Goede ideeën ontstaan vanuit een goede kijk op de wereld. Sommige noemen dat een Point Of View. Een POV is opgebouwd uit een behoefte en een inzicht. Een behoefte van mensen. En waar vind je die? Stomme vraag zou je zeggen. Nou zo stom is ie niet. Sommige denken deze behoefte te vinden op youtube en google. Kortom op of in hun beeldscherm. Veel succes. Waardevolle ingangen voor problemen en uitdagingen liggen vaak besloten in het gedrag van mensen.
Ik zal nooit vergeten dat Moniek Tersmette van Innatemotion me ooit vertelde dat ze een klant had voorgesteld om thuis bij de mensen een bakkie koffie te gaan doen. Gewoon bij de mensen thuis. De klant keek haar aan of ze net een oneerbaar voorstel had gedaan. ‘Dat kunnen we toch niet doen.’
Veel bedrijven hebben geen idee meer voor wie ze het allemaal doen. Zijn veel te druk met overleven en overleggen. Stroomlijnen en afslanken.
Met een komende generatie die vergroeid zijn met hun mobiel en andere beeldschermen en erger nog, verpest door ons onderwijs systeem, zie ik een zonnige toekomst voor die ondernemers die wel weten voor wie ze het allemaal doen. Mensen die dingen doen voor mensen. En waar begin je dan.
Juist met mensen.
Niets is zo verhelderend, inspirerend en waardevol als een goed gesprek met je ‘klant’. Oprecht geïnteresseerd en nieuwsgierig vragen, luisteren, vragen, luisteren. Zonder oordeel. Open minded. Het is niet iedereen gegeven. Moniek kan dat bijvoorbeeld heel goed en haar bedrijf doet dat dan ook voor de grote merken op aarde.
Toen ik werd gevraagd door mijn ex creatief directeur Maarten van de Vijfeijken om te komen jureren op de Willem de Kooning Academie deed ik dat graag. Dat was gisteren. 20 studenten hadden in teams van twee een opdracht gekregen en gisteravond was het zogenaamde ‘Kijkje in de Keuken’. Wij als jury (Scato van Opstall en ‘de klant’ Juleke Boon) mochten opbouwende kritiek geven op de concepten. Vervolgens hebben de studenten nog een week om de concepten verder te finetunen en presentabel te maken.
In drie uur kwamen de zeer gevarieerde concepten voorbij. Van heeeeeel slecht tot heeeeeeel goed. Wat een nivo verschil. Toen Maarten aan het eind vroeg of wij als jury nog iets wilde zeggen, sprong ik op. Want ik was nieuwsgierig. Ik had een vraag.
Een hele simpele vraag.
‘Wie van jullie heeft de doelgroep gebeld?’
De doelgroep was in dit geval de programmadirecteur van een concertgebouw.
Van de twintig studenten was er niet een die op het idee gekomen was om ‘gewoon even te bellen.’
Gewoon even te bellen en te zeggen:
‘Goedemorgen meneer de programmadirecteur. Ik ben Pietje Puk. Student van de Willem de Kooning Academie. We zijn een campagne aan het bedenken waar u de doelgroep van bent. Mag ik u een paar vragen stellen. Het kost u maximaal 5 minuten van uw tijd.’
Niemand was op het idee gekomen om direct contact te zoeken met de persoon waar ze de campagne voor moesten maken.
NIEMAND.
Ze zaten me aan te kijken of ze net betrapt waren met hun hand in de koekjestrommel.
Ik hoop dat ze dat koekje de volgende keer aanbieden aan hun doelgroep.
Samen met een kopje koffie.
En een goed gesprek.
Ha Cor
Nogmaals erg bedankt voor gisteren avond. Het was erg leerzaam voor de studenten: empathisch vermogen is een woord wat ik ongeveer elke les gebruik. Vreemde ogen dwingen zeggen ze, ik hoop dat ze het oppikken. Sommige wel waarschijnlijk Daar doen we het voor. Ik hoop dat ze je blog lezen , speciaal vandaag. Ik zal ze er nog eens op wijzen. Ik hoor wel waar en wanneer je mij nodig hebt. Tot gauw.
Groet Maarten
Bij ons in de lessen zitten inmiddels dia’s met de tekst: “Wie niet praat met zijn doelgroep is een idioot.”
Ik beloof dat ik heel veel koffie zal drinken.