Laatst op de open dag van HKU vroeg ik de aspirant HKUers en hun ouders “Wie is hier een kunstenaar?” Nu weet ik wel dat het om de faculteit Kunst en Economie gaat maar dat er een schamele 3,2 % zijn/haar arm in de lucht gooit is toch wel erg weinig. Als ik vervolgens mijn arm in de lucht steek volgen er misschien nog een of twee en een verdwaalde ouder maar dan heb je het wel gehad. Op vraag hoeveel armen er in de lucht worden gestoken als ik dezelfde vraag stel op de kleuterschool is het antwoord anoniem “Allemaal!!”. Wat is er in de tussentijd in hemelsnaam gebeurd, vraag ik me dan hardop af. Ons potentieel creatief vermogen is 100% als we worden geboren maar als we van de lagere school komen is daar nog maar een tiende van over. Picasso verwoordde het mooi:
All children are artists. The problem is how to remain an artist once he grows up.
En Sir Ken Robinson verwoordde het prachtig in zijn beroemde TED talk met de bijpassende titel “How schools kill creativity.” In het filmpje vertelt Robinson het verhaal van een meisje die achter in de klas zit te tekenen en de leraar vraagt wie het is die ze tekent. Het meisje antwoordt “God” waarop de leraar zegt dat niemand weet hoe God eruit ziet en het meisje antwoord “Heb je even dan laat ik het je zien.” Kinderen zijn niet bang om te falen en proberen het gewoon. Edward de Bono verdeelt de mensen in drie leeftijdscategorieen: 0-5 jaar de “Waarom?” fase 5-10 jaar de “Waarom niet?” fase 10 – 100 jaar de “Daarom!” fase Vita is de dochter van mijn goede vriend Gerrit en ik was onder de indruk van haar tekeningen en vroeg of ze mij wilde natekenen. Vita vroeg niet Waarom? maar dacht Waarom niet! en ging aan de slag. Niet bang om te falen maakte ze onderstaand portret. Mijn dochter reageerde met ‘Hahaha aha. Hij lijkt best. Ik ga ze gebruiken op mijn nieuwe visitekaartjes. In lijn met het verhaal van zondag lijkt het me goed voor de omzet. Leve Vita! 
2 Responses to “Viva Vita. Dit is Design Thinking by Doing verhaal 610/1001”