Vorige week kreeg ik feedback op het werk wat ik ingediend had voor het vak onderzoeksvaardigheden van de master kunsteducatie die ik volg op HKU waar ik ook twee en halve dag werk. Die andere twee en halve dag doe ik onderzoek. Al vanaf 1995 met mijn eigen bedrijfje Moreality. Dit jaar vier ik mijn 20 jarig jubileum de wereld een beetje leuker te maken. Feitelijk is het een zoektocht, of moet ik zeggen kruisvaart, begonnen op de kleuterschool toen ik mijn baan als waterbakker verloor. Hoe dat zit lees je in hier, hier en hier. Maar nu zijn we hier.
In de master kunsteducatie komen alle zaken zie ik de afgelopen 20 jaar heb gedaan en ondernomen mooi samen:
De wetenschap achter creatieve maakprocessen,
ondernemerschap
en didactiek. En niet te vergeten Play of moet ik zeggen nieuwe geletterdheid, of nog beter lududactiek.
Ik ben geen waterbakker meer. Ik ben docent, kunstenaar, student en ondernemer. En voor het eerst in mijn leven vallen de dingen die ik doe heel mooi samen. Student zijn maakt mij een betere docent, docent zijn maakt mij een betere blogger en bloggen levert mij business op als creatief. Ik heb een stevige basis gelegd voor mijn in aanbouw zijnde levenspyramide.
De zijvlakken zijn mijn rollen als:
1. docent
2. student
3. ondernemer
4. kunstenaar
In de mooiste projecten komen alle rollen samen en wordt de punt van de pyramide het hoogst. Dit heb ik ervaren bij de ontwikkeling van mijn spel “Mijn Mondriaan”. Het is een spel dat ik ontwikkelde in mijn rol als student voor de het vak nieuwe geletterdheid van de master kunsteducatie die ik volg. In het spel leren kinderen van 9/10 jaar over het werk en leven van Piet Mondriaan, ze gaan aan de slag met een werk van Mondriaan en praten en reflecteren over het werk van Mondriaan. Met het spel neem ik ze mee 100 jaar terug in het leven, werk en gedachtengoed van een invloedrijke kunstenaar die door volharding, geloof en discipline een van de meest invloedrijke Nederlandse kunstenaars werd.
Mijn laatste jaar als masterstudent kunsteducatie wil ik mijn pyramide nog hoger bouwen. Op het snijvlak van spel, technologie, onderwijs en kunst. Ik geloof dat kunstenaars een geweldige inspiratiebron voor jonge mensen kunnen zijn maar dat dat wel op een leuke en laagdrempelige manier gebracht moet worden. Spel is een medium om dat te doen. Overbodige obstakels ontwerpen die kinderen vrijwillig willen overwinnen zodat ze even stilstaan bij het werk en leven van bijvoorbeeld Piet Mondriaan in plaats van er langs te rennen op weg naar de uitgang van het museum.
Het moeten formuleren van een onderzoeksvraag bracht mij mijn pyramide op. Inzicht in waarom ik zo enthousiast ben over wat ik wil gaan onderzoeken. Het liet mij zien dat het de samenkomst en verdieping is van de vaardigheden die ik de afgelopen 20 jaar als WW-er (Werkloze Waterbakker) heb ontwikkeld.
Voorlopig luidt mijn onderzoeksvraag:
“Hoe kan het gebruik van gameprincipes de betrokkenheid van lagere school kinderen bij museumbezoek vergroten, met als doel de kinderen actief bezig te laten zijn en betekenis te geven aan moderne kunst?”
Wordt vervolgd.
He Cor, moet die pyramide niet ondersteboven?
Why?
Zoals ik je ken daal je steeds verder af naar jouw kern van creaitiviteit. Daar past het beeld van de omgekeerde piramide wat mij betreft beter bij.