Vorige week vloog ik voor het eerst gigantisch uit de bocht qua tijd. Ik had 2 keer anderhalf uur om de zes vaardigheden van een Design Thinker te bespreken en normaal gesproken ben ik in staat om dat prima te plannen. Deze keer ging het echter helemaal mis. Drie uur later had ik 3 van de 6 vaardigheden besproken en ik ben op zoek naar hoe dit komt.
Toen ik in het onderwijs begon gaf ik veel hoorcolleges. Veel zenden en weinig interactie. Strak getimede presentaties waar geen ruimte was voor vragen, reflectie of zelfs een korte adempauze. Dat had vaak ook met de ruimte en de hoeveelheid studenten te maken; collegezaal met veel….soms heel veel studenten. Devies; laptop dicht, kop dicht, LUISTEREN.
Naarmate de groepen kleiner en de fysieke afstand kleiner werd, werden de pauzes langer en de interactie rijker.
Toch denk ik dat er twee andere oorzaken zijn die mij vorige week ernstig vertraagd hebben en dat is dat ik tijdens mijn eerdere tweedaagse in Milaan veel vaker stiltes opnam in mijn presentatie. Niet omdat ik dat gepland had maar omdat ik soms gewoon het engelse woord niet wist en dan probeerde heel gecontroleerd iedereen aan te kijken hopende dat ze het grote vraagteken boven mijn hoofd niet zagen. De ingelaste pauzes bevielen eigenlijk heel goed. Ik hoefde niet, net als Meat Loaf tussendoor aan de zuurstof. Ik denk dat ik een betere docent ben in het Engels dan in het Nederlands.
In een andere taal lesgeven maakt mijn een betere luisteraar door de stiltes die er vallen.
Silent is niet voor niets een anagram van Listen.
Of zou mijn 6.40 durende stille pecha kucha een grotere onbewuste impact op me hebben gehad?
Stilte, het gratis medicijn om beter te luisteren. Nu in de aanbieding.
Geef een reactie