100% good but not perfect.
Nobody is perfect. Toch zou je bijna denken dat je perfect moet zijn om goed te zijn. Dat je perfect moet zijn om je goed te voelen.
Veel merken denken dat volgens mij ook. Het moet allemaal perfect. Ik denk echter dat juist imperfectie je aantrekkelijk maakt. Zo vind ik het bijvoorbeeld heel jammer als een vrouw botox oid gebruikt. Je ziet dat altijd meteen. Het ziet er te perfect uit. Er zit geen leven meer in. Geen emotie.
Dat vind ik met merken ook. De interessante merken hebben iets menselijks. Iets imperfects. Nobody is perfect. En de echte merken zijn de imperfecte merken. De beste merken zijn net mensen. En echte mensen zijn niet perfect.
Ander ding is dat als je accepteert dat je niet perfect bent je ook fouten mag maken. Nu moet je niet doorslaan natuurlijk. Mensen moeten je nog steeds wel geloven. Je moet wel ergens voor staan. Mensen ‘kopen’ steeds meer merken die ze geloven. Zeker in een wereld van overvloed waar heel veel merken hetzelfde doen en kunnen. Je kiest, misschien onbewust, die merken waar je je tot aangetrokken voelt. Je wordt geraakt. Emotioneel geraakt. En was het daar nu juist niet om te doen?
Toen ik jaren geleden op de snelweg zat had ik een zak M&M’s tussen mijn benen. Net gekocht bij de benzinepomp. Een 500 gram zak. Ik wist niet dat ze bestonden. Na 18 km was ie voor de helft leeg en legde ik hem naast mij op de passagiersstoel. Na 23 kilometer verdween ie naar het dashbordkastje en na 30 kilometer was ie leeg. Herkenbaar? De benzinepomp was brandstof tanken. Voor de auto benzine. Suiker voor mij. Dat ging jaren zo.
Totdat mijn mesoloog zei dat ik moest stoppen met suiker. Als ik van mijn hooikoorts af wilde, moest ik stoppen met suiker. Ik dacht dat is niet te doen voor een snoepkont als ik maar eigenlijk viel het reuze mee. Groot voordeel is namelijk dat je niet meer hoeft te kiezen. Er zit namelijk bijna OVERAL suiker in.
Toch laat ik me af en toe verleiden. Zo eet ik Brokking taart op de verjaardagen van ons gezin en heeeeeel af en toe de koekjes van John Altman.
Voor John Altman maak ik heel af en toe een uitzondering. Want John is een vriend. Een hele goeie vriend. Een die ik echt zou missen als ie niet meer in mijn leven zou zijn. John komt uit San Francisco dus even in het Engels:
‘Who is John Altman?
A man who owns nothing but has everything.
A man who believes that the tortoise will always beat the hare.
A man who believes in karma (when he feels like it).
A man who believes that the good things in life are the simple things.
And that they should be for everyone, not a select few. A man who believes that the key to happiness is spreading the love (man).’
En ik probeer te leven volgens John’s principes en vraag me met alles wat ik doe af:
What would John do?
That’s what I ask myself every day. I don’t know the answer to everything, but if I put myself in John’s shoes, every problem become a little bit easier. And if not, well, i’ll just go and bake some cookies.
Spread the Love!
I want to make the world better for everyone. So I make things that are made for sharing and bringing people together. Lovely, I’m sure you’ll agree.
100% Good, not Perfect
I love the environment, but I’m not 100% good for it. Yet. I’m improving all the time, I’m still looking for ways to be better.
100% Good, not perfect. Dus mag ik af en toe een koekje. Met suiker. Een koekje van John.
Nobody is perfect.
weer erg goed!
Maar niet perfect 🙂