Over een jaar vraag je je misschien af hoe je ook alweer in een klein bioscoopje in Dordrecht terecht kwam om daar 336 minuten lang naar drie programma’s van Alain de Botton te kijken: The Perfect Home, over architectuur en design, Status Anxiety en The Art of Travel.
“The Perfect Home is een driedelige serie over architectuur en design. Vragen als: ‘Wat is een mooi huis?’ en ‘Welke kleur moet de bank hebben?’ vormen het startpunt voor een diepgaande en boeiende reis door de filosofie en psychologie van Westerse en Oosterse architectuur en design. Alain de Botton spreekt met bewoners van bijzondere huizen over woonervaring, sfeer, inspiratie en verwachtingen. Uit deze gesprekken formuleert hij het kernidee dat ons kan helpen te begrijpen waar we echt naar op zoek zijn in ons huis. Kortom, een boeiende serie die uw kijk op architectuur maar zeker ook op uw eigen huis voorgoed zal veranderen…
Status Anxiety. We zijn rijker dan ooit, we leven langer en bezitten meer. Waarom zijn we niet gelukkiger? En waarom liggen we wakker van status? Alain de Botton onderzoekt in deze driedelige serie waarom wat we doen, waar we wonen en wat we bezitten steeds meer onze status en ons geluk is gaan bepalen. En hij deelt bijzondere manieren om deze trend te doorbreken…
The Art of Travel. Veel mensen gaan op vakantie en associëren vakantie met geluk. Maar wat is vakantie echt? In dit boeiende programma staat Alain de Botton niet stil bij waar we op vakantie gaan, maar hoe en waarom.
Alain de Botton (1969) is een filosoof, bestsellerschrijver en programmamaker van Zwitserse afkomst die in West-Europa inmiddels een populair denker is. Hij studeerde filosofie in Londen, schrijft boeken en maakt programma’s waarin hij de westerse cultuur en menselijke dilemma’s onderzoekt. In 2003 won hij de prestigieuze essayprijs Prix Européen de l’Essai Charles Veillon. Zijn TED Talk ‘A kinder, gentler philosophy of success’ is inmiddels meer dan 1 miljoen keer bekeken.”
(bron http://winkel.vpro.nl/filosofie-in-de-praktijk/)
Maar enfin. Jij vroeg je af hoe in dat kleine bioscoopje in Dordrecht terecht was gekomen. Nou, dat zal ik je eens haarfijn uitleggen. Op 4 juni 2015 nodigde ik je namelijk uit om deze serie samen met een aantal andere lezers van mijn blog te komen kijken. Jij stuurde me toen een mailtje waarin je schreef dat je er graag bij wilde zijn. Je vroeg me ook wanneer het was waarop ik antwoordde dat ik dat nog niet precies wist omdat ik eea nog met de bioscoopexploitant moest overleggen. Toen vroeg je me hoe ik eigenlijk aan die DVD van Alain de Botton kwam. Nou dat zit zo. Die DVD heb ik van Ria Douma. Mijn favoriete collega van HKU. Zij runt de HKU bibliotheek en leest ook mijn blog. Daar had ze gelezen dat ik fan van Alain de Botton. Ze las dat in een van de verhalen op mijn blog waar ik vol enthousiasme over De Architectuur van Geluk schreef dat ik las tijdens mijn studiereis naar Bilbao. Het boek kreeg ik van Frank Cammeraat als beloning voor het interview dat hij filmde voor het nieuwe nationale onderwijsmuseum. Over het interview schreef Frank het volgende:
“Mensen gesproken van allerlei pluimage. Inspirerend en uiteraard minder inspirerend. Was bijzonder inspirerend om jou te spreken over jouw visie op onderwijsvernieuwing. Maarrrrr, een van de allermooiste verhalen tot nu toe is jouw verhaal over de waterbak!!! Echt een geweldig klein verhaal. Bijzonder mooi verteld door jou! Complimenten! Je bent een groot verhalen verteller!”
De Waterbak. Het verhaal dat ook Folkert Kattenmölle had gelezen op mijn blog. Folkert is trouw lezer van mijn blog, geeft een blad uit en vroeg me of ik een collum wilde schrijven. Die collum werd gelezen door een vriend van Frank die Frank tipte voor het interview voor het nationale onderwijsmuseum.
Dus even op een rijtje:
Jij. Dit verhaal op mijn blog. De DVD van Ria Bouma via het boek van Frank Cammeraat, de vriend van Frank die het blad van Folkert leest die trouw mijn blog leest. Mooi rond verhaal.
Doet me denken dat ik weer een collum moet schrijven voor Folkert. Komt eraan. Of zullen we dit plaatsen?
Ik zeg: plaatsen ….
En …euhh bedankt voor de uitnodiging 😉