De afgelopen weken worstelde ik met mijn gedachten over het schrijven op dit blog. Hoe kan het toch dat als ik weet hoe goed ik me voel als ik een uur eerder opsta, ik toch gewoon niet een maar 8 keer op snooze druk en me dan ook nog moet haasten. Is het een reactie op het harde werken voor de master? Is het het feit dat ik 50 geworden ben en dat, meer dan bij andere verjaardagen vragen oproept die de ‘Why’ van Simon Sinek ver overstijgen. Of is het het gevoel dat ik meer geef dan ik ontvang? Deze laatste zin wilde ik weer deleten maar ja het is toch een gedachte en ik wil gewoon even met de billen bloot. Het gewoon even niet weten. En dan is de vraag wat ik moet weten. Misschien is het dat wel, niet kunnen kiezen. Niet kunnen kiezen uit de vele dingen die ik leuk en interessant vind. In combinatie met keuzes maken omtrent de dingen die ik niet leuk of interessant vind.
Ja ja ik hoor je denken “Maar Cor het leven is niet alleen maar leuk.” Misschien is leuk ook niet het goede woord. Misschien is aandacht beter. Het doet me denken aan mijn schriften van de middelbare school. Aan het begin van het schooljaar waren dit toonbeelden van aandacht. Aantekeningen stonden er in keurig handschrift in. Huiswerk deed ik op de dag dat het werd opgegeven. Rust, ruimte en overzicht. IKEA heeft er een prachtige slogan van gemaakt. Aandacht maakt alles mooier. En in die aandacht voor aandacht las ik laatst een tip die ik eigenlijk niet durf te delen omdat ie zo voor de hand ligt en simpel is. Maar aangezien ik hier toch in mijn blote kont zit;iIk heb de berichtgeving van WhatsApp aangepast. Dit betekent dat zodra er nieuw bericht binnenkomt deze niet meer direct opplopt.
Ja ja ik hoor je denken “Maar Cor je kunt je telefoon toch ook in je tas stoppen of gewoon uitzetten.” Ja dat kan maar mijn mobiel is langzaam maar zeker een nogal opdringerig assistentje geworden die denkt dat al zijn zaken veel belangrijker zijn dan die van mij. Mijn mobiel bleek een sluipmoordenaar van mijn aandacht te zijn.
Gelukkig ligt ie nog te slapen. Laat hem maar. Tis tenslotte weekend. Ook voor hem.
Hey Cor, ik herken mijzelf sterk in deze collum. Dat roept wel weer een ander aardig vraagstuk op: waarop heb ik juist nu de behoefte om te reageren, wat is mijn motivatie. Dat brengt mij direct weer terug bij jouw stuk. Want motivatie is voor mij de kern in deze; waarom doe ik wat ik allemaal doe in mijn leven en vooral hoe sluit dit aan bij mijn beeld van mijn reden van bestaan. De hoeveelheid aan prikkels in mijn leven van zaken die allemaal leuk zijn is enorm. Hoe selecteer ik dan nog en op basis waarvan. Mijn ervaring is dat ik mij snel laat meeslepen en te ver van mijzelf afraak. Op een gegeven moment kom ik dan in de situatie terecht waarin ik niet meer wordt gevoed door de dingen die ik allemaal onderneem. En juist die zaken waaardoor ik wordt gevoed achterwege laat. Discipline en goed organiseren helpt dan ook niet meer.
Dan kom ik terug op het punt waarom ik eigelijk reageer op jouw tekst. Waarschijnlijk omdat jouw tekst in mij iets raakt waar ik niet meer uit lijk te geraken en jouw tekstschrijver gebruik deze gedachtes en gevoelens wakker te schudden. En even in mij te verankeren, waardoor ik ermee verder kan. Dank voor de inspiratie kerel!
Martin! wat een prachtige reactie. Hij kwam met een geluidje binnen toen ik net mijn telefoon aanzette. Ik wil je hierbij uitnodigen een keer met me naar het museum te gaan. Ik heb net een tweedaagse visible thinking gedaan en als je het leuk vindt laat ik je graag een paar werken in het Dordrechts Museum zien. Groet! Cor
Wat een boeiend betoog zo over en weer. Moet zeggen dat ik, zeker na dat “gedoe” in mijn kop nog veel meer met een goed vast te houden discipline ben gaan verder~gaan met mijn leven. Houdt wel in op vaste tijd Mobil en TV uit, op tijd weer fit opstaan bij het eerste wekker signaal, de rust nemen om alles aan morgenakticiteiten af te handelen en me voorbereiden op taken voor die nieuwe dag. GEEF TOE dat al best lang zonder een druppel alcohol mij meer dan extra energie geeft en ook ” nooit te hebben gerookt ” is een mooie surplus daarbij . DAT alles me realiserend in mijn 80 e levensjaar ( op naar de 91, wie weet ) !?
Jan! respect voor hoe je de dingen aanpakt en geweldig hoe je je leven ‘ontwerpt’. Ik kom graag een keer een glaasje water drinken in je nieuwe onderkomen.
Hi Cor,
Ja, jeetje… Dit is nogal een bericht…
Hmmmm… Zou het ook zo kunnen zijn dat je (en iedereen vrolijk met jou) soms gewoon even worstelt in het leven? Nu is er bij worstelen als sport uiteindelijk een winnaar en verliezer. Dus je hebt het goed of fout gedaan. En de volgende keer als de bel (of in jouw geval wekker) gaat heb je weer een kans om je te bewijzen. Sporters presteren er prima door, maar als het om het leven gaat, is goed of fout misschien wat weinig variatie. Zou worstelen ook iets kunnen zijn als bijvoorbeeld zoeken of onderzoeken? Zoeken naar wat nu even werkt en wat misschien niet. En misschien is dat vandaag wel anders dan gisteren. Of vorig jaar. En dat is dan misschien wel helemaal oké. Ja, toch?!
En anders kan je altijd nog je wekker inzetten om keuzes te maken…
Neem hem overal mee naartoe en geef jezelf gewoon 5 minuten om te besluiten. Zodra je de snoozeknop nodig hebt, besef dan dat het antwoord zonder morren “nee” is 😉
Neem je ‘m mee volgende week?
Groetjes, Laura
Ik snap je zo!
Hartelijke groet.
Anna-Maria Giannattasio http://www.puur.nl http://www.puuramsterdam.nl http://www.puurutrecht.nl http://www.puurtrainingen.nl http://www.puurfeesten.nl
Zo een kutdag had ik ook van de week. Niets doet er toe, niets is goed, alles is te veel. WAAROM?! Bweh.
Ik krijg het wel beter in de smiezen, bijna 50:-/