To predict the future you don’t look ahead you look around. Niemand weet hoe de wereld er over een jaar uit ziet. Waarde ligt op straat. Soms recht voor je neus. Wil je waarde creëren kijk je naar mensen. Naar wat ze doen en vooral naar wat ze niet doen.
Maar ECHT rondkijken is moeilijker dan je denkt. We vinden overal iets van. We proberen alles in hokjes te stoppen. Goed slecht. Mooi lelijk. Lief stout. Zwart wit. En als het in een hokje zit, hebben we rust, hoeven we er niet meer over na te denken. We hebben het een plek gegeven zodat we de volgende keer in een zelfde situatie snel naar het vakje kunnen gaan en zeggen:
Duidelijk een gevalletje ‘Zwart’
Maar stel je eens voor dat je het vanuit een ander perspectief bekijkt. Dan zie je opeens heel andere dingen. Kijken zonder oordeel opent je ogen.
Design thinking wordt ook wel Human Centered Design genoemd. Ontwerpen met Mensen als uitgangspunt. En mensen zijn verschillend. We ‘zien’ dingen anders. Bekijken dingen anders.
Gisteren kocht ik een boek op aanraden van mijn Antwerpse vriend Hugo:
Stijloefeningen. 99 manieren om een verhaal te vertellen. Van Matt Madden.
Het zijn 99 strips over een en hetzelfde verhaal. Dit is het basis verhaal:
Zo ziet de overbuurman het.
Vanuit het perspectief van zijn vriendin:
Subjectief, vanuit zijn oogpunt.
Als monoloog.
Het boek heeft me twee dingen geleerd.
1. Elk verhaal heeft veel meer dan 2 kanten.
2. Elk verhaal kun je op heel veel verschillenden manieren delen.
Wat is jouw verhaal?
Doet mij heel erg denken aan de basis principes van het boeddhisme! Fijn!