‘Wie leest leeft dubbel’, staat er op de muur van mijn favoriete boekhandel in Dordrecht, De Bengel.
De tekst is van Jan Eijkelboom, een Dordtse dichter.
Toen ik net besloot te schrijven over De Bengel en boeken schoot me de volgende gedachte binnen. Als je dubbel leeft als je leest, hoe lang leef je dan als je schrijft? Wie schrijft die blijft. Oneindig dus. Is dat de magie van het schrijven? Dat je voortleeft in de hoofden van de mensen? Je kunt wel schrijven maar als je het vervolgens alleen voor jezelf houdt, leef je niet voort. Schrijven en Delen dus.
Terug naar de Bengel. Gerrit Jan is een geweldige kerel en een fantastische ondernemer. Waar een grote keten als Polare omvalt investeert Gerrit Jan in een nieuw pand. Met nog meer boeken. Nu kun je je boeken natuurlijk ook online kopen maar er zijn ondernemers die je de omzet gewoon gunt. Gerrit Jan is daar een van. En waarom? Eigenlijk heel simpel. Het geeft je een goed gevoel als je daar de deur uit loopt. Ik ben werkelijk nog nooit teleurgesteld en het leuke is dat GJ altijd wel een tip heeft. Een persoonlijke. Ik weet niet hoe hij het allemaal bij houdt maar hij weet feilloos wat ik leuk en interessant vind. Maar het gaat zelfs nog een stapje verder. Toen ik laatst met een boek in mijn ene hand stond en een boekenbon van € 20 in mijn andere moest ik het boek dat GJ me aangereikt had weer terug geven. Het was namelijk bijna € 40,- en ik had mezelf voorgenomen alleen de boekenbon van €20,- te verzilveren. Niet meer. Ik ging de deur uit met mijn eerste roman sinds tijden. De afgelopen jaren had ik eigenlijk alleen maar studieboeken gekocht bij GJ. De roman waarmee ik de deur uit liep was van Murakami. Ik had een interview van hem gelezen en zag de geweldige cover liggen. Ik vroeg GJ of dit de juiste keus was als eerste Murakami. GJ vond van wel dus ik liep met mijn eerste Murakami de deur uit en nog 10 cent die ik overhield van de boekenbon van € 20,- die ik van Cees voor mijn verjaardag had gekregen.
En dat andere, ‘dure’ boek?
Dat heb ik ook. Gekregen van Luuk en Gonnie. Twee trouwe lezers die op mijn boekverbranding waren op 26 januari jl.
Hoe zij wisten dat ik dat boek graag wilde hebben? Van Gerrit Jan natuurlijk, de Bengel. Gonnie en Luuk waren de dag erna namelijk bij de Bengel beland om een boek voor mij te kopen. Als bedankje voor een jaar lang inspiratie. GJ was er na een paar vragen achter dat het voor mij was en wist natuuuuuuuurlijk nog waar ik mee in mijn handen had gestaan. De Bengel.
Toen ik het kado van Luuk en Gonnie uitpakte en het boek zag, was ik stomverbaasd! Hoe wisten zij nu dat ik dat een interessant boek vond? Ze vertelde me het verhaal over Gerrit Jan.
De bengel van de Bengel.
Wie leest leeft dubbel. Wie luistert overleeft.
4 Responses to “Verhaal 380/1001: De bengel van de Bengel”