Vanochtend werd ik gewekt door mijn Sleep Cycle app die ik op mijn iPhone heb geïnstalleerd. Sinds een aantal weken houdt mijn mobiel mijn slaapgedrag in de gaten. Mijn slaapkwaliteit van afgelopen nacht is 74%, ik lag 8 uur en 26 minuten in bed, snurkte 58 minuten, wat resulteerde in een aantal nachtelijke porren van mijn vrouw. Het fijne aan de app is dat het wekkergeluid een aanzwellende harp, wind, zee symfonie is die je langzaam uit je slaap haalt. Een lichte aanraking van mijn mobiel geeft me nog een aantal minuten voordat het koor van harpisten in het bos aan zee hun symfonie vervolgen. Ik trek het laadsnoer uit mijn mobiel en schuif met mijn rechter wijsvinger de stopknop van de Sleep Cycle app naar boven. Ik onderdruk de behoefte om direct mijn mail en Whatsapp te checken en leg mijn rechterhand zo’n tien centimeter onder mijn navel op mijn buik en mijn linkerhand op mijn rechterhand. Mentaal ben ik misschien ‘wakker’ maar mijn lijf heeft 8 uur en 26 minuten horizontaal gelegen. Met korte en krachtige impulsen druk ik 40 keer mijn buikspieren naar buiten, adem een keer diep in en trek mijn buikspieren 40 keer naar binnen. Mijn lijf is nu voorbereid op de grote 45 graden kanteling die mij na 8 uur en 26 minuten horizontaal te hebben gelegen verticaal op de bedrand doet belanden. Ik bal mijn vuisten en strek ze zo ver mogelijk in de lucht en forceer, indien nodig, een grote glimlach op mijn mond. 10 seconden later span ik mijn buikspieren, recht mijn rug en sta op alsof ik aan een touw aan mijn hoofd word opgetrokken. Ik sta en stap de 13 treden naar beneden, druk onderweg naar de waterkoker het middelste knopje van de Nespresso aan en keer om naar het toilet, waar ik de kleur van mijn ochtend urine vergelijk met mijn gevoel en in gedachten de dag terugspoel op zoek naar verklaringen. In de verte hoor ik de waterkoker afslaan en op weg ernaar toe check ik naar links kijkend of de Nespresso is opgewarmd. Check. Een snelle blik rechts naar het afdruiprek doet mij bukken naar links waar ik mijn favoriete espresso kopje pak en hem voorzichtig tot de rand vol giet met heet water. In de drie stappen die de waterkoker verwijderd is van het Nespresso apparaat voel ik het kopje warm worden en plaats het precies in het midden van de daarvoor bestemde plek van het Nespresso apparaat. Ik plaats de Onyx 12 capsule bovenin het apparaat en schuif de startknop naar me toe. Met een hoorbare krachtsinspanning duwt de machine de capsule naar achteren en 3 seconden later begint mijn smeerolie in het voorverwarmde kopje te stromen. Ik sluit mijn ogen en adem met een diepe teug gulzig de uitlaatgassen van mijn dopingmachine in. Als ik mijn ogen open, druppelt de laatste koffie in het kopje en sluit de bruine cremelaag zich. Met een afsluitend “pfffffffff” geeft ook de Nespresso aan klaar te zijn voor de dag. In de keuken drink ik, naar buiten kijkend, mijn espresso met kleine slokjes. De intense smaak van donkere chocolade en laurierdrop vult mijn mond. Mijn smaakpappillen zijn wakker en zetten mijn tong aan om een rondje te maken langs de binnen en buitenkant van mijn tanden.
Ik draai op de bal van rechtervoet, zet het kopje weer bij de waterkoker en loop naar de woonkamer waar ik de eetkamerstoel op het tapijt zet en mijn onder en bovenlijf in een dekentje wikkel. Ik recht mijn rug zonder de rug van de stoel te raken, plaats mijn voeten plat op de grond en mijn handen met de handpalmen naar boven op mijn bovenbenen. Met mijn middelvingers maak ik licht contact met mijn duimen, sluit mijn ogen en adem 30 keer in door mijn neus en uit door mijn mond. Dan neem ik een hele diep teug die ik zo diep mogelijk uitadem om vervolgens zo lang mogelijk mijn adem in te houden. Voordat het oncomfortabel wordt, adem ik diep in en houd mijn adem 10 seconden vast om het hele ritueel nog twee keer te herhalen. Met de laatste uitademing probeer ik zo langzaam mogelijk mijn ogen te openen en mijn middelvingers van mijn duimen te verwijderen. Mijn handen voelen ‘vol’ aan en lijken te tintelen. Ik wrijf ze los in ronddraaiende bewegingen en trek een voor een mijn vingers los door aan het eind in mijn vingertoppen te knijpen wat soms resulteert in een zachte ‘snapp’. Vervolgens wrijf ik met mijn linkerhand de binnen en buitenkant van mijn rechterarm ‘warm’ en met mijn rechterhand mijn linkerarm. Dan mijn voeten, benen, liezen heupen, billen, rug, buik, borst schouders, nek, gezicht en als laatste masseer ik mijn hoofdhuid los. Een zelfde ritueel herhaal ik onder de douche waarbij ik de laatste twee minuten koud af douche en mijn tanden poets. Na de training van Wim Hoff, 5 jaar geleden, gaat dat inmiddels zonder naar adem te happen. Met het ophangen van de door het koude water hard geworden douchslang, het hardop in de spiegel uitspreken van mijn affirmaties en een afsluitend dankwoord aan het universum is deze ruim 52 jaar geleden geboren en bijna 53 jaar geleden verwekte homo sapiens klaar voor de dag.
Mijn ochtendritueel, het ontwijken van slecht nieuws en politiek zijn mijn overlevingsstrategieën in een tijd waar we niet meer hoeven te jagen voor ons voedsel of te vluchten omdat er op ons gejaagd wordt
Mijn ochtendritueel is mijn poging om elke dag met een ‘beginnersmind’ de dag aan te gaan of zoals Yoda uit Star Wars zegt “You must unlearn what you have learned.”
En daar zit misschien ook wel mijn haat liefde verhouding met het onderwijs want we leven in een wereld waar we vanaf onze geboorte leren dat we denkende wezens zijn die voelen. Maar zijn we niet voelende wezens die denken.
Mijn ochtendrituelen doen me voelen dat ik leef. Het brengt mijn denken dichterbij mijn gevoel.
Fijne dag.