Dan krijg je er twee.
Ik ging schrijven en nu liggen er twee boeken voor me op tafel. Dat was niet de bedoeling. Soms gaan dingen zo. Paul Arden noemt dat Fix it as you go. Ik noem het Design Thinking BY DOING. Ik noem het ook wel eens van hoofd naar handen. Iets maken. Iets in je hoofd, een idee, kan heel waardevol zijn. Voor jou. Maar wordt nog waardevoller als je het met iemand deelt. En aangezien er nog steeds maar weinig mensen zijn die in iemand anders zijn hoofd kunnen kruipen, moet je je idee maken. Want dan kun je het delen, er feedback op krijgen en nog beter maken. Dan groeit je idee. En soms gaat het goed en soms gaat het slecht maar door iets te maken kun je veel beter ‘voelen’ of iets klopt. Tastbaar maken en echt voelen. Vasthouden en van alle kanten bekijken. Uit handen geven en kijken, luisteren wat die ander er van vindt. Voelen of het klopt en zo niet, kloppend maken. Als een kloppend hart. Je idee geboren laten worden. De longen van het idee vol laten lopen met zuurstof. En dan huilen van plezier. Een nieuw idee is geboren. Laat het nu maar groeien. Share if you care.
Ik deed er 47 jaar en twaalf dagen over om dit boek te schrijven.
Ik riep jaren tegen mezelf ik ga een boek schrijven.
Nu kan ik de rest van mijn leven zeggen ‘Ik heb een boek geschreven.’
Vraag niet hoe het kan maar profiteer er van.
Tot morgen.
In de mail. Op mijn blog. Of in de Kerk.
One Response to “zeg maar nee”