De lange reparatielijst van Jeroen bedraagt bijna € 2.000,-. Met de revisie en het transport loopt het aardig op. Ik moet denken aan mijn vriend Walter die ooit een Mercedes 280 restaureerde. Een leegloper. Ik moet het rationeel benaderen. Maar dat is natuurlijk een illusie. Een auto waar zoveel emotie inzit kun je niet rationeel bekijken. De bus is in Nederland om nieuwe herinneringen te maken. Ik droom ervan om de reis van Julio Cortazar en Carol Dunlop over te doen. Alle 62 parkeerplaatsen tussen Parijs en Marseille in een maand bezoeken en onderzoeken. Ik droom van vakanties in Zeeland, vuurtje maken naast de bus en met de geur van vuur en vlees achterin de bus klimmen. Ik droom ervan samen met Tamara, Noëlle en NoaH een safari te doen in Beekse Bergen. Dat is maar een uurtje rijden. En ik droom ervan om samen met de Jeroen de bus in top conditie te brengen. Vandaag is het 1 november en er is al heel veel aan de bus vernieuwd. De afgelopen dagen zijn er onderdelen uit Engeland, Duitsland en Nederland binnen gekomen. Straks rijd ik naar Jeroen om de nieuwe kachelpotten en toebehoren te brengen. Rijdend in Zuid Afrika was een kachel minder hard nodig dan hier. Maar hier moet er voor de APK lucht op de ruiten te regelen zijn. Een goedkope of dure (€ 1.100) originele oplossing? Jeroen en ik zijn het er zonder het naar elkaar uit te spreken over eens. Origineel houden. Het einde van de tunnel is in zicht……met de nieuwe Europese koplampen.
Wel jammer dat ik straks mijn Zuid Afrikaanse kenteken niet meer heb: CO 2121
Ben benieuwd wat mijn nieuwe kenteken wordt.
Dit verhaal schrijvend kwam ik er achter dat ik het achteraf beschrijven van mijn avonturen met de bus heel interessant en leerzaam vond. Alsof ik elke ochtend in een soort tijdmachine sprong die aangestuurd werd door mijn gedachten en het toetsenbord van mijn PowerBook. Springend door de tijd kiezend en beschrijvend wat ik interessant en relevant vond. Geïnspireerd door Julio Cortazar en Carol Dunlop probeerde ik kleine details uitvoering beeldend te beschrijven. Iets waar ik veel plezier aan beleefde. Maar na bijna 3 maanden bijna elke ochtend schrijven was een moment dat ik ‘er klaar mee was’. Dat werd overigens ook gevoed doordat ik de ontwerpen die ik op de Dutch Design Week in Eindhoven zag en wilde beschrijven en delen. Door de interventie van Blanka, die precies beschreef hoe ze zich voelde door mijn abrupte eind, heb ik deze reis kunnen afmaken zoals het heurt.
Ik maak voor de laatste keer een pdf met het hele verhaal en voeg daar een pagina aan het begin aan toe waar met grote letters staat:
Voor NoaH.
Mijn Held.
Het hele avontuur van de bus en mij download je hier: NOLTEEVWT2
En hier de soundtrack van het mijn Book of Dreams:
