Nederland op zijn kop 14/500

Zijn kop? Haar kop? Diens kop? We moeten op onze woorden letten. Woorden en taal verbinden maar zijn ook obstakels om met elkaar in gesprek te gaan. Gisteren lag ik op mijn rug op het zand in Zeeland. Met mijn ogen dicht hoorde ik in de verte twee mannen druk pratend in een vreemde taal mijn kant op lopen. Ik had geen idee waar ze het over hadden. Als ik zou moeten gokken welke taal ze spraken, zou ik zeggen Russisch. Heel anders dan de Amsterdammer die met zijn aanhang naast ons was neergestreken en wel even zou vertellen hoe dat schuiltentje opgezet moest worden. Heel irritant….zo horizontaal luisterend in het zand.

Ik moet denken aan toen ik een training in Shanghai gaf. In mijn vrije tijd was ik de metro ingestapt, met nog 26 miljoen Chinezen. Toch heb ik nog nooit zo’n relaxed ritje in de metro meegemaakt. Ik verstond niets van wat er om me heen gezegd werd èn begreep niets van alle teksten die ik om me heen zag. Heerlijk rustig in mijn hoofd. Geen aanknopingspunten om ergens een oordeel over te hebben.

Ik heb geen oordeel over wat er op dit moment met de boeren gebeurd. Ik weet er gewoon te weinig van af. Wat ik wel weet is dat we met elkaar in gesprek moeten blijven. En niet alleen wij mensen. We moeten ook luisteren naar het gras, de koeien en de strontvlieg.

Wat als we een Ambassade van de Akker zouden oprichten. Naar het model van de Ambassade van de Noordzee:

‘De zee en het leven in de zee is van zichzelf. Vanuit dit uitgangspunt is de Ambassade van de Noordzee opgericht. Hier luisteren we naar de politieke stemmen van de dingen, planten, dieren, microben en mensen in en rond de Noordzee.

We hebben een route tot 2030 uitgestippeld. Eerst gaan we leren luisteren naar de zee, vervolgens leren spreken met om ten slotte te kunnen onderhandelen namens de zee en het leven in de zee.’

Hoe dan?

Als we het model van de Ambassade van de Noordzee volgen zou dat er zo uit kunnen zien:

FASE 1: LUISTEREN (2022 – 2025)

Vertrekkend vanuit de onderzoeksvraag ‘Wat doet de Akker?’ zal de Ambassade zo goed mogelijk luisteren naar de Akker. In teams die bestaan uit kunstenaars, wetenschappers, verhalenvertellers, bodem biologen en beleidsmakers wordt geluisterd naar de Akker in vier casussen: Stem voor de Regenworm, Ondergrondsgeluid, Toekomst van de Stikstof en de Wereld van de Wind op de Akker.

FASE 2: SPREKEN (2025 – 2028)

Met luistermethoden die zijn ontwikkeld in fase 1 kan de Akker zich laten zien, horen, voelen, ruiken en proeven in een nieuwe vorm van politiek activisme. In deze fase ligt de focus op de vertegenwoordiging van de Akker en het vergroten van de aanwezigheid van de Akker in de politiek en de samenleving.

FASE 3: ONDERHANDELEN (2028 – 2031)

Na de spreekfase zal de Ambassade zich op diplomatieke wijze inzetten voor een meer Akker-inclusieve democratie. Een belangrijk onderdeel van deze fase is het laten ‘landen’ van de opgedane inzichten in het huidige web van menselijke wetten, belangen en regelgeving.

Welke kunstenaars en ontwerpers zouden we de opdracht geven manieren te bedenken te luisteren naar de stem van de Akker. Welke beelden, media, verhalen en manieren van waarnemen kunnen ons hierbij helpen? Laten we werken aan een ‘instrumentarium’ van kunstwerken, concepten en methodes die ons helpen te luisteren naar de politieke stem van de Akker.

En als ik een vlag zou ontwerpen voor de akker is dat niet deze:

Ook niet deze:

Wat als je ze op elkaar legt. Mooi idee!

Maar nog beter vind ik deze. Waar de twee ‘paarsen’ niet tegenover elkaar staan maar met elkaar verbonden zijn.

Tags: ambassade van de noordzee, cor noltee