Als je me nu zou vragen wat me het meest is bijgebleven van CWF 2014 is dat toch Tom Kelley. Ik zal proberen uit te leggen waarom dat is.
Tom Kelley heeft samen met zijn broer, mijn Held, David Kelley een boek geschreven Creative Confidence. Dat had ik nog steeds niet gekocht omdat ik tegen mezelf had gezegd ‘Nu even geen boeken meer kopen, je hebt er al teveel die je niet gelezen hebt en je hebt het superdruk met de Master Kunst Educatie.’ Ik hield me netjes aan de afspraak. Zelfs toen ik zag dat Tom een van de keynote sprekers was op het Creativity World Forum in Kortrijk waar ik afgelopen woensdag en donderdag was.
Toch heb ik het boek hier op mijn buro liggen. Woensdag was ik samen met Gabrielle Kuiper (de beste en leukste schooldirecteur van het noordelijk halfrond) om 06.39 vanuit Gorinchem vertrokken om op tijd in Kortrijk te zien en niets te missen van de dag. Heerlijk ruim op tijd liepen we samen lang de stands en werden we voorbij gelopen door niemand minder dan Tom Kelley. Als een verliefde puber die net onverwachts Justin Bieber ziet in een supermarkt, fluisterde ik ‘Kijk Tom Kelley’ tegen Gabrielle om vervolgens in een streep naar de boekenstand te lopen en zijn boek te kopen om er een handtekening in te laten zetten.
Tom was zo blij als een Justin Bieber en wilde natuurlijk graag met me op de foto.
Tom Kelly (links) en Cor Noltee
Voor alle duidelijkheid. Ik sta rechts.
Deze kleine voorgeschiedenis heeft waarschijnlijk invloed op mijn keuze voor ‘de meest impactvolle presentatie’.
Of zou het komen omdat ik het zo’n ontzettend goed voorbeeld vind van hoe je onderzoek doet naar de behoeftes/gewoontes van mensen. Iets waar ik zelf helemaal in geloof en ook altijd iedereen mee probeer te inspireren om het ook te doen. En wat dat ook al weer was? Ga op pad! Naar buiten. In contact met de mensen waar je dingen voor moet bedenken/ontwerpen. Weg van je beeldscherm. Er iets niets zo leerzaam en inspirerend als gewoon in contact komen met de mensen waar je voor aan het ontwerpen bent. Wat het dan ook is. Een service, een product of een gebouw. GET OUT THERE!
Dus misschien wel de belangrijkste reden dat ik je een stukje uit de presentatie laat zien is dat ik Tom geloof in wat ie zegt. Omdat ik dat ook geloof. En ik met zijn voorbeeld anderen kan overtuigen om het ook te doen. Design Thinking by Doing noem ik dat.
Komt het voorbeeld.
Het team van Tom hadden een opdracht voor een farmaceut en een van de mensen waar ze mee in gesprek waren, was een oudere dame van in de 80 met reuma. Ze vroegen haar thuis of ze problemen had met het openen van de medicijnverpakkingen. De plastic flesjes met de draaidop erop. Hierop antwoordde ze:
Daar kun je je conclusie natuurlijk al uit trekken. De interpretaties van wat mensen zeggen zijn cruciaal voor het vervolg ontwerp proces. Ze bepalen namelijk de vragen waarmee we ideeën gaan bedenken. Nieuwsgierige onderzoekers trekken niet te snel conclusies en vragen dan nog even door. In dit geval of ze het even voor wil doen. Dat deed de oude dame graag en vroeg de onderzoeker of ie mee wilde lopen naar de keuken. Ze zou hem even demonstreren dat ze:
Dat ze geen echte problemen heeft met het openen van de haar medicijn flesjes.
Kijk maar:
Ik ben Fan van Tom.
Koop dat boek hier en bekijk zijn broer hier:
Tom Kelley. My TomTom on my Creative Pursuits.
Jahaa! Tom! Heeft op mij ook de meeste indruk gemaakt! Voor dit verhaal misschien relevant om te vermelden dat de mevrouw reumapatiënte was. Een les die eruit trek is dat je niet alleen moet doorvragen, maar als onderzoek vooral ook mensen moet vragen om dingen voor te doen en vervolgens goed te observeren. Dat geeft vaak een veel beter en waardevoller beeld van de situatie dan het antwoord op een vraag.
Brrr. veel taalfouten! Opnieuw:
Jahaa! Tom! Heeft op mij ook de meeste indruk gemaakt! Voor dit verhaal misschien relevant om te vermelden dat de mevrouw reumapatiënte was. Een les die ik eruit trek is dat je niet alleen moet doorvragen, maar als onderzoeker vooral ook mensen moet vragen om dingen voor te doen en hun handelingen vervolgens goed moet observeren. Dat geeft vaak een veel beter en waardevoller beeld van de situatie dan het antwoord op een vraag.
reuma en typefouten. Check!
Ik bedoelde taalfouten in mijn eigen antwoord :).