200 verhalen geleden schreef ik over mijn visitekaartjes:
“Vandaag gaat het over visitekaartjes. Als er een moment is dat je je visitekaartjes bij je moet hebben, is als je een TED talk geeft op het consulaat in Istanbul. Ik was dus gewaarschuwd en dan ook goed voorbereid. Ik vind het verbazingwekkend hoe weinig creatief er wordt omgegaan met het moment van uitwisselen van visitiekaartjes. De meest originele die ik vandeweek kreeg was vierkant. De overige waren allemaal precies hetzelfde formaat.
Ik heb tegenwoordig een lading dobbelstenen in mijn tas. Na ontvangst van het kaartje van de een krijgen ze van mij een dobbelsteen. Ik vraag ze dan om te gooien. De worp bepaalt welke info ze van me krijgen.
1. twitternaam
2. blogadres
3. email adres
4. mobiel nummer
5. adres voor bak koffie
6. iets wat ik ter plekke bedenk
Vande week had ik een heel leuk gesprek met drie mensen van de kunstacademie hier in Istanbul. Ik kreeg drie kaartjes. Zij mochten drie keer gooien.
Rien ne va plus.
Roll & Call, Go, Tweet or Mail”
Gisteren direct na het schrijven van mijn post maakte en bestelde ik mijn nieuwe visitekaartjes. Toen ik in 1989 in de reclame begon werd er eerst een werktekening gemaakt met lijm en zetwerk dat een dag later klaar was. Echt handwerk met mes en lijm. De tekening van Vita op mijn visitekaartje had gelithografeerd moeten worden en een film uitgedraaid in een bepaald raster.
Dubbelzijdig full color visitekaartjes waren sowieso een zeldzaamheid.
Gisteren maakte ik zelf in Keynote de naamkant van mijn kaartje in stijl van de rode blokjes op dit blog. Ik exporteerde het als jpeg en uploade beide plaatjes op de site van drukwerkdeal. Al met al denk ik dat ik een 90 minuten bezig ben geweest. Hoe lang Vita met mijn portret bezig geweest is weet ik niet. Ik gok niet meer dan een uur.
Aanstaande vrijdag worden er 500 visitekaartjes afgeleverd. Met ronde hoeken.
En aangezien Vita later ’tekenares’ wil worden ga ik drie dingen doen.
1. Aan iedereen die ik een kaartje geef, doe ik een verkooppraatje voor Vita. Ze kan namelijk wel wat werk gebruiken. Dat is goed voor haar ‘map’ en voor de portemonnee.
2. Ik nummer de kaartjes en laat Vita ze signeren en vraag aan iedereen die ik een kaartje geef of ze iets over hebben voor een beginnende, jonge, talentvolle illustrator. Ik denk aan minimaal een euro per kaartje. Dat geld maak ik dan direct en ter plekke over.
3. Ik maak een foto van de ontvanger van mijn visitekaartje met het kaartje en tweet die naar Vita.
Ik ben nooit zo’n netwerker geweest maar vanaf vrijdag kan ik niet wachten op de komende kerst en nieuwjaars borrels en recepties.
Ik laat mijn dobbelstenen thuis want ik neem nu Vita mee.
Wil je zelf ook zo’n schitterend portret. Stuur dan een tweet naar:
@/Vita_MD
Awesome Cor! Dat is mijn standaard. Ik wil dat iets je een ‘oh’ (awe) ontlokt! Have an awesome day today! De kick-off is gelukt. Greetzzz, Caro
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Wat ik dan weer leuk zou vinden is als je die betaling in bitcon zou doen 😉