Toen wij een aantal jaar geleden een nieuw, nog te bouwen huis kochten moesten we op een gegeven moment beslissen welke slaapkamer de ‘hoofdslaapkamer’ was. De hoofdslaapkamer? Ja de hoofdslaapkamer. Deze kreeg namelijk een slot.
‘Waarom?’ vroeg ik?
Waarom dat zo was kon de man van het bouwbedrijf niet uitleggen.
Verder dan;
“Dat is al zo lang ik in dit vak zit.’ Kwam hij niet.
En dat was al 32 jaar.
Dat was heel fijn voor die man maar ik hoefde helemaal geen ‘hoofdslaapkamer’.
Toch moesten we er een kiezen en ik vroeg de beste man of ik er een nachtje over mocht slapen. Dat mocht.
Er over nadenkend, dacht ik dat het best handig was om je deur op slot te doen. Om verschillende redenen. Me inlevend in mijn 8 en 12 jarige zoon en dochter kon ik nog veel meer redenen bedenken om de deur op slot te doen. Alleen het feit dat sleutels kwijt raken en je deur van de andere kant niet meer open kon krijgen als ie op slot zit, vroeg om een creatieve (en goedkope) oplossing.
De dag erna besprak ik de oplossing met de meneer van het bouwbedrijf. In de 32 jaar dat ie in het vak zat had hij dat nog nooit meegemaakt. En ik dacht ‘Waarom niet!’
Ik verzocht de man om alle slaapkamers te voorzien van toilet sloten. Geen sleutel, maximale privacy, goedkoop en geen gedoe met sleutels.
De overgebleven sleutel van de hoofdslaapkamer kon ik zo in de openstaande mond van de meneer van het bouwbedrijf stoppen.
‘Tja. Waarom niet.’ zei hij.
🙂
Briljant – al die kutsleutels