Gisteren schreef ik over het ‘School is een Kado Experiment’. Dat nam zoveel tijd in beslag dat ik me echt de ………..moest haasten om op tijd bij mijn pecha kucha les van de master kunsteducatie die ik volg te komen. Wonderwel lukte het me om met de trein van 8.05 vanuit Dordrecht naar Rotterdam te reizen om daar over te stappen naar Utrecht. En toen ik drie minuten later via Facebook een bericht kreeg dat de docent ziek was voelde ik het haastgevoel als een leeglopende ballon mijn lichaam verlaten. Ik zou op tijd in Utrecht zijn met een lege agenda tot 14.30! Dat voelde als een geweldig kado van school. Het schrijven van de blogpost ‘School is een Kado Experiment’ in de vroege ochtend was werkelijkheid geworden. Gelukkig waren er nog 5 medestudenten die ook naar Utrecht waren gekomen en deden we een leerzame en efficiënte intervisie op onze pecha kucha presentaties. Voor wie niet weet wat een pecha kucha is, pecha kucha is een presentatievorm waarbij je in 20 plaatjes, die 20 seconden in beeld blijven, een verhaal vertelt. En dat verhaal moet in ons geval gaan over het afgelopen project dat we bij een externe opdrachtgever volbrachten. Later schoof ook John Hennequin aan, een HKU collega die vertelde dat hij om 13.00 uur een workshop Learning Experience Canvas ging volgen bij Niels Floor en dat er nog plek was. Dat klonk interessant maar aangezien ik maar tot 14.15 de tijd had vroeg ik hem waar de workshop plaatsvond. En tot mijn verbazing was dat in een hetzelfde gebouw, een verdieping hoger.
Alsjeblieft Cor, kado 2.
Enfin.Ik stelde voor om om 12.15 met de intervisie te stoppen omdat ik mijn bordje havermout van 06.15 inmiddels verbrand had en ik graag iets wilde eten voordat ik de workshop zou beginnen. John stelde voor om eerst langs Niels te lopen zodat ik kon vragen of het ok was dat ik eerder de workshop uit zou sneaken omdat ik om 14.30 met mijn 5 stagiaires had afgesproken voor een intervisie les in kroeg ’t Gras. Samen met John en Floor liepen we een trap omhoog, stelde ons voor aan Niels die het OK vond om vervolgens, alsof het allemaal zo gepland was, te genieten van een heerlijke lunch die daar klaar stond voor de cursisten.
Alsjeblieft Cor, kado nummer 3.
Helaas waren er alleen maar heerlijke broodjes:
En aangezien ik probeer geen brood meer te eten bleef er deze heerlijke lunch over:
De workshop was reuze interessant. We kregen een canvas en een boekje over het gebruik van het Learning Experience Canvas.
Alsjebieft Cor, kado 3 en 4.
Wat het Learning Experience Canvas is bekijk je hier:
<p><a href=”https://vimeo.com/119839789″>Learning Experience Canvas</a> from <a href=”https://vimeo.com/rightsidevideos”>Maarten van Broekhoven</a> on <a href=”https://vimeo.com”>Vimeo</a>.</p>
En het canvas kun je hier downloaden.
Alsjeblieft. Kadootje van Niels.
Life is like a box of chocolates. You never know what you gonna get.
Geef een reactie