Kraftwerk. Dit is Design Thinking by Doing Verhaal nummer 812/1.111

5 jul

kraftwerk_812.001

Toen ik een jaar of 20 was reisde ik met M. de M. uit D. regelmatig samen naar Rotterdam. Ik deed daar een poging een HBO opleiding te volgen wat jammerlijk mislukte. Afgezien van de dodelijk saaie college’s was het financieel ook bar die tijd. Een kaartje kopen voor de trein van Dordrecht naar Rotterdam zat er dan ook meestal niet in. Ook niet die bewuste woensdagmorgen toen we als zwartrijders werden gecontroleerd. Ik had de conducteur al aan zien komen en dook achter een studie boek. Een zeldzaam beeld in die tijd. M. de M. nam, zoals gewoonlijk het woord toen ons werd gevraagd naar onze vervoersbewijzen. Na het “die hebben we niet” vroeg de conducteur waar we dan opgestapt waren. M. de M. antwoordde “Barendrecht” waarop de conducteur licht fronsde en zei dat de trein daar niet stopt waarop M. de M. het boek voor mijn gezicht wegduwde en beschuldigend toewierp:

“Ik zei je toch Cor, die trein gaat veel te hard!!”

Waarop de conducteur in een bulderende lach uitbarstte, wij zwart mochten door reizen en M. de  M. me aankeek van “zo doe je dat.”

M. de M. was een woordentovenaar en grappenmaker met het hoogste woord per minuut gemiddelde die ik ken. En als het niet grappig was hanteerde hij de door mij ook regelmatig gehanteerde stelregel “If you can’t convince them, confuse them.”

Ik moest aan M. de M. denken toen we gisteren in de rij stonden voor het concert van Kraftwerk in Tivoli. Ik stond namelijk  samen met G.D. te E. met mijn paspoort en toegangsbewijs bij de kaartcontrole toen de scanner van de TicketMaster medewerker mijn kaartje scande en er een groot rood kruis op het beeldscherm verscheen. Na nog drie scanpogingen werd Hoofd Scanners erbij gehaald die de tegenwoordigheid van geest had om naar de datum te kijken. We stonden op zaterdagavond in de rij met kaarten van vrijdagavond. Op dat moment dacht ik “Wat zou M. de M. doen” maar kwam niet verder dan een vertwijfelde glimlach rondom mijn half openstaande mond. G.D. keek wat benauwder. Hij had namelijk de kaarten al in januari gekocht en mij al maaaaanden geleden uitgenodigd…..voor zaterdag 4 juli. Onze tickets voor 3 juli werden ingenomen en er werd gecontroleerd of we vrijdag al niet geweest waren, wat niet zo was. Vrijdagavond hadden we allebei zappend voor de buis doorgebracht. E.a.a. werd bevestigd door de Chief TicketMaster. Als twee kleine jochies werden we meegnomen naar een aparte ruimte die aanvoelde als de plek op het vliegveld waar je terecht komt als je uit de rij word geplukt voor nadere controle van je bagage.  Gelukkig had de TicketMaster dame geen rubberen handschoen en gaf ons bij hoge uitzondering twee tickets voor zaterdag 4 juli. Onder een voorwaarde. Dat we een fantastische avond zouden hebben.

Die hadden we. Dankjewel TicketMaster. Het was fantastische avond.

kraftwerk1 kraftwerk2

One Response to “Kraftwerk. Dit is Design Thinking by Doing Verhaal nummer 812/1.111”

  1. Els 5 juli 2015 at 9:24 AM #

    Pjiewwww gelukkig maar :-)))

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: