Zeg maar nee dan krijg je er twee.
Gister weer niet gepubliceerd maar wel geschreven dus vandaag twee posts omdat ik vandaag wel verbinding heb gevonden in Baskenland.
Het Guggenheim museum in Bilbao bestelt elk jaar 76.000 bloemen en huurt 40 man in die 18 dagen aan het werk zijn met een kunstwerk dat het museum in 1997 aankocht en voor de ingang van het museum staat.
Scott Rothkoph schrijft en denkt al meer dan 10 jaar over de maker van het kunstwerk.
In “A Retrospective”, schrijft hij en vertaal ik:
“Criticus Jerry Saltz prijst het kunstwerk als het meest “purely pleasurable public sculpture” dat hij ooit gezien had. ……Dat is nog bescheiden vergeleken bij de opmerking van Susan Friedman, de president van het New York Art Fund, die het werk een van de belangrijkste beelden van de 20ste eeuw noemt.”
Nu ben ik een leek op kunstgebied maar ik weet wel wat ik mooi vind. Net zoals mijn boekhouder altijd zegt: “Ik heb geen verstand van wijn maar weet wel wat ik lekker vind.”
Puppy van Jeff Koons is het mooiste beeld wat ik ooit gezien heb. En mooi definieer ik dan volgens Stendhal: een belofte van geluk.
Puppy makes me happy.
En als je Puppy wilt zien zonder kooi houdt dan in gaten dat ie in mei en oktober een nieuwe vacht krijgt. Puppy is in ieder geval weer zonder kooi te bewonderen als de grote overzichtstentoontelling is van Jeff Koons in het Guggenheim in Bilbao. Vanaf begin juni.
Puppy is calling.
Again.
Geef een reactie