In zijn TED talk laat Stewart Brown van het National Institute for Play het overtuigende bewijs zien dat spel de meest krachtige vaardigheid is te leren. En in dit geval zelfs te overleven.
Dit bewijs komt uit Canada in de vorm van een 600 kilogram zware, hongerige ijsbeer. De hongerige ijsbeer loopt met een ‘ik eet je op’ blik op twee Huskys af die aan een ketting zitten. En wat normaal gesproken een kort gevecht zou zijn waar de dood op volgt, duikt een van de huskies, vlak voordat de ijsbeer wil toeslaan, in elkaar en begint met zijn staart te kwispelen. Het ‘play’ signaal van de husky (het kwispelen) transformeert het dierlijke killerinstinct van de ijsbeer in een speelstemming en de ijsbeer en de husky beginnen een speels ballet.
Hij toont tevens de cover van The New York Times:
Ik moest weer aan Brown en zijn TED talk denken toen ik gisteren voor de half jaarlijkse controle bij de tandarts was. In de hoek bij de receptie stond deze:
Enig idee wat het is?
Nee.
Nee.
Nee.
Een parapluhouder?
Neeeeeeeeee.
Dit is een vrijwillige poging tot het overwinnen van een overbodig obstakel.
Althans ik had niet het idee dat de moeder van het ventje dat daar op zijn knieën naast het object zat de opdracht had gekregen om te proberen zijn armbandje in een keer van boven naar beneden te laten zwiepen. Wat niet lukte maar hij bleef het proberen, hardop tegen zichzelf pratend. Gamers falen in 80% van de gevallen maar blijven het ook proberen. Hij was duidelijk in Flow, die gefocuste mentale staat waarin uitdaging en vaardigheden in balans zijn en je niet meer bewust bent van tijd en plaats. Hij was, om met de woorden van Johan Huizinga te spreken, willens en wetens in een “magische cirkel gestapt, een gebied waarin de werkelijkheid van alledag wordt opgeheven en waarin gebeurtenissen dus geen gevolgen hebben voor de werkelijkheid.”
Waar veel volwassenen de parapluhouder niet eens zien, zien kinderen overal magische cirkels.
Ik ben inmiddels 51, inclusief leesbrilletje. Ik wou dat ik een bril had die die magische cirkels liet zien.
Fijn weer van je te horen, Cor! Inspirerende blog!
Dankjewel Marjolein. Mis jij het ook niet af en toe…..sparren met je medemasters 🙂
Ja, mis ik ook! En spelen doe ik ook te weinig, dus ik neem je blog ter harte!