mini verhaal

5 mrt

miniverhaal.006

Eigenlijk is dit blog een verzameling Miniverhalen. Maar nu komt het echte Miniverhaal. Een verhaal in Mini formaat. Zoals ik jullie al eerder meldde heb ik iets met auto’s en kleine kinderen. Minimensjes. Als je dan zelf een dochter krijgt (in 1992) dan ligt het natuurlijk voor de hand dat je iets gaat doen met een Mini. Dit is het miniverhaal over de minibar. Van luier naar whisky.

Het is 1992 en een van mijn favoriete bezigheden was het rondlopen op autosloperijen. Het zal met mijn autotik te maken hebben. Of met mijn beperkte budget. Of was het een beschermingstechniek. De kans was namelijk groot geweest, dat als ik op zaterdag in de Mini showroom had gelopen ik een Mini op afbetaling had gekocht inclusief Maxi renti. En aangezien ik weinig zin had in een lening en nog minder in een schuld leek me de autosloop op zaterdag een veel betere alternatief.

Op de bewuste zaterdagmorgen liep ik op de sloop een mooie Mini tegen het lijf. Hij stond op een Opel Kadett en onder een Autobianchi. Een mooi trio. Maar mijn interesse ging toch uit naar de Mini.Ik reed toen zelf ook Mini en was op zoek naar een deurslinger. Mijn raampje ging niet meer open en het leek me weer fantastisch om mijn Taxi arm weer een beetje bij te kleuren in de warme augustus zon. En toen gebeurde het. Ik stond achter de Mini en dacht:

“Dit is een geweldige commode voor Noëlle, onze dochter van nog geen jaar.’

Zoals de meeste kinderen van die leeftijd droeg Noëlle luiers. En het leek me geweldig om die te bewaren in de achterbak van die Mini. Heel handig van de Mini is het achterklepje. Dit scharniert niet aan de bovenkant maar aan de onderkant. Perfect. Noëlle kon daar dus uitstekend op verschoond worden. De perfecte commode. Helaas was mijn vrouw heel wat minder enthousiast. Terecht. Een beetje dreigen met een Maxi schuld deed echter wonderen.

Noëlle hebben we jaaaarenlang verschoond in de Mini. Totdat ze echt niet meer op het achterklepje paste. Het is toch helemaal goed gekomen met haar. Ze rijdt nu trouwens in onze 34 jaar oude DAF. Die ik kocht van een slager in Friesland.

En de Mini? Daar staat nu whisky in en is binnenkort verhuurd aan Oracle.

Proost.

minibar

3 Responses to “mini verhaal”

  1. Walter Smaalders 5 maart 2013 at 4:08 AM #

    Jij bent er wel heel erg vroeg bij.. Kan je wel slapen?

    Sie je soen!

    Hug,

    W!

    Op 5 mrt 2013, om 03:27 heeft Design Thinking by Doing het volgende geschreven:

Trackbacks/Pingbacks

  1. perfect plastic | Design Thinking by Doing - 21 september 2013

    […] Toen ik een aantal jaar geleden ging kijken voor een nieuwe (lease)auto was de keuze snel gemaakt. Da’s best bijzonder uit het grote aanbod van vandaag. Het voordeel is dat ik  niet zoveel auto’s mooi vind en dat ie een aanvulling moet zijn op mijn eigen tweedehands wagenpark. ( DAF 66, T2 VW bus 1979,  Alfa Romeo Spider 1990) En dat je er met zijn 4en, en een poedel achterin, in kunt zitten. Het werd een Mini Station. Mijn eerste auto was een Mini en ik heb ooit de achterkant van een Mini afgezaagd als commode voor mijn  dochter. […]

  2. Ken jij zenoemenhetdesignthinking? | Design Thinking by Doing - 26 januari 2014

    […] Toen ik een aantal jaar geleden ging kijken voor een nieuwe (lease)auto was de keuze snel gemaakt. Da’s best bijzonder uit het grote aanbod van vandaag. Het voordeel is dat ik  niet zoveel auto’s mooi vind en dat ie een aanvulling moet zijn op mijn eigen tweedehands wagenpark. ( DAF 66, T2 VW bus 1979,  Alfa Romeo Spider 1990) En dat je er met zijn 4en, en een poedel achterin, in kunt zitten. Het werd een Mini Station. Mijn eerste auto was een Mini en ik heb ooit de achterkant van een Mini afgezaagd als commode voor mijn  dochter. […]

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: