Dag Piet
Dag Cor. Je zou me vertellen over je ervaring in Villa Mondriaan. Je had het over een speurtocht.
Ja inderdaad. Ik heb hem zelf niet gedaan maar wel gesproken met twee kinderen die hem deden. Ze hadden eenA4tje met een aantal detailfoto’s van schilderijen uit het museum en moesten op zoek naar het schilderij waar dat detail uit kwam. Vervolgens moesten ze bijvoorbeeld de 6de van de titel van het schilderij op hun A4tje schrijven. Als ze alle letters verzameld hadden vormden de juiste antwoorden een woord.
Dat klinkt als een hele eenvoudige manier om mensen bewust te laten kijken.
Ja inderdaad. Bernard Suits noemt dit een vrijwillige poging tot het overwinnen van een overbodig obstakel. Om e.e.a. uit te leggen gebruik ik vaak golf als voorbeeld. Stel je voor dat je aan het golfen bent. Je staat op de green en je wilt net slaan, landt er een UFO en er stapt een Alien uit die in perfect Algemeen Beschaafd Nederlands vraagt wat je daar aan het doen bent. Je antwoordt dat je aan het golfen bent waarop de alien nieuwsgierig vraagt wat het doel van golfen is. Je legt hem uit dat het een spel is waarbij je moet proberen om de bal in de hole te krijgen. Enthousiast pakt de alien het golfballetje en rent naar de hole, stopt het balletje erin om vervolgens triomfantelijk op en neer te springen en uit te schreeuwen dat ie gewonnen heeft, waarop jij hem de lijst van overbodige obstakels opdreunt:
– je gaat heel ver van de hole staan
– die hole is erg klein
– het balletje ook
– je moet kiezen uit allerlei verschillende stokken om me te slaan
– die overigens hartstikke duur zijn
– in het landschap zijn allemaal hobbels, water en zandbakken
– je loopt rond in een belachelijke broek
Waarop de alien zich achter achter zijn oren krabt, als ie die zou hebben, om vervolgens in zijn UFO te stappen en verslag uit te brengen van deze rare gewoonte van aardbewoners om vrijwillige overbodige obstakel te willen overwinnen.
En dat we daarbij meestal niet slagen maakt ons niets uit.
Zou je het maken van kunst ook spel kunnen noemen. Heb jij jezelf ook niet een aantal overbodige obstakels opgelegd zoals het gebruik van primaire kleuren, rechthoeken, een doek met een bepaald formaat?
Goh Cor. Zo heb ik er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Ik ben gewoon aan het spelen in mijn eigen bedachte spel!
ps
In juni 2016 hoop ik af te studeren voor mijn master kunsteducatie en vanaf donderdag 3 maart heb ik dagelijks een gesprek met Piet Mondriaan. Hij is in 1917, het jaar waarin hij Compositie met kleurvlakjes creeërde, 45 jaar oud. Op dat punt in zijn leven spreek ik met hem, via het schilderij Compositie met kleurvlakjes dat in Museum Boymans van Beuningen hangt.
Het gehele interview lees je hier: interview_pietmondriaan
Geef een reactie