Gisteren gaf ik een gast college op Hanze Hogeschool in Groningen. Ik was gevraagd door Frouke Richter een HKU student die haar minor in Groningen doet. En aangezien er niets boven Groningen gaat ging ik graag op haar verzoek in om haar medestudenten te inspireren over Design Thinking. 8 uur reistijd voor een college van 90 minuten. Ik moet Frouke wel heel aardig vinden en/of Groningen wel heel leuk, of andersom.
Normaal gesproken zou ik dan een superstrakke keynote maken (voor de pc-ers onder ons, dit is Power Point maar dan mooier). Maar in de trein dacht ik:“Laat ik het nu eens anders doen. Laat ik mezelf eens opnieuw uitvinden en vandaag iets doen wat ik nog NOOIT gedaan heb.” In de trein bedacht ik het volgende. Eerst vertel ik ze over een aantal projecten die ik heb gedaan. Vervolgens vertel ik ze in het kort wat Design Thinking is en dat het met name gaat om een aantal vaardigheden:
– empathie
– creativiteit
– prototypen
En dat je zo snel mogelijk moet prototypen. Zo snel mogelijk feedback moet krijgen zodat je je prototype kunt verbeteren. Van hoofd naar handen. Vervolgens vroeg ik ze om 1 minuut na te laten denken over hoe ik ze kon helpen. Ik liet ze op een post it de volgende zin afmaken:
Het zou fantastisch zijn als ik…….
Niet te lang nadenken dus. Dat moeten ze al genoeg. Ze moesten kiezen en schrijven met gevoel.
3 haakten af. Die kregen niets op papier. De overige 16 vragen nummerde ik en gaf mezelf strak 3 minuten per vraag de tijd om daar een zo waardevol mogelijk antwoord op te geven.
Aan het eind van mijn uitleg op een vraag, vroeg ik iedereen een cijfer van 1 – 10 achter het nummer van de vraag te schrijven. Aangevend hoe betekenisvol het antwoord voor ze was. Aan de vraagsteller vroeg ik of ze hun cijfer wilde omcirkelen zodat ik wist dat die vraag door hun gesteld was.
16 x 3 minuten later had ik alle vragen beantwoord en vroeg ik de post its terug. Ik zei ze dat als ik gemiddelde lager scoorde dan een 8 ik mezelf zou ontslaan.
Ik vind zowiezo dat je iets anders (of het anders) moet doen als je geen 8 scoort. Voor jezelf en je omgeving. Zeker in het onderwijs.
Van 16 studenten kreeg ik een 8,475 gemiddeld.
Ik mag blijven. Van mezelf.
Op de vraag aan het eind “Wat kan ik beter doen?” was dit het meest schokkende antwoord. Het zegt denk meer over de colleges die hij/zij tot nu toe heeft gevolgd dan over mijn college.
5 Responses to “ontsla jezelf”