Een van de mooiste werken op de Biënnale was een werk van Herman de Vries. Op de site van de Mondriaanstichting vond ik dit:
“De Nederlandse pers schreef uitgebreid over ‘to be all ways to be’: van de Telegraaf (‘Trots van Nederland in Venetië’ en ‘herman de vries overtuigt met zijn tijdloze natuurkunst en actuele pleidooi voor onthaasting’), het Noordhollands Dagblad (‘Onze eigen herman de vries gooit hoge ogen bij zowel critici als het publiek met zijn authentieke lofzang op de natuur’), NRC (‘from the laguna of venice, een prachtig visueel dagboek, is het hart van de exposite’ en ‘Van alles kan herman de vries kunst maken. Hij doet dat al jaren, maar hier in Venetië past het ineens exact in de tijdgeest’) tot een meer kritische beschouwing in de Volkskrant (‘in de wat steriele omgeving van het Nederlandse paviljoen (…) komt zijn boodschap wat naïef over’) en Metropolis M (‘Maar neem vooral de moeite even naar Lazzaretto Vecchio te gaan, waar het andere deel van zijn presentatie te zien is. Deze culturele retraite is Gouden Leeuw-waardig’).”
En misschien was ik zelf een andere mening toebedeeld als ik mezelf de vraag had gesteld “Wat is dit?’ Het antwoord op deze vraag was namelijk een droog “cirkel met verwelkte rozenblaadjes” geweest. Ik stelde mezelf echter de vraag “Wat gebeurt hier” en bleef minuten lang letterlijk kijken naar wat er gebeurde.
De grote cirkel verwelkte rozenblaadjes vormde een natuurlijke ruimteverdeler die de routing van de mensen op een prachtige manier regelde.
Ik stond erbij en keek er naar en luisterde naar de verhalen die toeschouwers met elkaar deelden. Zo hoorde ik een van de Nederlandse bezoekers zeggen dat de geur van de rozenknoppen in het begin van de expositie in mei heel sterk geweest moet zijn. Ik bedacht dat het heel mooi was geweest als ik daar een time lapse van had kunnen zien. Sinds mijn nieuwe iPhone met time lapse functie maak ik weer regelmatig zelf time lapse opnames. De mooiste time lapse die ik ooit maakte staat op een mini DV bandje. De Sony camera waar ik de opnames van een aan een waslijn in Calitzdorp (Zuid Afrika) drogende Nudie jeans staat is, zoals al mijn in het verleden aangeschafte Sony Shit kapot. Dus kan ik het jullie nu niet laten zien. Wat dat betreft is er een hoop veranderd. Time lapse opnames maak ik nu gewoon met mijn iPhone en opslaan doe ik in mijn iCloud. Altijd en overal beschikbaar. Ik hoef niet meer bang te zijn dat ik iets kwijt raak. Kan volledig in het hier en nu zijn. Genieten van mooie dingen aan de wand of op de vloer. Ben benieuwd waar onderstaande dame met haar hoofd was. In de wolken of in de cloud?
To be all ways to be……where ever you are. Online, offline or in a round line.
Geef een reactie