Leuk hoor dat schrijven in de vroege ochtend. In die halve slaaptoestand. Het heeft zijn voordelen maar elk voordeel heb ook zijn nadeel. Het nadeel is dat mijn teksten vol staan met fouten. Niet dat ik het niet nog een keer na lees. Zeker niet. Ik lees ze 3 keer na. Toch zie ik sommige dingen gewoon over het het hoofd. Gisteren bijvoorbeeld moest ik zelf even goed nadenken met mijn 45 graden ommezwaai. Nu ben ik geen wiskunde ster maar de hoeken en graden weet ik nog wel. Hoe kan het dan dat ik die fout maak. Want het moet natuurlijk 90 graden zijn. (dankjewel Diane) Die vond het ‘Zo knap! Voorover of verschrikkelijk goeie buikspieren…? En dat in de vroege morgen! Ik hou het bij 90 hoor…’
Misschien was de verwarring ontstaan door de 45 van mijn Magnum 45. Enfin ik denk dat het dus goed is om een disclaimer op te nemen op dit blog. Dat ik niet verantwoordelijk ben voor de gevolgen van de acties die je adhv dit blog onderneemt. Dus voor iedereen die nu met een hernia op bed ligt. Sorry.
Terug naar waar ik eigenlijk over wilde schrijven. Verkleedpartijtjes. Nu ben ik niet van de carnaval maar mijn goede vriend Koen wel. Maar zoals hij het met zijn vrienden doet begrijp het ik het dan nog. Hij bedenkt elk jaar met zijn vrienden een hele act. Met alles er op en er aan. Dit jaar gingen ze als Els Angels op pad. Inclusief winkelwagen Harley en stoere jacks. Ik ben de voorbereiding voor carnaval gaan zien als een masterclass design thinking. Je eerst inleven en je vervolgens uitleven.
Zie je de doodskop met de knipoog?
Hardley Dangerous dus.
En de laatste in het kader van verkleedpartijtjes is deze:
Het is een screenshot uit het tweede seizoen Lillyhammer. Hilarische Noorse/Amerikaanse “Sopranos” komedie die ik op Netflix aan het kijken ben.
De vier rechts zijn verkleed als zaadcel en geven een presentatie over zaaddonorschap.
Trek je het nog?
Bis morgen.
Geef een reactie