Vandaag rijden we weer naar Montagu. Ruim 100 kilometer naar het noord oosten. Het is prachtig weer en de route is geweldig. Ik zit alleen in de bus met Tamara en haar vriendin in de Nissan Almera voor me en haar man achter me in een bakkie. Onze vrienden gidsen ons door de bergen.
Voor het eerst dat ik alleen in de bus rijd, pak ik mijn laptop en zet mijn favoriete cd van het moment op. De muziek heb ik heel ouderwets met de aangeschafte cd en mijn externe CD-drive in hoge kwaliteit op mijn 13 Inch MacBook Pro gezet.
Het eerste instrumentale nummer golft prachtig mee met het landschap en ik kan me geen betere soundtrack voor deze rit voorstellen. En als het nummer naadloos overgaat in het volgende nummer lijkt de tekst geschreven voor deze rit, deze trip, dit avontuur van de bus en mij.
Sometimes I feel like walking away
Everything is everywhere and we think it’s okay
I thought the journey was the point of the race
but it seems the destination is taking its placeTry catching every moment you see
Time is nothing to run out of it’s just memories
instant access to all things ever made
while we’re waiting for these numbers to blow us awayThis machine is taking all your cash
All the fun is happening somewhere else
The creator has a master plan
Now you have the world in your handEverybody has a right to forget
Taking pleasure in the fact that you’ve nothing to share
tell me how much does it cost when it’s free
Who can tell the story that only you would believeThis machine is taking all your cash
All the fun is happening somewhere else
The creator has a master plan
Now you have the world in your handEverything, everywhere, everyone is in on it (x4)
Zo zie ik het voor me. Rijdend vormen de woorden zich voor me, ontstaat het verhaal. Ik had me veel voorgesteld van deze reis.
Deze droom om met zijn vieren in de bus naar Addo Elephahant Park te rijden.
This machine is taking all your cash
All the fun is happening somewhere else
The creator has a master plan
Now you have the world in your hand
Het feit dat ik muziek afspeel in de bus is het bewijs dat ik het gevoel heb dat het masterplan gaat werken. Ik heb de wereld in mijn handen in de vorm van een groot VW stuur waar ik met gebogen polsen op 5 over 11 en mijn ellebogen op 10 over half 5 relaxed voorover hang en door de bergen deins waarbij mijn ziel wordt gebalsemd door de twee Belgische broers van Soulwax.
Try catching every moment you see
Time is nothing to run out of it’s just memories
Via een uitstekende bak koffie en een laat ontbijt bij de Oumeul aan de N2 in Riviersonderend slaan we brood in voor later wetende dat er de weide omgeving niet zulk lekker brood te krijgen is.
We nemen afscheid van onze vrienden en vervolgen onze weg naar Montagu. Ik rijd voorop Tamara achter me in de binnenspiegel in de gaten houdend. Bij Stormsvlei verlaten we de N2 en trekken door de bergen. Soulwax plaveit nog steeds de weg voor me. Soepel sturend speelt de luchtgekoelde motor mee met de bombastische drums van het zesde nummer;
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
Het contrast met de problemen van precies een week geleden kunnen niet groter zijn. Dit is keihard genieten. De weg gaat aardig steil omlaag en ik geef wat minder gas om Tamara niet uit het oog te verliezen. Zodra het weer bergopwaarts gaat geef ik gas bij en voel ik de bus inhouden gepaard gaand met harde knallen uit de uitlaat. Hetzelfde gevoel en geluid als een week geleden. Toen met NoaH op de achterbank nu met Tamara in een Almera in de achteruitkijkspiegel.
This machine is taking all your cash
Met de factuur van Arno van Wijck op de passagiersstoel probeer ik de bus rijdend te houden door met het gas te spelen. Bernard Suits definieert spel als een vrijwillige poging tot het overwinnen van overbodige obstakels. Laat ik het woord spelen dus maar niet gebruiken in deze context. Eerder het tegenovergestelde van spel; depressie. Een diepe teleurstelling maakt zich van me meester.
The creator has a master plan
Now you have the world in your hand
De wereld glipt als los zand tussen mijn vingers en de moed zakt tot diep in mijn Campers. Ik parkeer de bus in de berm naast de ingang van Winery Viljoensdrift, 20 kilometer van Montagu.
Het is precies een week geleden dat de bus ermee op hield. Precies een week geleden.
Op de minuut.
Bizar.
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
Do you wanna
Do you wanna
Do you wanna to get into trouble?
We are.
Again.
ps
Wil je alle verhalen van de bus in Zuid Afrika lezen? Download ze dan hier als pdf:
Geef een reactie