Laatst zette onze 19 jarige zoon een van mijn eerste lp’s op: Can’t slow down, van Lionel Richie. En toen na een minuut of 15 kant A was afgelopen, pakte hij de hoes en zocht naar de andere lp om verder te genieten. Ik zag het en liet hem zoeken tot hij vroeg waar die andere lp was. Ik zei hem dat ik die niet had waarop hij antwoordde maar waar heb je die andere nummers dan?
Toen ik hem zei dat ie de lp moest omdraaien lachte hij met een mix van verbazing en verwondering. Als ik erover nadenk is er schokkend veel veranderd in 30 jaar. Ik kan me nu nog steeds verbazen hoe technologie ons gedrag verandert. Afgelopen zaterdag nog toen diezelfde zoon met de auto in  Rotterdam stond en moest parkeren maar geen geld en pasje bij zich had. Zittend op de bank whatsappte ik hem dat hij de parkeerzone aan me door moest geven dan kon ik met mijn parkmobile app voor hem betalen.
Ik druk zo op publish. Wordt deze post bij mijn abonnees in de mailbox bezorgd en automatisch op Facebook, LinkedIn en Twitter gepost waarna ik hopeloos ouderwets op een fiets stap naar de trein, overstap in Rotterdam, uitstap in Utrecht en naar HKU loop.
Some things you can’t slow down.
beetje ouderwets is ook leuk hoor …. ;-))