Mijn excuses aan iedereen die gisterochtend heeft zitten wachten op een post. Ik moest vroeg in Amsterdam zijn en vanuit Papendrecht duurt dat 2 uur en 18 minuten met fiets, pont, fiets, trein, trein, benen. Ik koos ervoor om niet te bloggen maar wel te mediteren. Mijn ochtend zit namelijk vol met vaste patronen waar ik het liefst niet van afwijk.
Mijn iPhone 7 Plus gaat om 6.00 uur. Ik druk een keer op snooze en om 6.09 doe ik in bed mijn buikspieroefeningen. Niets heftigs hoor. Geleerd van mijn vrouw. Zij is body stress release practitioner en legde mij de oefening uit. Voordat je opstaat leg je je handen op je schaamstreek en duw je met je buikspieren je handen omhoog. 50 duwtjes. Vervolgens trek je ook 50 keer. Het maakt je lichaam op een subtiele manier ‘wakker’ na uren horizontaal gelegen te hebben. Ineens opstaan is een nogal heftige ‘ommezwaai’ voor je lijf en deze oefening maakt het een stuk draagzamer. Voor een andere tip blessure preventie tip kijk je hier. Die buikspieroefeningen doe ik overigens mijn een glimlach. Of ik het nu leuk vind of niet, als ik glimlach denkt mijn hoofd namelijk dat ik het leuk vind en stuurt mij, gratis, een cocktail gelukshormonen. Vervolgens sta ik op en ga mediteren. Ik ‘zit’ nu elke dag een minuut langer dan de dag ervoor. Vanochtend was dat 23 minuten. Vervolgens douch ik sinds mijn training bij Iceman Wim Hof, vier jaar gelden, altijd koud af. Afhankelijk van of het een train dag is ga ik naar de sportschool.
Voor negenen ben ik dan klaar voor de dag.
Maar nu nog niet want ik wil het nog even hebben over deze biefstuk:
Ik vroeg of deze duurder was:
Met deze vraag stuur ik het antwoord naar geld. Misschien had ik moeten vragen wat ie waard was? Dat is een andere vraag dan ‘Wat kost ie?’ en dat is weer een andere vraag dan ‘Hoeveel euro kost iets?’
Hans reageerde;
“Dan wordt ie duurder. Ik vind 26,95 best wel veel geld voor zo’n stukje vlees in een jus-tje. Het lijkt me ook typisch een gerecht voor een lekker dorps eetcafe en daar zal hij vast voor minder geld te koop zijn. Dus : het ziet er niet verfijnd uit, op de site van Loetje staat hij voor 26,95. Er is vast een minder verfijnd restaurant waar hij minder kost en minder verfijnde restaurants hebben witte borden zonder logo.”
De ossenhaas kostte inderdaad € 26,95. Dat is inderdaad een hoop geld. Hans’ opmerking over het logo op het bord vind ik interessant; “minder verfijnde restaurants hebben witte borden zonder logo.” De laatste keer dat ik een biefstuk bij Loetje in Amsterdam at, 20 jaar geleden, zat er volgens mij geen logo op het bord. Toen zat ik tussen de stamgasten in Amsterdam Zuid aan een tafel waar eerst het biljart stond, te genieten van de entourage en het prima stukje vlees waarbij ik dacht dat deze door de baas zelf was gebakken. Zittend bij Loetje in Rotterdam op de Wilhelminapier zag ik de Ossenhazen als warme broodjes uit de keuken richting klanten gaan. Ik kon dat goed zien omdat we een tafeltje hadden naar de keuken in/uitgang.
De biefstuk is nog steeds goed. Heel goed. En ik snap dat ze Loetje op het bord hebben gezet. Want qua gevoel heeft het niets meer met de oude Loetje te maken. Daar is de bediening ook veel te vriendelijk voor.