste levensjaar.
🤗🤗🤗