‘Waarom doe je dat eigenlijk? Meedoen met Luik Bastenaken Luik.’
Vroeg een vriendin gisteren. Veel verder dan ‘Omdat ik het leuk vind’ kwam ik niet. (btw leuk en luik scheelt maar een letter?
Maar na een nachtje slapen heb ik toch wel wat betere antwoorden voor haar.
In willekeurige volgorde.
1. Vriendending. Mensen zijn sociale dieren. Althans sommige.
Door de weeks fiets ik een of twee keer alleen, een of twee keer met Jacco en zondags met de mannen. We doen dan eerst een bakkie koffie en vertrekken dan voor een tochtje van 3 a 4 uur. Tijdens het fietsen wordt van alles besproken en doordat er steeds iemand anders voorop rijdt, praat je met iedereen. Een soort speeddaten met een gemiddelde snelheid van 35 km per uur. En hoe harder er gefietst wordt hoe minder er gepraat wordt en hoe meer er gewisseld wordt. Kunt u het nog een beetje volgen?
2. Het doel.
Luik Bastenaken Luik is het doel wat sommige van ons gesteld hebben. Trainingsschema’s worden er op aangepast en er wordt heel bewust naar toegewerkt . Dat geeft focus en een reden om toch te fietsen ook als je daar geen zin in hebt.
3. Het podium.
Wat zondags al vaak duidelijk is, is wie de beste fietser is. Tijdens Luik Bastenaken Luik fiets je met een chip waar je je tijd wordt gemeten tijdens de beklimmingen. Dit is het moment om hernieuwd respect af te dwingen. Want fietsen in de polder is iets anders dan in de heuvel rondom Luik. Wel eens van de Cote de la Redoute gehoord?
4. Doen alsof.
Niet iedereen maar een aantal van ons had stiekem best profrenner willen zijn. Gisteren was zo’n dag dat je daar even aan kon proeven. Aangezien de tocht voor de echte profwedstrijd is die vandaag wordt gereden. Er is een inschrijving, een startnummer, bevoorrading, materiaalmannen en wagens. En zo staat het bij de Redoute vol met kampers en mensen die ‘ons sukkelaars’ naar boven kijken met een glas wijn of trappist in de hand. Geloof me je gaat er net even een tandje harder van rijden.
5. Het souvenir.
Tijdens de tocht worden er foto’s gemaakt die je later online met je startnummer bij de hand kunt opzoeken. Het brengt je weer even terug naar het moment dat je ondanks de pijn in je poten nog net je duimpje op kon steken en een grimas op je gezicht kon toveren. Zo van. Best te doen die Redoute. Maar waar we het uiteindelijk allemaal echt voor doen is de medaille en het T-shirt. Ik ga er vandaag de hele dag mee lopen. Als een ridder die geridderd is.
Daarom Kim.
Daarom rijd ik Luik Bastenaken Luik.
de armstukken blijven fabeltastisch!!