Wat gebeurt hier?
Waar zie je dat aan?
Wat zou je nog meer kunnen ontdekken?
Ik ga het nog niet verklappen. Een ding zeg ik wel. Ik was niet op de set van David Lynch en ik was ook geen figurant in een Gregory Crewdson productie. Gisteravond hadden we zittend onder de Iberico hammen een discussie over de uitsnede van bovenstaande foto. Want dit is een uitsnede, een bewuste keuze van de maker om bepaalde dingen weg te laten om ‘zijn’ verhaal te vertellen. Voor elke variant was wel wat te zeggen. We kwamen we niet uit en dat was mooi.
Zo hadden we ook allemaal onze eigen kijk op het bezoek aan het amateur gezelschap waar ’s avonds om 20.45 naar toe gingen. Mensen uit een ‘achterstands’ wijk op de heuvel aan de rand van Bilbao oefenden voor een voorstelling die later het jaar op een groot plein in de buurt gespeeld zou worden. Het verhaal ging over vliegende boeken, een kapsalon, hippies en heksen en legde op een theatrale manier uit hoe het lenen van boeken werkte om de mensen uit de buurt te inspireren en uit te leggen hoe dat werkt. Een van onze medestudenten maakt zelf voorstellingen met niet professionele acteurs. Zij had een uitgesproken mening over de kwaliteit van het stuk. Overduidelijk was dat het hier ging om een heel eenvoudig stuk en de acteerprestaties van de mensen van een zeer laag niveau was. Zij vond dat de kwaliteit veel hoger moest en dat je dat oa bereikt door vanuit het talent van de mensen te werken. Menig keer viel het woord ‘leuk’. En dat was voor haar niet goed genoeg. En daar zat volgens mij precies het verschil van mening. Als je 40 mensen uit een achterstandswijk van verschillende leeftijden 2 uur per week bij elkaar krijgt en gezamenlijk iets ‘leuks’ laat doen, ben je volgens mij hartstikke goed bezig. En is het feit dat de acteerprestaties juist te wensen over liet is dat niet juist een voordeel. Het maakt dat ze straks misschien wel beter connecten met hun buurtbewoners en de boodschap kunnen overbrengen.
Wordt vervolgd. Nu op weg naar het Guggenheim.
En… Het regende niet …