Van de week ontstond het idee voor “Just Another 48 euro”. Dat had niemand aan me gevraagd. Het ontstond gewoon. Ik vroeg op mijn blog geld voor mijn verjaardag en de € 90,32 die ik kreeg, gaf ik aan iemand die dat heel goed kon gebruiken. Het idee om de gift te vergezellen met de vraag om het ontvangen geld eventueel te vermeerderen met minimaal een cent en door te geven, werd omgedacht en zo ontstond het idee van “Just Another 48 euro”. Maar hoe kun je dat idee tot leven brengen? Door het te prototypen. Dus maakte ik gisteren € 48 over aan Ben met de vraag om het bedrag te plussen binnen 48 uur en over te maken aan de volgende persoon waarvan je hoopt dat ie plust en weer doorstuurt. In mijn post van gisteren had ik ook een url gezet http://www.justanother48euro.org en ik zag in mijn statistieken dat in de eerste 3 uur na publicatie 35% van de boezoekers op deze url klikten. Daar zou menig online adverteerder jaloers op zijn. Helaas werden deze bezoekers teleurgesteld want er is natuurlijk nog geen site. Maar het geeft in ieder geval aan dat mijn bezoekers nieuwsgierig zijn. Ik ga dan ook door met dit experiment. Zo ben ik benieuwd naar Ben. Zou hij die € 48 al overgemaakt hebben? En ik ben ook nieuwsgierig naar aan wie jij € 48 zou overmaken? Of is € 48 te veel? Moet het € 24 zijn en het ook binnen 24 uur plussen en doorsturen?
Laat ik er even een poll tegenaan gooien.
Het idee van de tijdsdruk leek me aardig om minstens twee redenen. Ten eerste stel je een limiet aan het nadenken aan wie je het doorstuurt en met hoeveel je het plust. Anders blijft het liggen en komt er niets van. Ten tweede leek me het aardig om dit tijdsaspect visueel te maken op de site. Op een google maps achtige pagina zie je dan een bedrag knipperen dat aan iemand in een plaats gedoneerd is en een aflopende klok. Wie weet zou je diegene dan nog even kunnen ‘porren’.
Wat ik verder spannend vind aan het idee is dat je niet weet hoeveel het eindbedrag wordt en wat het goede doel wordt. Want als een donatie niet binnen de tijdslimiet wordt geplust en doorgestuurd , stopt de donatie. De vraag waar het geld dan naar toe gaat is nog niet duidelijk. Een ding is zeker. Je mag het niet houden. Maar wie bepaalt het goede doel? De laatste? De eerste? Random?
Enfin.
To be continued.
En Ben? Als geplust?
Jazeker!
We schrijven Zaterdag 17 januari 2015, 15:36. De ontvanger heet Jan-Henk Bouman. Je zou hem kunnen van ‘Fountainheads’ of ‘Permanent Beta’. Misschien ook niet, maar dan raadt ik je zeker aan om hem eens uit te zoeken. Ik weet zeker dat hij er iets moois mee gaat doen. Jan-Henk is een deler. Hij begrijpt dat delen eigenlijk vermenigvuldigen is. Dat is een mooie eigenschap. Hij heeft 48 uur de tijd om door te delen. En daarmee te vermenigvuldigen. Wonderlijk.
Ben
Wat leuk. De trein rijdt naar onbekende bestemming naar een onbekend bedrag.
Ik heb net het geld overgemaakt naar Wim van Rooijen. Ik heb Wim gekozen omdat hij een bevlogen persoon is die betrokken is bij sociale veranderingen en graag zijn hulp aanbiedt aan diegene die het nodig hebben.
Wim zal de geldtrein vast langs een mooie andere bestemming laten rijden.
Groet,
Jan-Henk